Υπό εκκόλαψη πλανητικό σύστημα σαν το δικό μας

Διεθνής ομάδα αστρονόμων έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη. Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Gemini South στη Χιλή εντόπισε ένα υπό διαμόρφωση πλανητικό σύστημα που μοιάζει με… πιστό αντίγραφο του δικού μας.

Κοινά χαρακτηριστικά
Το σύστημα δημιουργείται γύρω από ένα άστρο που βρίσκεται σε απόσταση 360 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό του Κενταύρου. Η κωδική ονομασία του άστρου είναι HD 115600 και αποτελεί μέλος μιας ομάδας περίπου έξι χιλιάδων άστρων που έχουν λάβει την ονομασία «άστρα Σκορπιού-Κενταύρου». Το HD 115600 είναι ένα νεαρό άστρο ηλικίας 15 εκ. ετών με μάζα λίγο μικρότερη από αυτή του Ήλιου. Επίσης το άστρο διαθέτει χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα του μητρικού μας άστρου όταν αυτό βρισκόταν σε νεαρή ηλικία.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η σκόνη του δίσκου ύλης που έχει σχηματιστεί γύρω από το άστρο έχει παρόμοια σύσταση με τη σκόνη στη ζώνη αστεροειδών Κάϊπερ του ηλιακού μας συστήματος. Ετσι θεωρούν ότι το σύστημα που εντόπισαν είναι ένα αντίγραφο του δικού μας όταν αυτό βρισκόταν στην ίδια ηλικία και φάση διαμόρφωσης.

Οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να εντοπίσουν κάποιον πλανήτη αλλά θεωρούν σχεδόν βέβαιο ότι έχει ήδη σχηματιστεί τουλάχιστον ένας. Όπως είναι ευνόητο, το σύστημα αυτό θα αποτελέσει από εδώ και πέρα στόχο των αστρονόμων που θα το παρατηρούν για να ανακαλύπτουν στοιχεία σχετικά με την ιστορία και την εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος. Η ανακάλυψη θα δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal Letters»

Πηγή: Sfairika,gr

Νεφέλωμα ¨Φυσαλίδα¨

’’Θαμπώνει’’ το Νεφέλωμα ¨Φυσαλίδα¨ στις φωτογραφίες  των ερασιτεχνών Αστρονόμων

Η φωτογραφία αυτή του Νεφελώματος Φυσσαλίδα εχει ληφθεί από τον αστροφωτογράφο Τζασπάλ Τσαντχα από το Λονδίνο Αυτή η διαστρική ‘’οπτασία εχει ένα εκπληκτικά οικοίο σχήμα. Γνωστό σαν Νεφέλωμα φυσαλίδα . Ο κοσμικός αυτός κύκλος έχει σχηματιστεί από τον ‘’άνεμο’’ ενός τεράστιου Αστέρα. Αυτή η εκπληκτική φωτογραφία λήφθηκε από τον αστροφωτογράφο Jaspal Chadha από το Λονδίνο χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Altair Astro RC 250TT. Περίπου 6 έτη φωτός σε πλάτος , το NGC 7635 βρίσκεται περίπου 7100 έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό της Κασσιόπειας. Ένα έτος φωτός είναι η απόσταση που ταξιδεύει το φως σε ένα χρόνο, ή περίπου 6 τρισεκατομμύρια μίλια (10 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα ). Η έντονη ραδιενέργεια και οι αστρικοί άνεμοι  από ένα γειτονικό άστρο δημιουργούν αυτή την ευαίσθητη εικόνα της φυσαλίδας, περιτριγυρισμένη από κόκκινο, καυτό αέριο.

    Επιμέλεια μετάφρασης : Ομάδα Astronomy & Science

    Πηγή : www.space.com

Δακτυλιοειδείς χώροι δημιουργίας Πλανητών

          Δεν γνωρίζουμε καθόλου πως μπορεί να είναι ή εξωγήινη ζωή, αλλά πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ή ζωή αυτή ίσως να χρειάζεται έναν πλανήτη σαν τον δικό μας για να ζει σε αυτόν, με ήπιες θερμοκρασίες και υδάτινους ωκεανούς. Το πρώτο μέρος που ψάχνουμε για τέτοιου τύπου πλανήτες είναι γύρω από αστέρες σαν τον Ήλιο μας.

