Ολόκληρο το Σύμπαν σε μία εικόνα !

Το σύμπαν είναι τόσο τεράστιο, που είναι σχεδόν αδύνατο να φανταστούμε το πώς θα  μπορούσε να μοιάζει ΄΄στριμωγμένο΄΄ σε ένα μόνο οπτικό πεδίο, σε μία και μόνη εικόνα.

Αλλά, ο μουσικός Pablo Carlos Budassi κατάφερε να το κάνει αυτό με το συνδυασμό λογαριθμικών χαρτών του σύμπαντος από το Πρίνστον και εικόνες από τη NASA. Δημιούργησε την παρακάτω εικόνα που δείχνει το παρατηρήσιμο σύμπαν μέσα σε ένα δίσκο.


Ο ήλιος μας και το ηλιακό σύστημα βρίσκονται στο κέντρο της εικόνας, που ακολουθείται από τον εξωτερικό δακτύλιο του Γαλαξία μας, τον βραχίονα του Περσέα , και ένα δαχτυλίδι με τους  άλλους κοντινούς γαλαξίες, όπως της Ανδρομέδας. Το υπόλοιπο του κοσμικού ιστού, η μικροκυματική κοσμική ακτινοβολία υπόβαθρου  (For English Verion) ,το απομεινάρι από τη Μεγάλη Έκρηξη , και, τέλος, ένα δαχτυλίδι πλάσματος επίσης παραχθέν από την Μεγάλη Έκρηξη:

Pablo Carlos Budassi

Ολόκληρο το παρατηρήσιμο σύμπαν σε μία λογαριθμική απεικόνιση από τον  Pablo   Budassi

Οι λογάριθμοι μας βοηθούν να κατανοήσουμε  τους πολύ μεγάλους αριθμούς, και σε αυτή εδώ την περίπτωση, τις τεράστιες αποστάσεις. Η εικόνα αυτή αντί να δείχνει όλα τα μέρη του σύμπαντος σε γραμμική κλίμακα, κάθε κομμάτι του κύκλου αντιπροσωπεύει ένα οπτικό πεδίο αρκετές τάξεις μεγέθους μεγαλύτερο από το προηγούμενο του. Γι 'αυτό όλο το  παρατηρήσιμο σύμπαν μπορεί να χωρέσει μέσα σε ένα  κύκλο.


Ο Budassi πήρε την ιδέα μετά από την κατασκευή μερικών hexaflexagons για τα γενέθλια του γιου του  που ήταν ενός έτους. (Αν δεν έχετε δει το πως είναι ένα  hexaflexagon σε δράση, ετοιμαστείτε να  δείτε κάτι εκπληκτικό.)

"Στη συνέχεια, όταν σχεδίαζα αυτά τα hexaflexagons , ενθύμιο για τα γενέθλιά του γιου μου, άρχισα να σχεδιάζω την κεντρική εικόνα του σύμπαντος και του ηλιακού συστήματος," έγραψε  ο Budassi σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έστειλε στο ιστότοπο του TechInsider. "Εκείνη την ημέρα γεννήθηκε η ιδέα της λογαριθμικής εικόνας  και μέσα στις επόμενες μέρες ήμουν σε θέση να την συνθέσω με το Photoshop χρησιμοποιώντας εικόνες από τη NASA και μερικές  που  δημιούργησα μόνος μου."

Δημοσίευσε την εικόνα στο κοινό , και έχει δημιουργήσει και μερικές άλλες εικόνες λογαριθμικής κλίμακας και αυτές.

ΠΗΓΗ: 

Η αυθόρμητη δημιουργία του σύμπαντος από το τίποτε

Μια από τις σημαντικότερες θεωρίες της σύγχρονης κοσμολογίας είναι η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης. Πρόκειται για μια επιστημονική θεωρία που διαθέτει πολλά «αποδεικτικά στοιχεία»:
Πρώτον, η κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου, που είναι ένα είδος «ηχούς» της Μεγάλης Έκρηξης,

δεύτερον, η συνεχής διαστολή του σύμπαντος, που αν την φανταστούμε χρονικά προς τα πίσω, οδηγούμαστε σε μια αρχή – τύπου Μεγάλης Έκρηξης,

τρίτον, η αφθονία των αρχέγονων στοιχείων που παρατηρείται στο σύμπαν, όπως το ⁴He, ³He, ²H και άλλων, υπολογίζεται θεωρητικά χρησιμοποιώντας βασικές αρχές της πυρηνικής φυσικής στα πρώτα λεπτά της Μεγάλης Έκρηξης.

Όμως υπάρχει ακόμα ένα μεγάλο ερωτηματικό. Τι προκάλεσε την Μεγάλη Έκρηξη; Για πολλά χρόνια, οι κοσμολόγοι θεωρούσαν ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε αυθόρμητα, ότι η Μεγάλη Έκρηξη ήταν το αποτέλεσμα των κβαντικών διακυμάνσεων απ’ όπου το σύμπαν δημιουργήθηκε από το τίποτα.

Αυτό είναι ευλογοφανές, αν πάρουμε υπόψη μας αυτά που γνωρίζουμε από την κβαντική μηχανική. Αλλά οι φυσικοί στην πραγματικότητα χρειάζονται περισσότερα – μια μαθηματική απόδειξη που θα δίνει σάρκα και οστά σ’ αυτή την ιδέα.

Στην εργασία τους με τίτλο «Spontaneous creation of the universe from nothing», οι φυσικοί Dongshan He et al από την Κίνα, επιχειρούν να δώσουν την πρώτη αυστηρή μαθηματική απόδειξη, για το ότι η Μεγάλη Έκρηξη θα μπορούσε να συμβεί αυθόρμητα εξαιτίας των κβαντικών διακυμάνσεων.

Η νέα απόδειξη βασίζεται σε ένα ειδικό σύνολο λύσεων της εξίσωσης Wheeler-DeWitt. Όμως τι είναι η εξίσωση Wheeler-DeWitt;

Στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα οι κοσμολόγοι προσπαθούσαν να συνδυάσουν του δυο πυλώνες της σύγχρονης φυσικής – την κβαντική μηχανική και την γενική σχετικότητα – με έναν τέτοιο τρόπο ώστε το σύμπαν να περιγράφεται ικανοποιητικά. Φαινόταν όμως πως οι δύο αυτές θεωρίας βρίσκονταν σε απόλυτη αντίθεση μεταξύ τους.

Σημαντική πρόοδος επετεύχθη στο 1960, όταν οι φυσικοί John Wheeler και Bryce DeWitt κατάφεραν να συνδυάσουν αυτές τις ασύμβατες ιδέες σε ένα μαθηματικό πλαίσιο που τώρα είναι γνωστό ως εξίσωση Wheeler-DeWitt. Η εργασία των Dongshan He και των συνεργατών του διερευνά κάποιες νέες λύσεις αυτής της εξίσωσης.

Κεντρικό σημείο αυτών των ιδεών είναι η αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg. Αυτή είναι που επιτρέπει την πιθανοκρατική δημιουργία ενός μικρού κενού χώρου εξαιτίας των διακυμάνσεων, σ’ αυτό που οι φυσικοί ονομάζουν μετασταθές ψευδο-κενό. Όταν συμβαίνει αυτό υπάρχουν δύο δυνατότητες. Αν αυτή η φυσαλίδα κενού δεν διαστέλλεται γρήγορα, τότε εξαφανίζεται σχεδόν αμέσως. Αν όμως μπορεί να διασταλεί σε ένα αρκετά μεγάλο μέγεθος, τότε ένα σύμπαν δημιουργείται κατά έναν μη αντιστρεπτό τρόπο.

Έτσι, τίθεται το ερώτημα: μπορεί η εξίσωση Wheeler-DeWitt να επιτρέψει κάτι τέτοιο;
Σύμφωνα με τους Dongshan et al: «έχουμε αποδείξει ότι όταν δημιουργείται μια μικρή φυσαλίδα πραγματικού κενού, έχει την δυνατότητα να επεκταθεί εκθετικά». Στην προσέγγισή τους θεωρούν μια σφαιρική φυσαλίδα που περιγράφεται πλήρως από την ακτίνα της. Μετά καταλήγουν στην εξίσωση που περιγράφει το ρυθμό με τον οποίο αυτή η ακτίνα μπορεί να αυξηθεί. Και στη συνέχεια εξετάζουν τρία σενάρια για τη γεωμετρία της φυσαλίδας – κλειστή, ανοιχτή ή επίπεδη.
Σε κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις, βρίσκουν μια λύση κατά την οποία η φυσαλίδα μπορεί να διαστέλλεται εκθετικά και να φτάσει έτσι σε ένα μέγεθος ενός σύμπαντος που προέκυψε από μια Μεγάλη Έκρηξη.

Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα που οι κοσμολόγοι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν. Έχει επίσης και μια ενδιαφέρουσα συνέπεια.

Ένας σημαντικός παράγοντας στα σημερινά πρότυπα του σύμπαντος είναι η αποκαλούμενη κοσμολογική σταθερά. Πρόκειται για τον παράγοντα που περιγράφει την ενεργειακή πυκνότητα του κενού χώρου. Εισήχθη αρχικά από τον Einstein το 1917 στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας και εγκαταλείφθηκε στη συνέχεια από τον ίδιο, μετά την ανακάλυψη του Hubble ότι το σύμπαν διαστέλλεται. Μέχρι τη δεκαετία του 1990, οι περισσότεροι κοσμολόγοι υπέθεταν ότι η κοσμολογική σταθερά ισούται με μηδέν. Όταν όμως βρέθηκαν οι πρώτες ενδείξεις ότι το σύμπαν διαστέλλεται επιταχυνόμενα, για να εξηγήσουν την επιταχυνόμενη διαστολή αρκούσε να θεωρήσουν την κοσμολογική σταθερά διάφορη του μηδενός. Έτσι, κάθε νέα θεωρία για το σύμπαν πρέπει να επιτρέπει μια μη-μηδενική τιμή της κοσμολογικής σταθεράς.

Τι είναι αυτό που παίζει το ρόλο της κοσμολογικής σταθεράς στην θεωρία του Dongshan και των συνεργατών του; Το ρόλο αυτό παίρνει μια ποσότητα γνωστή ως κβαντικό δυναμικό που εμφανίζεται στις νέες λύσεις.

Αυτό το δυναμικό προέρχεται από την θεωρία de Broglie-Bohm που αναπτύχθηκε στα μέσα του 20ου αιώνα. Αυτή η θεωρία αναπαράγει όλες τις γνωστές προβλέψεις της κβαντομηχανικής αλλά το τίμημα της αποδοχής της είναι ένας επιπρόσθετος όρος, γνωστός ως κβαντικό δυναμικό. Η θεωρία έχει ως αποτέλεσμα να κάνει την κβαντική μηχανική εντελώς ντετερμινιστική, δεδομένου ότι το κβαντικό δυναμικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί έτσι ώστε να επεξεργαστεί έννοιες όπως η πραγματική θέση ενός σωματιδίου.

