Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ένα μπλέιζαρ (blazar), από το αγγλικό αρκτικόλεξο για αστράφτον ημιαστρικό αντικείμενο (blazing quasi-stellar object), είναι ένα πολύ συμπιεσμένο κβάζαρ που συνδέεται με μία πιθανή τεράστια μαύρη τρύπα
στο κέντρο ενός ενεργού γιγάντιου ελλειπτικού γαλαξία. Τα μπλέιζαρ
είναι από τα βιαιότερα φαινόμενα στο σύμπαν και αποτελούν ένα σημαντικό
θέμα στην εξωγαλαξιακή αστρονομία.
Τα μπλέιζαρ είναι μέλη μιας μεγαλύτερης ομάδας ενεργών γαλαξιών. Κάποια σπάνια αντικείμενα μπορεί να είναι τα «ενδιάμεσα μπλέιζαρ», που εμφανίζονται να είναι μία ανάμειξη ιδιοτήτων και των OVV κβάζαρ και των αντικειμένων BL Lac. Ο όρος μπλέιζαρ πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1978 από τον αστρονόμο Έντουαρτ Σπιέγκελ για να ονομάσει και τις δύο κατηγορίες.
Τα μπλέιζαρ είναι μέλη μιας μεγαλύτερης ομάδας ενεργών γαλαξιών. Κάποια σπάνια αντικείμενα μπορεί να είναι τα «ενδιάμεσα μπλέιζαρ», που εμφανίζονται να είναι μία ανάμειξη ιδιοτήτων και των OVV κβάζαρ και των αντικειμένων BL Lac. Ο όρος μπλέιζαρ πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1978 από τον αστρονόμο Έντουαρτ Σπιέγκελ για να ονομάσει και τις δύο κατηγορίες.
Η γενικά αποδεκτή εικόνα των OVV κβάζαρ είναι ότι στην ουσία πρόκειται για πανίσχυρους ραδιογαλαξίες ενώ τα αντικείμενα BL Lac είναι στην ουσία ασθενείς ραδιογαλαξίες. Και στις δύο περιπτώσεις οι γαλαξίες που τα φιλοξενούν είναι ελλειπτικοί γίγαντες.
Εναλλακτικά μοντέλα, για παράδειγμα, βαρυτικοί φακοί, μπορεί να εξηγούν ότι λίγες παρατηρήσεις κάποιων μπλέιζαρ δεν συνάδουν με τις γενικές ιδιότητες.
Γραφική απεικόνιση της ανατομίας ενός Μπλέιζαρ