Οι ουρανοί μπορεί να είναι ασφαλέστεροι από ό, τι πιστεύεται. Πολλοί
αστεροειδείς είναι αδύναμοι και εύθραυστοι, κάτι που θα μπορούσε να είναι μια
καλή είδηση για εμάς στη Γη.
Περισσότερο από το 90 τοις εκατό των αστεροειδών και των κομητών που τριγυρίζουν στη γειτονιά της Γης, και που είναι μεγαλύτεροι από ένα χιλιόμετρο, έχουν ήδη ανακαλυφθεί, και οι επιστήμονες εικάζουν ότι η περιοχή είναι ως επί το πλείστον ''καθαρή'' από αυτούς.
Περισσότερο από το 90 τοις εκατό των αστεροειδών και των κομητών που τριγυρίζουν στη γειτονιά της Γης, και που είναι μεγαλύτεροι από ένα χιλιόμετρο, έχουν ήδη ανακαλυφθεί, και οι επιστήμονες εικάζουν ότι η περιοχή είναι ως επί το πλείστον ''καθαρή'' από αυτούς.
Όμως θα μπορούσε να έχει καταστροφικά αποτελέσματα η περίπτωση ένας από αυτούς
να….''αλητεύει'' κοντά μας,. Οι επιστήμονες έχουν διάφορες θεωρίες για το πώς
θα μπορούσαν να ''σπρώξουν'' μακριά αυτά τα ουράνια αντικείμενα με διάφορους προωθητήρες ή και με ηλιακά
ιστία. Ωστόσο, η επιτυχία αυτών των σχεδίων εξαρτάται από την κατανόηση της
σύστασης αυτών των ''βράχων'', καθώς και κατά πόσον θα μπορούσαν να διαλυθούν.
Διαστημικοί βράχοι πέφτουν στη Γη ως μετεωρίτες όλη την ώρα, αλλά λίγοι έχουν ανακτηθεί, έτσι οι επιστήμονες διστάζουν να τους διαλύσουν για να μελετήσουν το περιεχόμενο και τις ιδιότητές τους. Γήινα πετρώματα συνήθως χρησιμεύουν ως πρότυπα αντί 'αυτών.
Πρόσφατα, η Desiree Cotto-Figueroa του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της
Αριζόνα στο Tempe και οι συνεργάτες της ''θυσίασαν'' κάποιους κύβους μεγέθους
μερικών εκατοστών του μέτρου που πήραν από δύο καλά μελετημένους μετεωρίτες,
έναν που έπεσε στο Μεξικό το 1969 και έναν άλλο που ''προσγειώθηκε'' στο Μαρόκο
το 2008. Ήθελαν να μάθουν πώς Γήινοι βράχοι μπορούν πραγματικά να συγκριθούν με
μετεωρίτες, και κατά πόσον μπορούμε να εμπιστευόμαστε τους βράχους της Γης σε
δοκιμές των συστημάτων αποκλίσεων
αστεροειδών (asteroid-deflection schemes).
Όταν οι ερευνητές έσπασαν αυτούς τους κύβους, βρήκαν ότι ήταν σχεδόν τόσο εύθραυστοι όσο και το σκυρόδεμα. Με εξαγωγή σαφών αποτελεσμάτων από τις αντοχές και τις αδυναμίες των μικροσκοπικών αυτών δειγμάτων σε πολύ μεγαλύτερες κλίμακες, η ομάδα υπολόγισε το πιθανό ποσοστό διάλυσης για διαφορετικούς τύπους και μεγέθη μετεωριτών.
Αποδεικνύεται ότι, συνολικά, οι διαστημικοί βράχοι από την ζώνη των αστεροειδών είναι λιγότερο σκληροί από τους βράχους της Γης, λέει ο Cotto-Figueroa. Οι…ετοιμόρροποι αστεροειδείς είναι πιο πιθανό να διαλυθούν στην ατμόσφαιρα, δημιουργώντας υπέροχα λαμπερές φλεγόμενες μπάλες στον ουρανό, παρά μεγάλους κρατήρες.
Διαβάστε περισσότερα: https://www.newscientist.com/…/2089206-incoming-asteroids-…/