Ωστόσο, η κυρίαρχη τάση της φυσικής ποτέ δεν υιοθέτησε την ιδέα του Bohm. Και τούτο διότι ναι μεν οι προβλέψεις της είναι ταυτόσημες με την καθιερωμένη εκδοχή της θεωρίας, όμως εισάγει τον περίπλοκο φορμαλισμό με το κβαντικό δυναμικό, τα στοιχεία του οποίου δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθούν πειραματικά. Από την άλλη, η ιδέα του Bohm οδηγεί τους φυσικούς να δεχθούν μια πιθανοκρατική ερμηνεία για την φύση της πραγματικότητας, κάτι που γενικά αποδέχονται ευχάριστα.
Το γεγονός ότι το κβαντικό δυναμικό είναι απαραίτητο στη νέα αυτή μαθηματική απόδειξη της δημιουργίας του σύμπαντος είναι συναρπαστικό. Αρκεί όμως αυτό για να ξαναφέρει τις ιδέες του Bohm στο προσκήνιο;

Πηγή: medium.com

Το Top-Ten της τεχνολογίας το 2015

Μπορεί να μεταμορφώσουν την καθημερινότητα μας τα επόμενα χρόνια

Οι ειδικοί του ΜΙΤ επέλεξαν τις δέκα πιο ενδιαφέρουσες τεχνολογίες που παρουσιάστηκαν την χρονιά που φεύγει

 

Δέκα τεχνολογίες που αναδύθηκαν το 2015 και αναμένεται να ωριμάσουν κι άλλο το 2016, κάνοντας πλέον πιο αισθητή την παρουσία τους, ξεχώρισε το διεθνούς κύρους περιοδικό «Technology Review». Το περιοδικό εκδίδει το αμερικανικό Πανεπιστήμιο ΜΙΤ στα εργαστήρια του οποίου αναπτύσσονται καθημερινά εδώ και δεκαετίες πλήθος προηγμένων τεχνολογιών σε κάθε επιστημονικό τομέα.

Οι δέκα τεχνολογίες που επιλέχθηκαν έχουν τη δυνατότητα να μεταμορφώσουν τον κόσμο μας και την καθημερινότητα πολλών ανθρώπων. Αυτές είναι οι εξής:

-   Η συγχώνευση εικονικής και πραγματικής πραγματικότητας: Εταιρείες όπως η Magic Leap και η Microsoft ετοιμάζουν «κάσκες» που θα φοριούνται στο κεφάλι και θα επιτρέπουν στον χρήστη να βλέπει στο οπτικό πεδίο του να ανακατεύονται τρισδιάστατα εικονικά αντικείμενα με πραγματικά αντικείμενα. Προσοχή στον καρχαρία που διασχίζει τον δρόμο.

-   Θαυματουργά νανο-υλικά: Στα σκαριά βρίσκεται μια νέα γενιά υλικών από μέταλλα, κεραμικά κ.α., που -χάρη στην επεξεργασία της δομής τους σε νανοκλίμακα- έχουν μοναδικές ιδιότητες, καθώς μπορούν να είναι ταυτόχρονα απίστευτα εύπλαστα, ελαφριά και ανθεκτικά. Όμως παραμένει η βασική πρόκληση πώς θα καταστεί εφικτό να παραχθούν σε μεγάλες ποσότητες.

-   Επικοινωνία μεταξύ αυτοκινήτων: Η Mercedes, η General Motors και άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες ετοιμάζουν μοντέλα που θα επικοινωνούν μόνα τους με άλλα οχήματα στους δρόμους, κάτι που ελπίζεται να κάνει την οδήγηση ασφαλέστερη υπόθεση για τους ανθρώπους (όσο ακόμη χρειάζεται να οδηγούν...).

-   Ίντερνετ από τη στρατόσφαιρα: H Alphabet-Google ετοιμάζεται να παρέχει πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω γιγάντιων μπαλονιών ηλίου που θα πετάνε στη στρατόσφαιρα, αρχής γενομένης από την Ινδονησία. Από κοντά και το Facebook που θα κάνει κάτι ανάλογο από drones σε μεγάλο υψόμετρο.

-   Υγρή βιοψία: Κερδίζει συνεχώς έδαφος η διάγνωση καρκίνου μέσω ανίχνευσης μικροσκοπικών τμημάτων DNA από όγκους, τα οποία κυκλοφορούν στο αίμα του ασθενούς. Η ίδια μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προγενετική ανάλυση του εμβρύου μέσω του αίματος της μητέρας.

-   Αφαλάτωση μεγάλης κλίμακας: Η αφαίρεση αλατιού από το θαλασσινό νερό γίνεται πια εφικτή σε πολύ μεγάλη κλίμακα, όπως αποδεικνύουν οι πρώτες μονάδες σε Ισραήλ, ΗΠΑ κ.α., οι οποίες παράγουν εκατοντάδες χιλιάδες κυβικά μέτρα γλυκού νερού τη μέρα.

-   Το πορτοφόλι-τηλέφωνο: Το 2016 θα είναι η χρονιά που πολλοί περισσότεροι χρήστες-καταναλωτές θα χρησιμοποιήσουν το «έξυπνο» κινητό τους και υπηρεσίες όπως το Apple Ρay για να κάνουν τις συναλλαγές τους στα καταστήματα χωρίς χρήση μετρητών ή πιστωτικής/χρεωστικής κάρτας.

-   Εγκέφαλοι εργαστηρίου: Η καλλιέργεια εγκεφαλικού ιστού παρόμοιου με αυτόν ενός ανθρώπινου εμβρύου ανοίγει το δρόμο για την καλύτερη μελέτη διαφόρων παθήσεων (Αλτσχάιμερ, σχιζοφρένειας, επιληψίας, αυτισμού κ.α.) σε μίνι-εγκεφάλους εργαστηρίου.

-   «Τούρμπο» φωτοσύνθεση: Η δημιουργία ενός νέου τροποποιημένου φυτού ρυζιού με άκρως ενισχυμένες δυνατότητες φωτοσύνθεσης, ανοίγει το δρόμο για πολύ πιο αποδοτικές καλλιέργειες όχι μόνο ρυζιού, αλλά δημητριακών και άλλων φυτών, βοηθώντας έτσι στην αντιμετώπιση του προβλήματος του υποσιτισμού.

-   Το Ίντερνετ των «τραπεζών» DNA: Καθώς η "ανάγνωση" (αλληλούχιση) του γονιδιώματος γίνεται ολοένα ευκολότερη και φθηνότερη και αυξάνονται έτσι οι κατά τόπους βάσεις (τράπεζες) γενετικών δεδομένων, ήλθε ή ώρα αυτές να διασυνδεθούν μεταξύ τους μέσω διαδικτύου, σπάζοντας την απομόνωσή τους και επιτρέποντας στους επιστήμονες να έχουν ελεύθερη πρόσβαση σε έναν πολύτιμο πλούτο βιολογικών πληροφοριών για τις ανθρώπινες ασθένειες (και όχι μόνο...). 

Newsroom ΔΟΛ

Σπάνιο οπτικό φαινόμενο κάνει τον Ήλιο να φαίνεται τριπλός- 2 ΑΡΘΡΑ

Δυστυχώς το αυθεντικό βίντεο έχει αφαιρεθεί από το UTUBE. Αντ' αυτού σας παραθέτουμε ένα παρόμοιο. 

ΑΡΘΡΟ Ι

Ουλάν Μπατόρ

Ήταν μια παράξενη χειμωνιάτικη μέρα στη Μογγολία, με τρεις Ήλιους να λάμπουν στον ανατολικό ουρανό.

Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για οπτική απάτη που οφείλεται στην αλληλεπίδραση του φωτός με παγοκρυστάλλους στην ατμόσφαιρα.

Σύμφωνα με το παραπάνω βίντεο που αναρτήθηκε στο YouTube, η τοπική μετεωρολογική υπηρεσία έκανε λόγο για το φαινόμενο του «αντήλιου», φωτεινές κηλίδες που εμφανίζονται στον ουρανό λόγω της διάθλασης του φωτός από παγοκρυστάλλους.

Το αντήλιο, όμως, εμφανίζεται μόνο στην αντίθετη πλευρά του ουρανού σε σχέση με τον Ήλιο.

Το πιθανότερο είναι ότι το τριπλό ξημέρωμα στη Μογγολία ήταν το παραπλήσιο φαινόμενο του «περήλιου», το οποίο μάλιστα είχε περιγράψει ο Αριστοτέλης στο έργο του Μετεωρολογικά (III.2, 372a14).

«Δύο ψεύτικοι Ήλιοι ανέτειλαν με τον Ήλιο και τον ακολούθησαν όλη την ημέρα μέχρι τη δύση» έγραψε ο μεγάλος φιλόσοφος και φυσιοδίφης.

Σημείωσε μάλιστα ότι οι φωτεινές κηλίδες βρίσκονται δεξιά και αριστερά από τον Ήλιο, ποτέ από πάνω ή από κάτω του, και εμφανίζονται πιο συχνά την ώρα της ανατολής ή της δύσης.

Ποιος όμως είναι ο μηχανισμός του περήλιου;

Στο παραπάνω βίντεο, ο πραγματικός ήλιος εμφανίζεται στο κέντρο, ανάμεσα στις δύο φωτεινές κηλίδες.

Τα δύο επιπλέον «άστρα» εμφανίζονται όταν οι ακτίνες του Ήλιου συναντήσουν επίπεδους, εξαγωνικούς παγοκρυστάλλους. Λειτουργώντας ως πρίσματα, οι κρύσταλλοι αυτοί διαθλούν, ή εκτρέπουν, τις ακτίνες του φωτός, και δημιουργούν έτσι την εντύπωση της τριπλής λιακάδας.

Όταν οι παγοκρύσταλλοι έχουν τυχαία διάταξη στον αέρα, το φαινόμενο παίρνει τη μορφή ενός πλήρους κύκλου που περιβάλλει τον Ήλιο. Συχνά όμως οι κρύσταλλοι ευθυγραμμίζονται στον κατακόρυφο άξονα, οπότε δημιουργούν τις δύο κηλίδες στο ίδιο ύψος που βρίσκεται και ο Ήλιος.

Το περήλιο μπορεί να εμφανιστεί σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, οπουδήποτε στον κόσμο, λόγω παγοκρυστάλλων σε σύννεφα μεγάλου υψομέτρου.

Μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε συνθήκες ψύχους, όταν υπάρχουν παγοκρύσταλλοι στο κατώτατο τμήμα της ατμόσφαιρας.

Το περήλιο, όπως και το αντήλιο, είναι παραλλαγές ενός φαινομένου γνωστού με τον γενικότερο όρο «άλως». Άλλες παραλλαγές μπορεί να εμφανίζονται στον ουρανό ως φωτεινοί κύκλοι, τόξα και κατακόρυφες γραμμές.

Η αλληλεπίδραση του φωτός με την ατμόσφαιρα έχει πολλούς τρόπους να ξεγελά το μάτι.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Newsroom ΔΟΛ

ΑΡΘΡΟ ΙΙ

Τρεις Ήλιοι εμφανίστηκαν στον Ουρανό του Τσελιαμπίνσκ στις 19 Νοεμβρίου 2015

Δείτε τις καταπληκτικές φωτογραφιες και τα βίντεο από αυτό το εντυπωσιακό φαινόμενο με την ονομασία ''Sun Dog''

An eye opened up in the sky over Chelyabinsk on November 19, 2015.

TamTainiMirax.com

TamTainiMirax.com

WDay.ru

WDay.ru

WDay.ru

WDay.ru

WDay.ru

WDay.ru

WDay.ru

Dostup1.ru

Dostup1.ru

Dostup1.ru

Dostup1.ru

ΠΗΓΗ

Περισσότερα εδώ

Ανθρώπινη ματαιοδοξία: Κάναμε σκουπιδότοπο και το… Διάστημα! [βίντεο]

Τα ονομάζουν «διαστημικά σκουπίδια» και είναι συνήθως τα  υπολείμματα προηγούμενων αποστολών, εξαρτήματα από πυραύλους και διαστημικά οχήματα, κατεστραμένοι δορυφόροι και ότι βάλει ο νους σας. Τα αντικείμενα αυτά συνεχίζουν να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από την Γη, δημιουργώντας έναν τεράστιο σκουπιδότοπο σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνειά της.

Στο βίντεο που κυκλοφόρησε πρόσφατα στο Ίντερνετ, ένας καθηγητής από Royal Institution Stuart Grey, προσπάθησε να απεικονίσει μέσα σε ένα λεπτό την εξέλιξη αυτού του διαστημικού σκουπιδότοπου, από την πρώτη αποστολή το 1957 έως το 2015. 

Όπως βλέπουμε τα πράγματα τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει τέτοια τροπή που πραγματικά σοκάρει και τον πιο αδαή για το τι κακό έχουμε καταφέρει να κάνουμε και πέρα από τα στενά όρια του πλανήτη μας.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις υπάρχουν πάνω από 20.000 «σκουπίδια» διασκορπισμένα σε διάφορα ύψη πάνω από την γήινη ατμόσφαιρα, ενώ με την λειτουργία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού τα τελευταία χρόνια, η αύξησή τους είναι αλματώδης.

Τα σκουπίδια αυτά μοιάζουν να μην ενοχλούν κανένα, ενώ φαίνονται και ελάχιστες ποσότητες σε σχέση με τον αχανή χώρο τον οποίο καλύπτουν. Το πρόβλημα όμως είναι ότι αποτελούν πλέον σοβαρή απειλή όχι μόνο για τον Διαστημικό Σταθμό (όπου μία σύγκρουση με κάποιο από αυτά θα είναι σίγουρα μοιραία) αλλά και για όσες αποστολές θα γίνουν στο μέλλον.





 sfairika.gr 

Αναζητώντας «Το Άστρο των Χριστουγέννων»

Μέ αφορμή την σημερινή μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης αναδημοσιεύουμε ένα παλιό αλλά επίκαιρο άρθρο του Αστροφυσικού και Επίτιμου Πρόεδρου του Ευγενιδείου Πλανηταρίου Κυρίου 
Διονύση Π. Σιμόπουλου.

Αναζητώντας «Το Άστρο των Χριστουγέννων»

Του Διονύση Π. Σιμόπουλου 
Αστροφυσικού
Επίτιμου Διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου


Κοιτάζοντας πίσω σ’ όλους αυτούς τους αιώνες που πέρασαν από τη γέννηση του “Θείου Βρέφους” στη φτωχική φάτνη του μικρού χωριού της Βηθλεέμ, δεν είναι δυνατόν παρά να αισθανόμαστε έναν απέραντο θαυμασμό για την τόσο βαθιά και ριζική επίδραση που είχε η γέννηση του Χριστού στον κόσμο μας.
Τι ήταν όμως αυτό το φώς που οδήγησε τους Μάγους μακριά από τη χώρα τους; Τι είδους άστρο τους καθοδήγησε στο μέρος όπου ήταν σπαργανωμένο το μικρό βρέφος της Βηθλεέμ; Απόψε ελάτε να ψάξουμε μαζί γι’ αυτό το μυστηριώδες και υπέροχο άστρο, του οποίου το ακτινοβόλο φως έχει φωτίσει και εμπνεύσει τους ανθρώπους επί 2.000 σχεδόν χρόνια.
Η μόνη περικοπή που αναφέρεται στο Άστρο της Βηθλεέμ βρίσκεται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Aκόμη, όμως, και σ’ αυτή την περικοπή το άστρο αναφέρεται τέσσερις μόνο φορές. Ούτε η ημερομηνία εμφάνισής του αναφέρεται, αλλά ούτε και οποιαδήποτε άλλη περιγραφή του.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας αναφέρει φυσικά ότι ο Ιησούς γεννήθηκε “εν ημέραις Ηρώδου του βασιλέως”, που σημαίνει ότι ο Ηρώδης ήταν ακόμη ζωντανός, ενώ ο Εβραίος ιστορικός του πρώτου μ. Χ. αιώνα Φλάβιος Ιώσηπος, μας πληροφορεί ότι ο Ηρώδης πέθανε μετά από μια έκλειψη της σελήνης που συνέβη πριν από την εορτή του Εβραϊκού Πάσχα.
Σεληνιακές εκλείψεις, που ήσαν ορατές στην Παλαιστίνη την περασμένη εκείνη εποχή πριν από το Εβραϊκό Πάσχα, έγιναν το 4, και το 1 π. Χ. Γι’ αυτό πολλοί ερευνητές προσδιορίζουν τον θάνατο του Ηρώδη στο έτος 4 π. Χ. Τα τελευταία όμως χρόνια νεότεροι ερευνητές θεωρούν ότι η έκλειψη του 4 π. Χ. δεν πρέπει να ήταν η σωστή έκλειψη, γιατί ο χρόνος που μεσολάβησε ανάμεσα στην μερική έκλειψη της 13ης Μαρτίου και του Εβραϊκού Πάσχα, στις 11 Απριλίου, ήταν πάρα πολύ μικρός για να “χωρέσουν” όλα όσα αναφέρει ο Ιώσηπος ότι συνέβησαν.
Οι ερευνητές αυτοί υποστηρίζουν ότι η σωστή έκλειψη, πρέπει να ήταν η ολική έκλειψη που συνέβη τη νύχτα της 9ης Ιανουαρίου του 1 π. Χ. κι επειδή το Εβραικό Πάσχα ακολούθησε μετά από 90 ημέρες, υπήρχε αρκετός χρόνος γιά να συμβούν όλα όσα αναφέρει ο Ιώσηπος. Γεγονός που σημαίνει οτι ο Χριστός πρέπει να γεννήθηκε πριν απο το 1 π.Χ. Αλλά πότε ακριβώς; Ας ψάξουμε, λοιπόν, να βρούμε πότε έγινε η απογραφή που αναφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς.
Παλαιότεροι ερευνητές θεωρούσαν μέχρι πρότινος ότι η απογραφή που έκανε ο Αύγουστος Καίσαρ το 8 π. Χ. ίσως να ήταν αυτή που αναφέρει κι ο Ευαγγελιστής Λουκάς.
Νεότεροι όμως ερευνητές υποστηρίζουν ότι η απογραφή αυτή αφορούσε άτομα που είχαν την Ρωμαϊκή υπηκοότητα και σε καμία περίπτωση δεν θα αφορούσε την Μαρία έστω και αν υποθέσουμε ότι ο Ιωσήφ είχε Ρωμαϊκή υπηκοότητα. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτούς η απογραφή που αναφέρει ο Λουκάς πρέπει να ήταν ο όρκος πίστεως που διατάχτηκε από τον Αύγουστο Καίσαρα όταν του δόθηκε ο τίτλος «Pater Patriae» στις 5 Φεβρουαρίου του 2 π. Χ.
Η “απογραφή” αυτή αναφέρεται κι απ’ τον Ιώσηπο, και ήταν υποχρεωτική για όλους, υπήκοους και μη. ‘Αρα η γέννηση του Χριστού εντοπίζεται μεταξύ των ετών 2 και 8 π.Χ. ανάλογα με το πότε έγινε η απογραφή-όρκος στην Παλαιστίνη.
Θα αναρωτιέστε, όμως: Γιατί άραγε το χρονολόγιό μας δεν αρχίζει ακριβώς με τη γέννηση του Χριστού;
Η σημερινή χρονολόγηση χρησιμοποιήθηκε, για πρώτη φορά, σε μια πραγματεία που συνέγραψε ο Σκύθης μοναχός Διονύσιος ο Μικρός το 533 μ. Χ.Στην εργασία του εκείνη ο Διονύσιος σημείωνε τα έτη με βάση τα χρόνια που είχαν παρέλθει από την γέννηση του Χριστού. Ο Διονύσιος υπολόγισε ως έτος γέννησης του Χριστού το έτος 754 “από κτίσεως Ρώμης”, κι έτσι έδωσε στο έτος αυτό την ονομασία “Primo Anno Domini”, δηλαδή “Πρώτο έτος του Κυρίου”, ή 1 μ.Χ.
Κανονικά όμως το έτος αυτό θα έπρεπε να ονομαστεί έτος μηδέν, γιατί όπως έχουν τα πράγματα σήμερα έχουμε το έτος 1 π. Χ. και το έτος 1 μ. Χ. αλλά όχι και έτος μηδέν. Δεν φταίει φυσικά ο Διονύσιος για την παράλειψη αυτή, αφού η έννοια του μηδενός ήταν τότε άγνωστη και εισήχθη στην Ευρώπη από τους Άραβες έξη αιώνες αργότερα.

Μήπως, άραγε, η παρουσία των Μάγων στην ευαγγελική περικοπή θα μπορούσε να μας βοηθήσει κάπως στην λύση του μυστηρίου; Ο Ματθαίος που τους αναφέρει όμως δεν μας λέει ούτε πόσοι ήσαν, ούτε ποια ήσαν τα ονόματά τους, ούτε κι από ποια χώρα είχαν έλθει, εκτός από την γενική κατεύθυνση, δηλαδή “από ανατολών”.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Μάγοι της εποχής εκτελούσαν καθήκοντα ιερέων και ασχολούνταν με διάφορες απόκρυφες τέχνες. Οι μάγοι, πάντως, αναφέρονται σε όλους τους σπουδαίους ανατολικούς λαούς της αρχαιότητας ως άνθρωποι που ασκούσαν σημαντική επίδραση στη θρησκευτική ζωή και στα δημόσια πράγματα των κοινωνιών αυτών.
Φαίνεται, δηλαδή, ότι οι μάγοι αντιπροσώπευαν έναν ολιγομελή μυστικιστικό πυρήνα ανθρώπων που υπήρχε πάντα στο εσωτερικό όλων των μεγάλων θρησκειών. Μια ομάδα ιερέων, η οποία κατείχε τη συμπυκνωμένη πείρα της φυλής τους, που μεταδίδονταν από γενιά σε γενιά ως μάντεις, αποκρυφιστές και ερμηνευτές των ονείρων αλλά και των φαινομένων της φύσης.
Αλλά κι ο αριθμός των μάγων, όμως, είναι κι αυτός αρκετά μπερδεμένος. Η παράδοση αναφέρει άλλοτε τρεις, κι άλλοτε δύο, τέσσερις, οκτώ ή ακόμη και δώδεκα.
Όπως και τα ονόματά τους, άλλωστε, (που αναφέρονται για πρώτη φορά στο μωσαϊκό ενός ναού στη Ραβέννα), δεν πρέπει να έχουν κάποια ιστορική βάση, αφού το μωσαϊκό αυτό ανάγεται στην εποχή του Ιουστινιανού τον 6ο μ. Χ. αιώνα.
Ο Ωριγένης, όπως και ο Πάπας Λέων τον 5ο μ. Χ. αιώνα, δέχτηκαν τον αριθμό τρεις ως τον πιο σωστό, από τα τρία δώρα που προσέφεραν οι Μάγοι στον Χριστό. Η παράδοση μάλιστα έδωσε και την ερμηνεία των δώρων αυτών: “χρυσόν προς τον κοσμικό Άρχοντα και Βασιλέα, και λίβανον προς τον θείο Λόγον, και σμύρναν εις εκείνον ο οποίος θα υποστεί την κατάθλιψη του κόσμου και θα εγκαταλείψει τη γην θνήσκων ως άνθρωπος”.
Ας γυρίσουμε, όμως, τώρα στην απομακρυσμένη εκείνη εποχή του 2 και του 8 π.Χ.και να ψάξουμε να βρούμε το τι συνέβη στον ουρανό που σκέπαζε το μικρό χωριό της Βηθλεέμ.
Τι ήταν άραγε το ουράνιο εκείνο φαινόμενο που έκανε τους μάγους να ξεκινήσουν για το μακρινό τους ταξίδι; Μια πιθανότητα είναι και η ταύτιση του Άστρου της Βηθλεέμ με κάποιον Κομήτη.
Ο Ωριγένης, τον 3ο μ.Χ. αιώνα, αναφέρει σχετικά τα εξής: «Έχω τη γνώμη ότι το άστρο που εμφανίστηκε στους σοφούς της Ανατολής … ήταν ένα από εκείνα τα φωτεινά σώματα που οι Έλληνες … ονόμαζαν κομήτες, θυσάνους, άστρα με ουρά και με διάφορα άλλα ονόματα».
Ένας ξένος αστρονόμος παρομοίασε τους κομήτες με γιγάντια βρόμικα παγόβουνα, γιατί ο πυρήνας των κομητών αποτελείται από παγωμένα αέρια αναμεμειγμένα με μέταλλα και σκόνη.
Καθώς πλησιάζουν προς τον Ήλιο τα παγωμένα αέρια εξατμίζονται από τη θερμότητα του Ήλιου και αποχωρίζονται από την «κεφαλή» του κομήτη λόγω της πίεσης που ασκεί η ακτινοβολία του Ήλιου στο κενό του διαστήματος. Σαν αποτέλεσμα έχουμε τη φωτεινή ουρά τους η οποία εκτείνεται δεκάδες εκατομμύρια χιλιόμετρα στο Διάστημα.
Στην περίπτωση μερικών θεαματικών κομητών η ουρά τους είναι δυνατό να καλύψει ένα μεγάλο τμήμα του ουρανού. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι μια τέτοια εμφάνιση θα είχε εγείρει μεγάλο θαυμασμό και αναστάτωση.Το άσχημο με τους κομήτες όμως είναι ότι οι αρχαίοι λαοί τους θεωρούσαν σαν προάγγελους δυσάρεστων γεγονότων. Όταν, για παράδειγμα, ο Ιούλιος Καίσαρας δολοφονήθηκε το 44 π.Χ., εμφανίστηκε ένας πολύ φωτεινός κομήτης, που θεωρήθηκε ότι μετέφερε την ψυχή του Καίσαρα στους ουρανούς.
Το έτος 66 μ.Χ. ένας θεαματικός κόκκινος κομήτης εμφανίστηκε πάνω από την Ιερουσαλήμ σαν ένα τεράστιο ξίφος, και λίγο αργότερα η πόλη καταστράφηκε από τους Ρωμαίους.
Εν τούτοις δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι το άστρο των Χριστουγέννων ήταν ένας κομήτης, γιατί αφενός μεν θα τον έβλεπαν όλοι αλλά και γιατί οι Μάγοι εξέλαβαν το φαινόμενο του «άστρου» σαν ένα «ευαγγελίζον» σημείο και όχι σαν κάτι που θα προκαλούσε θανάτους, επαναστάσεις, λιμούς και πολέμους.
Ο επόμενος σταθμός στην αναζήτησή μας είναι η ιερή πόλη της Μέκκα και το ιερό τέμενος της Καάβα προς το οποίο προσεύχονται καθημερινά οι απανταχού του κόσμου Μωαμεθανοί.
Στη μια από τις γωνίες του τεμένους βρίσκεται η ασημένια βάση του επονομαζόμενου «Μαύρου Λίθου» που πολλοί θεωρούν ότι ήταν δώρο του Αρχάγγελου Γαβριήλ προς τον Αβραάμ. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι πράγματι η πέτρα αυτή έπεσε από τον ουρανό, αλλά δεν είναι παρά ένας μετεωρίτης που έφτασε στη Γη από το Διάστημα. Υπάρχουν άλλωστε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις που έχουν καταγραφεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Εκατομμύρια μικροσκοπικά σωματίδια, προσθέτουν καθημερινά δεκάδες τόνους στο βάρος της Γης μας. Τα λιλιπούτεια και ακίνδυνα αυτά μετέωρα είναι αδύνατο να φτάσουν στην επιφάνεια της Γης, αλλά προκαλούν πολλές φορές το θαυμασμό των παρατηρητών.
Καθώς τα σώματα αυτά διασχίζουν τη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα από 12 έως 70 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο θερμαίνονται από τη συμπίεση και την τριβή που υφίστανται και αναφλέγονται μ’ ένα λαμπρό φως σχηματίζοντας τους «διάττοντες αστέρες» οι οποίοι εάν τελικά επιζήσουν από την ανάφλεξη, φτάνουν στην επιφάνεια της Γης και τότε ονομάζονται μετεωρίτες.
Ακόμη, όμως, και στην περίπτωση μιας παρόμοιας ουράνιας «βολίδας», δεν είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι οι Μάγοι θα μπορούσαν να την ακολουθήσουν στη Βηθλεέμ, γιατί η ζωή αυτών των αντικειμένων διαρκεί μερικά μόλις δευτερόλεπτα.Επί πλέον τα αντικείμενα αυτά δεν είναι καθόλου σπάνια φαινόμενα, και δεν είναι δυνατόν να προκάλεσαν τόση αναστάτωση στους Μάγους και να τους έκαναν να ξεκινήσουν για το μακρινό ταξίδι τους προς τη Βηθλεέμ.
Στη σύγχρονη εποχή τα τηλεσκόπια μάς έχουν αποκαλύψει πολλά από τα λείψανα γιγάντιων άστρων που έχουν διαλυθεί. Μήπως λοιπόν το άστρο των Χριστουγέννων ήταν ένα τέτοιο άστρο;
Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει ως εξής: Καθώς ένα γιγάντιο άστρο γερνάει φτάνει κάποια στιγμή που μπορεί να εκπέμψει εκατομμύρια φορές περισσότερο φως και ακτινοβολία απ’ ότι ο Ήλιος μας όταν το άστρο διασπάται κυριολεκτικά στα «εξ ων συνετέθη».
Μερικές φορές δηλαδή, άστρα που είναι πολύ μακριά και γι’ αυτό είναι αδύνατο να τα διακρίνει κανείς με γυμνό μάτι, όταν μετατραπούν σε σουπερνόβα είναι εύκολα ορατά.
Μ’ αυτόν τον τρόπο φαίνεται ότι ξαφνικά ένα νέο άστρο δημιουργήθηκε στον ουρανό. Το άστρο των Χριστουγέννων όμως δεν πρέπει να ήταν κάποια νόβα ή σουπερνόβα γιατί ασφαλώς θα υπήρχε κάποια ένδειξη των αστρονόμων της εποχής εκείνης, και κάτι τέτοιο δεν έχει βρεθεί. Εκτός αυτού ο καθένας θα μπορούσε να δει μια σουπερνόβα, ενώ ξέρουμε ότι το άστρο της Βηθλεέμ το παρατήρησαν μόνον οι Μάγοι.
Τι θα μπορούσε λοιπόν να ήταν το Άστρο της Βηθλεέμ; Εάν πράγματι οι Μάγοι της Ευαγγελικής περικοπής ήταν Ζωροάστρες ή Χαλδαίοι ιερείς, τότε οι κινήσεις των πλανητών θα έπρεπε να τους ενδιέφεραν πάρα πολύ. Μήπως λοιπόν συνέβη κάτι το ιδιαίτερο στις κινήσεις των πλανητών την εποχή εκείνη; Πάρτε, για παράδειγμα, όσα συνέβησαν στη διάρκεια του 7 και του 6 π. Χ. όταν οι πλανήτες Δίας και Κρόνος έλαβαν μέρος σε μια τριπλή ή μεγάλη συζυγία.
Η κίνηση του Δία, ήταν πιο γρήγορη από του Κρόνου, γιατί ο Δίας είναι πλησιέστερα στον Ήλιο από τον Κρόνο. Με αυτή την ταχύτητα ο Δίας και ο Κρόνος έρχονται σε σύνοδο (προσπερνά δηλαδή ο ένας τον άλλο) μια φορά κάθε 20 χρόνια. Μια τέτοια σύνοδος έγινε στις 27 Μαΐου του 7 π.Χ. Τον Ιούνιο οι δυο πλανήτες άρχισαν να λιγοστεύουν την ταχύτητά τους, και μετά άρχισαν να κινούνται προς τα πίσω μια και η Γη τους προσπερνούσε.
Μ’ αυτόν τον τρόπο οι δυο πλανήτες, Δίας και Κρόνος, ήλθαν και πάλι σε σύνοδο στις 6 Οκτωβρίου. Μετά η Γη συνέχισε τον δρόμο της, κι έτσι οι πλανήτες επέστρεψαν και πάλι στην κανονική τους κίνηση περνώντας και πάλι ο ένας τον άλλον για τρίτη φορά στις 6 Δεκεμβρίου. Κάτι που κανονικά συμβαίνει μια φορά κάθε 20 χρόνια είχε συμβεί τρεις φορές σε λιγότερο από ένα χρόνο. Και όμως ο περισσότερος κόσμος ούτε καν το παρατήρησε.
Τι συνέβη δηλαδή; Οι πλανήτες στις κανονικές τους κινήσεις γύρω από τον Ήλιο φαίνονται να κινούνται στον ουρανό από τη Δύση προς την Ανατολή. Οι πλανήτες που βρίσκονται πλησιέστερα στον Ήλιο φαίνονται να κινούνται ταχύτερα, ενώ οι πιο απομακρυσμένοι κινούνται αργότερα.
Με αυτόν τον τρόπο ένας από τους πλανήτες είναι δυνατόν να φτάσει και να προσπεράσει κάποιον άλλον. Το προσπέρασμα αυτό το λέμε σύνοδο ή συζυγία των δυο πλανητών.
Αυτού του είδους οι σύνοδοι, όμως, δεν είναι και τόσο σπάνιες, αλλά ούτε και μπορεί να σημαίνουν οτιδήποτε, αφού συμβαίνουν συχνά και σε διάφορους συνδυασμούς. Παρόλα αυτά θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι εάν οι μάγοι ήσαν αστρολόγοι-ιερείς, ίσως οι κινήσεις αυτές των πλανητών να τους κίνησαν το ενδιαφέρον.
Ακόμη όμως και σ’ αυτή την περίπτωση η συμπεριφορά των πλανητών είναι προβλέψιμη, γιατί απλούστατα τα φαινόμενα αυτά φαίνονται ότι συμβαίνουν γιατί εμείς τα παρατηρούμε από τη Γη, ταξιδιώτες κι εμείς στο αέναο ταξίδι της γύρω από τον Ήλιο, όπως κάνουν άλλωστε και όλοι οι άλλοι πλανήτες.
Θα μπορούσε άραγε ένα παρόμοιο φαινόμενο να είναι η λύση του μυστηρίου που καλύπτει το Άστρο της Βηθλεέμ επί 2.000 χρόνια; Τίποτε δεν είναι βέβαιο, και ίσως ποτέ να μην μπορέσουμε να βγάλουμε κάποιο τελικό συμπέρασμα.Θα μπορούσαμε όμως να εντοπίσουμε την εποχή, τουλάχιστον, της γέννησης του Χριστού; Γιατί παρόλο που σήμερα γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου δεν πρέπει να είναι αυτή η σωστή ημερομηνία.
Σήμερα, άλλωστε, γνωρίζουμε ότι η 25η Δεκεμβρίου ήταν ημέρα εορτασμού πολλών και διαφόρων ειδωλολατρικών θρησκειών, γιατί με βάση το Ιουλιανό Ημερολόγιο που ήταν τότε σε εφαρμογή, η 25η Δεκεμβρίου ήταν η ημέρα της χειμερινής τροπής του Ήλιου, του χειμερινού δηλαδή ηλιοστάσιου, όταν ο Ήλιος βρίσκεται στο νοτιότερο ύψος του. Γι’ αυτό η 25η Δεκεμβρίου ήταν για τη Ρώμη η κεντρική εορτή των Σατουρναλίων, η περίφημη «Dies Natalis Invicti».
Επειδή οι πρώτοι χριστιανοί ήσαν εκτός νόμου στη Ρώμη, και δεν τους επιτρεπόταν να συναντιόνται ή να εκκλησιάζονται μαζί, οι συναντήσεις τους γίνονταν κρυφά και σε μικρές ομάδες στις κατακόμβες τους, όπου και τελούσαν τις θρησκευτικές τους εορτές.
Για να αποφύγουν λοιπόν τους διωγμούς αποφάσισαν να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου όταν οι Ρωμαίοι ήσαν απασχολημένοι με τις δικές τους γιορτές των Σατουρναλίων. Μ’ αυτόν τον τρόπο ήλπιζαν ότι δεν θα τους ανακάλυπταν οι εορτάζοντες Ρωμαίοι.
Με την Γρηγοριανή όμως μεταρρύθμιση και το Νέο Ημερολόγιο το Χειμερινό Ηλιοστάσιο συμβαίνει σήμερα στις 22 Δεκεμβρίου, και ο πρωταρχικός λόγος για τον εορτασμό της 25ης Δεκεμβρίου έχει πια χαθεί. Εν τούτοις, πολλά από τα έθιμα των Σατουρναλίων και των Καλενδών, που διαρκούσαν συνολικά 12 ημέρες, διατηρούνται ακόμη και σήμερα στους σύγχρονους εορτασμούς του “Δωδεκαήμερου”, της περιόδου μεταξύ των Χριστουγέννων και των Θεοφανίων.Σήμερα, φυσικά, το κύριο σύμβολο της εμπορευματοποίησης των Χριστουγέννων είναι ο Σάντα-Κλως, του οποίου η «γενεαλογική» προέλευση ανάγεται στον θεό των Νορβηγών Όντιν, ο οποίος την ημέρα του Χειμερινού Ηλιοστάσιου σκόρπιζε δώρα στα παιδιά.
Μια άλλη σύγχρονη συνήθεια είναι κι αυτή των Χριστουγεννιάτικων δέντρων, που ανάγεται στις αρχές του 19ου αιώνα. Τα δέντρα αυτά ήσαν σπάνια και τοποθετούνταν μόνο στις Εκκλησίες ορισμένες από τις οποίες, μάλιστα, επέβαλαν και εισιτήριο σε όσους ήθελαν να τα δουν.Τα δέντρα είναι αειθαλή για να συμβολίζουν την ζωή που δεν υπάρχει το Χειμώνα, και στολίζονται με κεριά, ή με ηλεκτρικά φώτα, για να συμβολίζουν τον Ήλιο και την αναγέννησή του, αφού μετά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο ο Ήλιος αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά στον ουρανό.
Και είναι ακριβώς σ’ αυτές, καθώς και σ’ άλλες παρόμοιες συνήθειες, που βρίσκουμε την απάντηση στην ερώτηση ως προς το γιατί γιορτάζουμε σήμερα τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου. Εάν, λοιπόν, η 25η Δεκεμβρίου είναι μια συμβατική ημέρα εορτασμού των Χριστουγέννων κι όχι η πραγματική, το ερώτημα παραμένει: Ποια εποχή γεννήθηκε ο Χριστός;
Το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο μας δίνει την απάντηση: “Και ποιμένες ήσαν εν τη χώρα τη αυτή αγραυλούντες και φυλάσσοντες φυλακάς της νυκτός επι την ποίμνην αυτών. Και ιδού άγγελος Κυρίου επέστη αυτοίς και δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αυτούς, και εφοβήθησαν φόβον μέγα. Και είπεν αυτοίς ο άγγελος “μη φοβείσθε, ιδού γαρ ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην ήτις έστοι παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ ος εστί Χριστός Κύριος, εν πόλει Δαυϊδ.”
Μετεωρολόγοι έχουν κάνει σήμερα λεπτομερείς μελέτες και αναφέρουν ότι η Βηθλεέμ τον Δεκέμβριο είναι βυθισμένη στην παγωνιά και την βροχή. Δεν θα ήταν λοιπόν λογικό να παραμένουν, με τέτοιες συνθήκες βοσκοί και πρόβατα στην ύπαιθρο. Σε μια μόνο εποχή του έτους οι βοσκοί “φυλάσσουν φυλακάς νυκτός επί την ποίμνην αυτών”: την Άνοιξη, όταν τα νεογέννητα αρνάκια χρειάζονται την βοήθεια των βοσκών. Οπότε η γέννηση του Χριστού πρέπει να έγινε μάλλον την Άνοιξη.
Φτάσαμε πια στο τέλος της αναζήτησής μας για το τι θα μπορούσε να ήταν το Άστρο της Βηθλεέμ. Μέχρι τώρα καμιά από τις επεξηγήσεις που έχουν προταθεί δεν μπορεί να μας ικανοποιήσει πλήρως. Γιατί είναι μάλλον δύσκολο να αποδείξουμε όλα τα επί μέρους στοιχεία που απαιτεί μια πλήρης και τεκμηριωμένη απόδειξη.
Φυσικά, πολλοί ερευνητές των Γραφών έχουν υποστηρίξει κατά καιρούς ότι το Άστρο της Βηθλεέμ δεν ήταν κάποιο συγκεκριμένο αστρονομικό σώμα ή φαινόμενο, αλλά επρόκειτο απλά και μόνο για το συμβολικό άστρο των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης για τον προσδοκώμενο Μεσσία.
Άλλοι, πάλι, πιστοί θεωρούν ότι η εμφάνιση του Άστρου της Βηθλεέμ δεν ήταν παρά ένα θαύμα που δεν μπορεί να εξηγηθεί με βάση την λογική ή τις γνώσεις του ανθρώπου. Γι’ αυτό, αν προτιμάτε να πιστεύετε ότι το Άστρο των Χριστουγέννων ήταν ένα θαύμα, ή επιστήμη δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να υποστηρίξει, αλλά ούτε και να απορρίψει κάτι τέτοιο. Είναι ασφαλώς έξω από το πεδίο της επιστήμης και απόλυτα μέσα στο πεδίο της πίστης.
Σε τελική όμως ανάλυση δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία το τι συνέβη στον ουρανό εκείνη την πρώτη νύχτα των Χριστουγέννων, γιατί κάτι πολύ πιο σπουδαίο συνέβαινε επάνω σ’ αυτήν τούτη τη Γή μας.
Κάτι υπέροχο συνέβη στη μικρή πόλη της Βηθλεέμ εκείνο το βράδυ, και το γεγονός αυτό ήταν πολύ πιο σπουδαίο απ’ οτιδήποτε και αν γινόταν στον ουρανό. Γιατί όταν ο Ήλιος ανέτειλε το άλλο πρωινό, την πρώτη εκείνη μέρα των Χριστουγέννων, ανέτειλε πάνω από έναν κόσμο που ποτέ πια δεν θα μπορούσε να είναι ο ίδιος.
Γι’ αυτό η καλύτερη ίσως εξήγηση για το τι θα μπορούσε να ήταν το Άστρο των Χριστουγέννων ίσως να βρίσκεται κρυμμένη στα λόγια που χάραξε ο ποιητής μας Γεώργιος Δροσίνης:
«Την άγια νύχτα την Χριστουγεννιάτικη, ποιος δεν το ξέρει;
Των Μάγων κάθε χρόνο τα μεσάνυχτα, λάμπει τ’ αστέρι,
Κι όποιος το βρή, μές στ’ άλλα αστέρια ανάμεσα, και δεν το χάση
σε μιαν άλλη Βηθλεέμ ακολουθώντας το, μπορεί να φτάσει!»


©Typologos.com 2011

Λευκές τρύπες

Οι Λευκές τρύπες είναι το αντίστροφο μιας μαύρης τρύπας,- όπου ότι είναι μέσα της δεν μπορεί να διαφύγει-. Εδώ έχουμε μια συνεχή εκτίναξη μάζας. Πιστεύονταν  ότι ήταν ένα  εντελώς υποθετικό μοντέλο, περισσότερο μια μαθηματική ιδιαιτερότητα από ένα πραγματικό αντικείμενο ... όμως μπορεί να έχουμε δει ένα τέτοιο αντικείμενο !

Η βασική ιδέα πίσω από αυτές είναι ότι οι νόμοι της φυσικής δεν συμμορφώνονται με τα πράγματα που συμβαίνουν σε μία μόνο κατεύθυνση. Με άλλα λόγια, αν οι μαύρες τρύπες είναι παρούσες, τότε θα πρέπει να αναμένουμε πάρα πολλά εάν αντιστρέψουμε τις εξισώσεις έτσι ώστε να οδηγηθούμε στο να  να πάρουμε κάτι που είναι αντίθετο μεν αλλά κατά τα άλλα ίδιο. Αυτό είναι ο προσδιορισμός μιας  λευκής τρύπας.

Φυσικά, ένα συμβάν μπορεί να παρατηρηθεί να πηγαίνει τόσο προς τα εμπρός όσο και προς τα πίσω στο χρόνο, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αντικειμενικά στην πράξη, θα παρατηρηθούν συγχρόνως και τα δύο αυτά φαινόμενα. Στην πιο βασική τους μορφή, οι άσπρες τρύπες απλά δεν θα είναι τόσο σταθερές όσο οι μαύρες τρύπες ,και φαίνεται ότι καταρρέουν σχεδόν ακαριαία κάτω από το βάρος της δικής τους βαρύτητας.

 Εδώ όμως είναι όπου τα πράγματα γίνονται συναρπαστικά. Μια έκρηξη ακτίνων γάμμα πίσω στο 2006 δεν ταίριαζε  με αυτό πού γνωρίζαμε για την προέλευσή τους . Η μεγάλη διάρκειά της  (102 δευτερόλεπτα) σήμαινε ότι έπρεπε να είχε προκληθεί από μια έκρηξη υπερκαινοφανούς (Supernova), και όμως δεν υπήρξαν εκρήξεις υπερκαινοφανών εκεί που να δικαιολογούν την προέλευση των ακτίνων αυτών . Αυτοί που το ανακάλυψαν , δήλωσαν ότι «αυτό είναι μια ολοκαίνουργια ''περιοχή'', αλλά δεν έχουμε θεωρίες που να μας οδηγούν στη μελέτη της . "

 Χρόνια αργότερα, αυτό που προτάθηκε είναι  ότι θα μπορούσε στην πραγματικότητα να έχει ‘’αλιευθεί’’ το  θέαμα μιας  λευκής τρύπας. Η σοβαρότητα και η διάρκεια της έκρηξης θα μπορούσε να ταιριάζει με μια σύντομη έκρηξη μιας λευκής τρύπας , με την εκτίναξη προς τα έξω ποσότητας ύλης που στη συνέχεια θα διασπάζονταν με ταχύ ρυθμό, προκαλώντας αυτή την τεράστια έκρηξη. Αν και αυτό τελικά δεν είναι η πιο πιθανή εξήγηση, φαίνεται κάτι στο οποίο οι αστροφυσικοί  έχουν συμπεράνει σαν  εξαιρετικά απίθανο να αγγίζει τα όρια του αδύνατου. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί στιγμιαία να αγνοηθεί .

ΠΗΓΗ: http://sci-techuniverse.blogspot.gr/2015/08/what-are-white-holes.html

Πώς οι αστρονόμοι είδαν την ίδια έκρηξη σουπερνόβα ξανά και ξανά

Το φως του σουπερνόβα (πάνω δεξιά) ακολούθησε πολλές διαφορετικές διαδρομές για να φτάσει στη Γη. Ανάλογα με την συνολικό μήκος κάθε διαδρομής, χρειάστηκε περισσότερο ή λιγότερο χρόνο.   (Φωτογραφία:  NASA/ESA )       

  

Βοστόνη, Μασαχουσέτη

Φανταστείτε να βλέπατε το ίδιο συμβάν να επαναλαμβάνεται μπροστά στα μάτια σας ξανά και ξανά, σαν να παίζει κανείς με τη ροή του χρόνου. Κι όμως, αυτό ακριβώς κατάφερε μια ομάδα αστρονόμων, η οποία προέβλεψε πού και πότε θα μπορούσε να ξαναδεί την έκρηξη του ίδιου σουπερνόβα στον ουρανό.

Η ιστορία ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2014, όταν η διεθνής ερευνητική ομάδα κατέγραψε για πρώτη φορά τον υπερκαινοφανή αστέρα (μια άλλη ονομασία των σουπερνόβα, γερασμένων άστρων που πεθαίνουν σε θεαματικές εκρήξεις) καθώς εμφανιζόταν σε έναν μακρινό γαλαξία, αρκετά δισεκατομμύρια έτη φωτός να φτάσει στη Γη.

Οι τρεις εμφανίσεις του σουπερνόβα MACS J1149.5+2223 (Πηγή: ESA/Hubble , Music: Johan B Monell)

Ήταν μια εντυπωσιακή παρατήρηση, δεδομένου ότι το σουπερνόβα εμφανιζόταν ταυτόχρονα σε τέσσερις διαφορετικές θέσεις της ίδιας εικόνας, σχηματίζοντας έναν σταυρό γύρω από έναν γαλαξία.

Το φαινόμενο, ένα είδος κοσμικής οφθαλμαπάτης, είναι γνωστό στους αστρονόμους ως «σταυρός του Αϊνστάιν». Όπως είχε προβλέψει ο μεγάλος γερμανός φυσικός, τα αντικείμενα μεγάλης μάζας όπως οι γαλαξίες εκτρέπουν το φως από την πορεία του και το αναγκάζουν να κινηθεί σε καμπύλη διαδρομή.

Καθώς ταξίδευε προς τη Γη, το φως του σουπερνόβα συνάντησε έναν γαλαξία, αναγκάστηκε να καμπυλωθεί γύρω του και ακολούθησε τέσσερις διαφορετικές διαδρομές μέχρι να φτάσει το τηλεσκόπιο, σχηματίζοντας τελικά τέσσερα διαφορετικά είδωλα που εμφανίζονταν ταυτόχρονα στην ίδια εικόνα.

Το φαινόμενο του σταυρού του Αϊνστάιν ήταν εντυπωσιακό από μόνο του, όμως τα κόλπα του φωτός δεν σταμάτησαν εκεί. Οι ερευνητές σκέφτηκαν ότι το φως του σουπερνόβα θα μπορούσε να είχε εκτραπεί και από άλλους γαλαξίες ώστε να ακολουθήσει περισσότερες εναλλακτικές διαδρομές. Ορισμένες από αυτές τις διαδρομές θα ήταν μεγαλύτερες από ό,τι άλλες, οπότε το φως θα χρειαζόταν περισσότερο χρόνο για να τις διανύσει και θα έφτανε αργότερα στη Γη.



Για να μπορέσουν να προβλέψουν πότε θα μπορούσε να συμβεί αυτό, οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν μαθηματικά μοντέλα της ύλης μέσα και γύρω από τους γαλαξίες στην περιοχή ενδιαφέροντος. Οι υπολογισμοί έδειξαν ότι το σουπερνόβα πρέπει να είχε εμφανιστεί για πρώτη φορά στη Γη το 1998, όμως κανένα τηλεσκόπιο δεν κοίταζε τότε αυτήν την περιοχή του ουρανού.

Όμως η πιο συναρπαστική πρόβλεψη ήταν ότι η κοσμική έκρηξη θα έκανε ακόμα μια εμφάνιση: στις 11 Δεκεμβρίου 2015, το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble είδε ξανά το σουπερνόβα να εμφανίζεται σε ελαφρώς διαφορετική θέση.

Ήταν μια συναρπαστική επιτυχία, η οποία απέδειξε ότι οι αστρονόμοι μπορούν να προβλέπουν με ακρίβεια την αλληλεπίδραση του φωτός με την ύλη.

Και ποιος ξέρει; Ίσως το ίδιο σουπερνόβα εμφανιστεί και τέταρτη φορά για χάρη των γοητευμένων γήινων.

Βαγγέλης Πρατικάκης

Newsroom ΔΟΛ

 news.in.gr

Wolf 1061c: ένας εξωπλανήτης 14 έτη φωτός από τη Γη

Σίδνεϊ
Αυστραλοί αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν τον κοντινότερο στη Γη δυνητικά κατοικήσιμο βραχώδη εξωπλανήτη, σε απόσταση μόνο 14 ετών φωτός. Ο πλανήτης, που κινείται γύρω από ένα άστρο ερυθρό νάνο, τον Wolf 1061, έχει υπερ-τετραπλάσια μάζα σε σχέση με τη μάζα του δικού μας πλανήτη. Γύρω από αυτό το άστρο ανακαλύφθηκαν συνολικά τρεις εξωπλανήτες, από τους οποίους ο ένας βρίσκεται σε τροχιά πιο φιλική για την ανάπτυξη ζωής.




Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας, με επικεφαλής τον δρ. Ντάνκαν Ράιτ πραγματοποίησαν την ανακάλυψη με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Λα Σίλα της Χιλής.

«Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, επειδή και οι τρεις εξωπλανήτες έχουν σχετικά μικρή μάζα, ώστε δυνητικά να είναι βραχώδεις και να έχουν στερεή επιφάνεια, ενώ ο μεσαίος πλανήτης, ο Wolf 1061c, βρίσκεται στην ‘κατοικήσιμη’ ζώνη, όπου θα μπορούσε να έχει υγρό νερό και ίσως ζωή» δήλωσε ο Ράιτ. Οι τρεις εξωπλανήτες ολοκληρώνουν μια πλήρη περιφορά (το έτος τους) γύρω από το μικρό σχετικά ψυχρό και σταθερό άστρο τους κάθε πέντε, 18 και 67 μέρες αντίστοιχα, ενώ οι μάζες τους είναι 1,4, 4,3 και 5,2 φορές μεγαλύτερες από της Γης.

Αν και έχουν βρεθεί μερικοί εξωπλανήτες πιο κοντά στη Γη, κανείς δεν θεωρείται τόσο δυνητικά κατοικήσιμος όσο ο Wolf 1061c, όπως είπε ο Ράιτ. Οι μικροί βραχώδεις εξωπλανήτες όπως ο δικός μας φαίνεται πως αφθονούν στον γαλαξία μας, όμως οι περισσότεροι που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, απέχουν εκατοντάδες ή χιλιάδες έτη φωτός. Εξαίρεση αποτελεί ο Gliese 667Cc, που απέχει 22 έτη φωτός από τη Γη, κινείται επίσης γύρω από έναν ερυθρό νάνο και έχει μάζα τουλάχιστον 4,5 φορές μεγαλύτερη του δικού μας πλανήτη. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση The Αstrophysical Journal Letters.


ΑΠΕ-ΜΠE – unsw.edu.au

physicsgg

Φυσικοί και Φυσική από το διαδίκτυο

Επιλέγοντας το πρώτο σας Τηλεσκόπιο

Πριν διαβάσετε το παρακάτω κείμενο διαβάστε οπωσδήποτε αυτό.

Αν παρόλα αυτά εξακολουθείτε να επιμένετε στην αγορά τηλεσκοπίου διαβάστε το παρακάτω κείμενο.

Κάθε χρόνο εκατομμύρια άνθρωποι αγοράζουν ένα τηλεσκόπιο, αλλά λίγοι από αυτούς γνωρίζουν τι να προσέξουν όταν κάνουν την αγορά τους.
Αυτός είναι ένας σύντομος οδηγός που θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε τα εκατοντάδες μοντέλα τηλεσκοπίων που διατίθενται σήμερα. Εξοπλισμένος με λίγα βασικά θα έχετε μια καλή ιδέα για το τι να κοιτάξετε (και τι να αποφύγετε) όταν ψάχνετε τα καταστήματα για την αγορά του νέου σας τηλεσκοπίου. 
Το τηλεσκόπιο που θέλετε πρέπει να έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά: υψηλής ποιότητας οπτικά και σταθερή, ήρεμα κινούμενη βάση. Και όλα τα άλλα εξισώνονται, μεγάλα τηλεσκόπια δείχνουν περισσότερα και είναι πιο εύκολα στη χρήση από τα μικρά, όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω. Αλλά μην παραλείπετε την φορητότητα (ευκολία μεταφοράς) και την άνεση- το καλύτερο τηλεσκόπιο για σας είναι αυτό που θα χρησιμοποιείτε. 

Διάμετρος, Άνοιγμα.

Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό ενός τηλεσκοπίου είναι η διάμετρός του, η διάμετρος που συλλέγει το φως μέσω φακού ή καθρέφτη, που συχνά αποκαλείται αντικειμενικός. Κοιτάξτε τη προδιαγραφή του τηλεσκόπιου κοντά στον εστιαστή στο τέλος του σωλήνα ή στο κουτί του.  Η διάμετρος (D) θα αναπαριστάται είτε σε χιλιοστά (mm) είτε πιο συνηθισμένα σε ίντσες (in). Θυμηθείτε 1 ίντσα ισούται με 25,4 χιλιοστά. Σαν βασικό κανόνα να έχετε: το τηλεσκόπιό σας πρέπει να έχει διάμετρο τουλάχιστον 2.8 ίντσες (70 mm) και να προτιμήσετε επιπλέον.

Μεγαλύτερη διάμετρος σας επιτρέπει να δείτε πιο αμυδρά αντικείμενα και με μεγαλύτερη λεπτομέρεια από ένα μικρότερης διαμέτρου τηλεσκόπιο. Αλλά ένα καλό μικρό τηλεσκόπιο μπορεί επίσης να σας δείξει αρκετά – ειδικά αν ζείτε σε περιοχές μακριά από τα φώτα των πόλεων.  Για παράδειγμα: μπορείτε να εντοπίσετε μια δωδεκάδα γαλαξίες γύρω από το Γαλαξία μας διαμέσου ενός τηλεσκοπίου με διάμετρο 80 mm (3.1 ίντσες) από μια σκοτεινή τοποθεσία. Αλλά πιθανότατα θα χρειαστείτε ένα 6 ή 8 ιντσών τηλεσκόπιο, όπως αυτό που φαίνεται δεξιά στην φωτογραφία, για να εντοπίσετε τους ίδιους γαλαξίες μέσα από μια αστική περιοχή. Και ανεξάρτητα από το πόσο φωτεινός ή σκοτεινός είναι ο ουρανός σας, η θέα μέσα από ένα τηλεσκόπιο με αρκετή διάμετρο είναι πιο εντυπωσιακή από την θέα του ίδιου αντικειμένου μέσα από ένα τηλεσκόπιο μικρότερης διαμέτρου.

Αποφύγετε τα τηλεσκόπια τα οποία διαφημίζουν την μεγέθυνσή τους- ειδικά με δύσπιστες μεγεθύνσεις όπως 600 Χ.  Στις περισσότερες περιπτώσεις ή ωφέλιμη μεγέθυνση ενός τηλεσκοπίου είναι 50 φορές η διάμετρός του σε ίντσες (ή δύο φορές η διάμετρός του σε χιλιοστά). Έτσι χρειάζεστε ένα τηλεσκόπιο 12 ιντσών για να πάρετε μεγέθυνση της εικόνας 600 Χ. Και τότε όμως ακόμα, πρέπει να περιμένετε για μια νύχτα όπου οι συνθήκες παρατήρησης θα είναι τέλειες.


Τύποι Τηλεσκοπίων
Θα συναντήσετε τρεις βασικούς τύπους τηλεσκοπίων.

 

Τα Διοπτρικά που έχουν φακούς στο μπροστά μέρος του σωλήνα – είναι ο τύπος με το οποίο πιθανότατα είστε πιο εξοικειωμένοι. Αν και γενικά έχουν χαμηλό κόστος, γίνονται απότομα ακριβά καθώς η διάμετρος τους αυξάνεται.

Τα Κατοπτρικά συλλέγουν το φως χρησιμοποιώντας ένα καθρέφτη στο πίσω μέρος του σωλήνα. Για την αντίστοιχη διάμετρο, είναι τα πλέον οικονομικά, αλλά χρειάζονται περιοδικά να ρυθμίζονται τα οπτικά τους- ειδικά αν μεταφέρονται συχνά.

Τα Συνδυαστικά (ή Καταδιοπτρικά) τηλεσκόπια, τα οποία χρησιμοποιούν συνδυασμό φακών και καθρέφτη, προσφέρουν συμπαγείς σωλήνες και σχετικά μικρό βάρος. Δύο δημοφιλείς τύπου είναι τα Σμιτ- Κάσεγκραιν και τα Μακσούτοφ-Κάσεγκραιν

Η αντικειμενική εστιακή απόσταση (F ή FL) είναι το κλειδί που προσδιορίζει την μεγέθυνση του τηλεσκοπίου (την δύναμή του).  Αυτό γίνεται απλά διαιρώντας την εστιακή απόσταση του τηλεσκοπίου με αυτή του προσοφθαλμίου που αναγράφεται πάνω του. Σαν παράδειγμα, ένα τηλεσκόπιο έχει εστιακή απόσταση 500 χιλιοστά και το προσοφθάλμιο 25 χιλιοστά- η μεγέθυνση είναι 500:25 ή 20 Χ. Τα περισσότερα τηλεσκόπια εφοδιάζονται με ένα ή δύο προσοφθάλμια. Μπορείτε να αλλάξετε την μεγέθυνση αλλάζοντας προσοφθάλμια με διαφορετική εστιακή απόσταση.

Βάσεις Τηλεσκοπίων 

Το τηλεσκόπιο σας χρειάζεται να υποστηρίζεται από κάτι σταθερό και δυνατό. Πολλά τηλεσκόπια προσφέρονται “κατάλληλα” συσκευασμένα με τρίποδες ή βάσεις, ακόμα οι σωλήνες μικρότερων τηλεσκοπίων συχνά μόλις έχουν κεφαλή  βάσης που τους επιτρέπει να εφαρμόζουν σε ένα τρίποδα με μια απλή βίδα. (Προσοχή: το τρίποδο είναι αρκετά καλό για να τραβήξετε οικογενειακές φωτογραφίες αλλά ανεπαρκές για αρκετά σταθερή αστρονομική βάση) Οι βάσεις που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για τηλεσκόπια συνήθως απέχουν από το να έχουν μια απλή βίδα σύνδεσης με την κεφαλή προς χάριν “ευκολίας” αντί για στιβαρά δαχτυλίδια και πλάκες. Σε μερικές βάσεις το τηλεσκόπιο κινείται δεξιά-αριστερά και πάνω-κάτω, όπως ακριβώς μια φωτογραφική μηχανή σε τρίποδο. Αυτή η βάση είναι γνωστή σαν Αλταζιμουθιακή (alt-az). Πολλά κατοπτρικά έρχονται με μια άκομψη ξύλινη πλατφόρμα γνωστή ως Ντομπσόνιαν, η οποία αποτελεί παραλλαγή της Αλταζιμουθιακής βάσης . Ένας πιο περίπλοκος μηχανισμός , ο οποίος σχεδιάστηκε για να παρακολουθεί την κίνηση των αστέρων περιστρεφόμενος σε ανεξάρτητους άξονες είναι η ισημερινή βάση. Αυτή έχει την δυνατότητα να δέχεται μεγαλύτερα και βαρύτερα τηλεσκόπια απ΄ ότι η Αλταζιμουθιακή , αλλά για να δουλέψει σωστά πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τον Πολικό αστέρα. 

Μερικά τηλεσκόπια εφοδιάζονται με ένα μικρό μοτέρ τα οποία τα κινεί γύρω στον ουρανό με ένα απλό πάτημα από το κουμπί του χειριστηρίου του. Στα περισσότερο προοδευμένα μοντέλα αυτού του τύπου, τα οποία αποκαλούνται και “Go To” τηλεσκόπια, ένας μικρός υπολογιστής έχει τοποθετηθεί στο χειριστήριο του χεριού. Όταν εισάγετε την ημερομηνία, την ώρα και τις συντεταγμένες του τόπου που βρίσκεστε, το τηλεσκόπιο μπορεί να “κλειδώσει” μόνο του στο στόχο και να στοχεύσει χιλιάδες ουράνια αντικείμενα που βρίσκονται στην μνήμη του. Μερικά από τα “Go To” είναι εφοδιασμένα και με ένα ή περισσότερους καταλόγους από τα πιο ωραία ουράνια αντικείμενα, επιτρέποντάς έτσι να περιηγηθείτε ενώ παράλληλα συμπληρώνει με ψηφιακή περιγραφή το τι είναι γνωστό για κάθε ένα από το αντικείμενο. 

Αλλά τα “Go To” τηλεσκόπια δεν είναι για τον καθένα- η διαδικασία του σεταρίσματος μπορεί να σας μπερδέψει εάν δεν ξέρετε πώς να εντοπίσετε τα φωτεινά άστρα ευθυγράμμισης στον ουρανό. Και τα χαμηλότερης τιμής  “Go To” μοντέλα έρχονται με μικρότερη διάμετρο από  τα αντίστοιχης τιμής τηλεσκόπια που δεν έχουν ηλεκτρονικές βάσεις.

Θυμηθείτε….
A telescope can literally open your eyes to a universe of celestial delights. With a little care in selecting the right one, you'll be ready for a lifetime of exploring the night sky!
Ένα τηλεσκόπιο μπορεί κυριολεκτικά να σας ανοίξει τα μάτια σας στο σύμπαν.
Με λίγη φροντίδα επιλέγοντας το σωστό, θα είστε έτοιμος για μια ζωή να εξερευνάτε το νυκτερινό ουρανό.  

ΠΗΓΗ : sfak.org  

10 βήματα για να γίνεις ερασιτέχνης αστρονόμος

Ο ουρανός περιέχει τόσα θαύματα για να δεις που δεν θα σου φτάσει μια ολόκληρη ζωή. Μετά από 15 χρόνια σε αυτό το χόμπι βλέπω πράγματα που δεν έχω ξαναδεί ποτέ και κάθε εποχή με γυρνάει σε αγαπημένα αντικείμενα στον ουρανό.

Πριν ξεκινήσεις αυτό το ταξίδι της εξερεύνησης που λέγεται παρατήρηση του νυχτερινού ουρανού καλό θα ήταν να ακολουθήσεις τα βήματα που προτείνω παρακάτω. Δεν είναι μόνο δικές μου ιδέες αλλά πιθανότατα θα τις ακούσεις και από βετεράνους αστρονόμους. Εμείς μάθαμε με τον δύσκολο τρόπο ώστε να μην χρειαστεί να περάσεις κι εσύ τις ίδιες δυσκολίες.

1. ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΣEΙΣ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ – ΑΚΟΜΑ

    κόστος €0

Το τηλεσκόπιο δεν είναι το απαραίτητο αντικείμενο για να ασχοληθεί κανείς με την αστρονομία και τις περισσότερες φορές θα σας φέρει σε αδιέξοδο. Και σοβαρός να είσαι με το χόμπι μπορείς με μερικές εκατοντάδες ευρώ να αγοράσεις ένα καλό τηλεσκόπιο αλλά θα ήταν ανούσιο γιατί δεν γνωρίζεις τον ουρανό, ούτε πώς να το στήσεις ή που να σημαδέψεις. Ακόμα και ρομποτικό τηλεσκόπιο να αγοράσεις χρειάζονται βασικές γνώσεις: που είναι ο Βοράς, ο εντοπισμός λαμπρών αστέρων και τι είναι αυτό που κοιτάς μέσα από το προσοφθάλμιο. Τι είναι το προσοφθάλμιο; Ακριβώς!

2. ΑΓΟΡΑΣΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ

    κόστος €0-€30

Στην εποχή των υπολογιστών και των DVD ο καλύτερος τρόπος να μάθεις για τον ουρανό είναι από ένα βιβλίο  το οποίο μπορείς να αγοράσεις ή να δανειστείς (υπάρχουν και δανειστικές βιβλιοθήκες στην πόλη σου ε;) Θα σε διδάξει για τα είδη των αντικειμένων που υπάρχουν στον ουρανό παρέχουν απλούς χάρτες για να τα εντοπίζεις και συνήθως έχουν και οδηγίες για το τι τηλεσκόπιο να αγοράσεις

3. ΓΙΝΕ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

    κόστος: ο προσωπικός σου χρόνος

Απλά βγες έξω μια νύχτα χωρίς πολύ φεγγάρι και σύννεφα και κοίταξε ψηλά. Με την βοήθεια ενός επιπεδόσφαιρου ή απλού αστροχάρτη προσπάθησε να εντοπίσεις τα αστέρια που βλέπεις. Σιγά σιγά θα αρχίσεις να αναγνωρίζεις αστερισμούς. Σαν ένα γιγαντιαίο πάζλ η εικόνα του ουρανού θα εμφανιστεί μπροστά σου, και αυτή τη φορά θα έχει νόημα. Μην ανησυχείς επειδή ζεις σε πόλη. Τα φωτεινότερα αστέρια φτάνουν για να αναγνωρίσεις τους κύριους αστερισμούς. Ένας σκοτεινός ουρανός με εκατοντάδες αστέρια μπορεί να σε μπερδέψει. Κάνε αναγνώριση αστεριών καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου, ας πούμε μια φορά το μήνα οπότε θα δεις τους αστερισμούς σιγά σιγά να αλλάζουν θέση. Καθώς ο χειμώνας δίνει την θέση του στην Άνοιξη ο Ωρίωνας δύει και ο Λέοντας ανατέλλει για να αντικατασταθεί από το Θερινό Τρίγωνο και το φθινοπωρινό τετράγωνο του Πήγασου

Δεν χρειάζεται να μάθεις όλους τους αστερισμούς του ουρανού. Λίγοι τους ξέρουν όλους απλά συγκεντρώσου στην αναγνώριση των πιο φωτεινών αστεριών και των πιο γνωστών αστερισμών όπως η Μεγάλη Άρκτος, Η Κασσιόπη, ο Πήγασος, ο Ωρίωνας, ο Ταύρος – δυο τρεις αστερισμούς ανά εποχή.

4. ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ

    κόστος €0-€100

Για την ακρίβεια δεν χρειάζεται να δώσεις μία για ένα καλό αστρονομικό πρόγραμμα μιας που πολλά από αυτά είναι δωρεάν και στα Ελληνικά όπως το Stellarium (www.stellarium.org/el) και το Cartes du ciel (http://www.astrovox.gr/skycharts/). Δες πως οι πλανήτες και η Σελήνη αλλάζουν θέση, κατανόησε πως κινούνται τα αστέρια στον ουρανό, τύπωσε χάρτες για να πάρεις μαζί σου τα βράδια. Κατανοώντας πως και γιατί κινείτε ο ουρανός είναι μέρος της βασικής γνώσης που κάθε ερασιτέχνης αστρονόμος πρέπει να γνωρίζει.

5. ΑΓΟΡΑΣΕ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΚΙΑΛΙΑ

    Κόστος €50 - €200

Η απλά ξεσκόνισε τα κιάλια που έχεις φυλαγμένα στην αποθήκη σας Ένα ζευγάρι 7x50 ή 10x50 (50 χιλιοστά φακός με μεγέθυνση 7 ή 10) είναι ιδανικά για αστρονομία και δεν χρειάζεται να κοστίζουν πολλά. Μπορείς προς μεγάλης έκπληξης σου να δεις πάρα πολλά ουράνια αντικείμενα. Χαρακτηριστικά στην σελήνη, τους δορυφόρους του Δία, διπλούς αστέρες, σμήνη αστέρων, νεφελώματα ακόμα και μερικούς γαλαξίες.

Ένας χρόνος εξερεύνησης του ουρανού με κιάλια και με τους αστροχάρτες θα σου δώσουν τόση εμπειρία που όταν θα αποφασίσεις να αγοράσεις τηλεσκόπιο θα ξέρεις ακριβώς τι θα θέλεις να δεις. Βάλε στόχο να εντοπίσεις μερικά υπέροχα αντικείμενα για κιάλια όπως τις Πλειάδες, το νεφέλωμα του Ωρίωνα και τον Γαλαξία της Ανδρομέδας. Η όλη ουσία πίσω από την ερασιτεχνική αστρονομία δεν είναι να δεις αλλά να καταλαβαίνεις τι είναι αυτό που βλέπεις.

6. ΒΡΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΕΙΣ

    κόστος: ο χρόνος σου

Η αστρονομία δεν χρειάζεται να είναι μοναχικό χόμπι. Μπορείς να μάθεις πολλά από άλλους ερασιτέχνες οι περισσότεροι εκ των οποίων ανήκουν σε κάποιο σύλλογο ή ομάδα και συναντιούνται συχνά. Υπάρχουν αρκετοί έμπειροι που λατρεύουν να μιλάνε σε αρχάριους  για το πώς να ξεκινήσουν

7. ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΕ ΕΝΑ ΑΣΤΡΟ-ΠΑΡΤΙ

    Κόστος: χρήματα για βενζίνη

Εκπληκτικές περιπτώσεις για να μάθεις τον νυχτερινό ουρανό και να δεις μέσα από δεκάδες διαφορετικά τηλεσκόπια είναι ένα αστροπάρτι που συνήθως διοργανώνει ο τοπικός σύλλογος ερασιτεχνικής αστρονομίας σε κάποιο πάρκο. Θα δεις δεκάδες διαφορετικά αντικείμενα αλλά αν περιμένεις να δεις πολύχρωμα αντικείμενα όπως αυτά που έχει φωτογραφίσει το τηλεσκόπιο Χάμπλ και οι δορυφόροι της ΝΑΣΑ θα απογοητευτείς.

8. ΜΑΘΕ ΤΗΝ ΟΡΟΛΟΓΙΑ

    κόστος: χρόνο και υπομονή

Τι είναι ο Μ31; τι το NGC; τι η ορθή αναφορά; Τι η φαινομενική λαμπρότητα; Δεν θα μπορέσεις να προχωρήσεις πολύ σε αυτό το χόμπι αν δεν μάθεις την ορολογία και να αποκωδικοποιείς τα αρχικά Τα περισσότερα βιβλία όπως και περιοδικά θα σε βοηθήσουν στο να καταλάβεις την ειδική γλώσσα που μιλάνε.

 9. ΩΡΑΙΑ! ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΕΝΑ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ

    Κόστος €300 - €1000

Δούλεψες, ξόδεψες χρόνο για να μάθεις τον ουρανό, έμαθες τι είναι το Μ31 και μπορείς να το εντοπίσεις με κιάλια. Είσαι έτοιμος! Μην υποπέσεις στο λάθος να αγοράσεις ένα τηλεσκόπιο από ένα πολυκατάστημα που υπόσχεται επαγγελματικό μοντέλο με μεγέθυνση 400X (…και καλά!) Να είσαι έτοιμος να αγοράσεις ένα τηλεσκόπιο με ποιοτικά οπτικά, γερή βάση στήριξης και αρκετό άνοιγμα για να μπορείς να δεις τα αντικείμενα για τα οποία έχεις διαβάσει. Μην σε απασχολεί αν το τηλεσκόπιο είναι κατοδιοπτρικό ή διοπτρικό ή αν έχει ισημερινή στήριξη για να τραβάς φωτογραφίες (δες το επόμενο βήμα)

Ετοιμάσου να ξοδέψετε από €300 - €1000, ποσό μικρό για ένα προϊόν που θα σου χαρίσει ουράνια αντικείμενα για μια ζωή. Ένας βασικός παράγοντας επιλογής είναι να πάρεις ένα τηλεσκόπιο αρκετά μεγάλο για να μπορείς να δεις όμορφα αντικείμενα άλλα όχι τόσο μεγάλο ώστε να το χρησιμοποιείς σπάνια επειδή είναι πολύ βαρύ ή πολύ περίπλοκο για να το στήσεις. Ένα σούπερ τηλεσκόπιο €4000 μπορεί να γίνει εξίσου άχρηστο όσο και ένα παιδικό των €60.

Οι υπεύθυνοι καταστημάτων θα σε καθοδηγήσουν ώστε να κάνεις την σωστή επιλογή και να αγοράσεις ένα τηλεσκόπιο που να εξυπηρετεί τις πραγματικές σου ανάγκες. Θέλουν να είσαι χαρούμενος πελάτης ώστε να επιστρέψεις για να αγοράσεις και αξεσουάρ

10. ΑΠΟΦΥΓΕ ΤΗΝ ΑΣΤΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ!

      Κόστος:€0 – γλυτώνεις εκατοντάδες ευρώ και χρόνο!

Η αστροφωτογράφηση είναι περίπλοκη απαιτεί γνώσεις, χρόνο και εξοπλισμό. Κάθε λήψη μπορεί να διαρκέσει από μερικά λεπτά μέχρι και μερικές ώρες και μόνο με πολύ καλές βάσης στήριξης μπορείς να βγάλεις καλές φωτογραφίες που κοστίζουν πολύ περισσότερο από τα χρήματα που θα δώσει ένας αρχάριος.

ΠΗΓΗ: sfak.org