     Οι μισοί από τους αστέρες σαν τον δικό μας Ήλιο ‘’γεννιούνται’’ με ένα αδελφό αστέρα. Όταν τα δύο άστρα γεννιούνται μαζί περιστρέφονται το ένα γύρω από το άλλο, δημιουργώντας αυτό που ονομάζουμε «Δυαδικό σύστημα αστέρων». Η αναζήτηση μας για αστέρια σαν τον Ήλιο μας καθιστά τα δυαδικά συστήματα αστέρων σημαντικά σημεία για παρατήρηση.

    Κατά τη διάρκεια των αναζητήσεων τους οι Αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει πλήθος από γιγάντιους πλανήτες που υπάρχουν σε δυαδικά συστήματα αστέρων. Στην μόνη περίπτωση που έχουν ανακαλυφθεί πλανήτες που περιφέρονται γύρω από έστω έναν αστέρα από αυτά τα δυαδικά συστήματα, είναι όταν τα δύο αυτά άστρα είναι πολύ μακριά το ένα από το άλλο.

    Ωστόσο, τα συστατικά για ένα νέο πλανήτη έχουν μόλις εντοπιστεί σε ένα μικρό νέφος γύρω από ένα από τα δύο άστρα σε ένα δυαδικό σύστημα, και  σε ένα ακόμα μεγαλύτερο νέφος γύρω από τα δύο αυτά άστρα. Ο αστέρας φυσιολογικά ‘’τρώει’’ τέτοιου τύπου νέφη ταχύτατα, αλλά αυτό εδώ το νέφος έχει ανακαλύψει ένα τρόπο για να επιβιώνει, αυξάνοντας τις πιθανότητες να γίνει κάποια ημέρα  Πλανήτης !

    Η μέθοδος επιβίωσης του μικρού νέφους είναι μόνιμα ‘’αυτοανατροφοδοτούμενη’’  με υλικά ‘’κλεμμένα΄΄ από το μεγάλο νέφος που όπως είπαμε περιβάλλει το δυαδικό σύστημα. Αυτή τη στιγμή έχει ικανή ποσότητα ύλης για να σχηματιστεί ένας Πλανήτης στο μέγεθος του Δία ! Ο πλανήτης Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του Ηλιακού μας συστήματος με μάζα 300 φορές της Γης.

Επιμέλεια μετάφρασης : Ομάδα Astronomy & Science

Πηγή : http://kids.alma.cl/?p=1435&lang=en

Μικρή Αστροβραδιά στη Σαλαμίνα

Μεγάλη προσέλευση κοινού σημειώθηκε απόψε στο λιμάνι της Σαλαμίνας (Μεγάλη Σκάλα), οι οποίοι θαύμασαν τον νυχτερινό Ουρανό με τα τηλεσκόπια των μελών της Παρατηρησιακής Αστρονομίας Σαλαμίνας ''ΑΡΑΤΟΣ''.  Παρατηρήθηκαν ουράνια σώματα όπως η Σελήνη ο Δίας, ο Κρόνος ο οποίος είναι σε αντίθεση ,είναι δηλαδή στο πλησιέστερο σημείο στη Γή κ.α. Στην μικρή αυτή Αστροβραδιά παρευρέθηκε και ο Κος Νικόλαος Ανδριανός  αφυπηρετήσας Καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ  των ΗΠΑ. Ο Κος Ανδριανός μεταξύ άλλων μας μίλησε για μια  μελλοντική του διάλεξη στη Σαλαμίνα με Θέμα τό Σωματίδιο Χίγκς και την μετατροπή της Ενέργειας σε μάζα καθώς και η σχέση του Σωματιδίου Χίγκς με την Αρχή της Ελάχιστης Δράσης (Principal of least Action ) του Ήρωνα του Αλεξανδρινού 

Ευχαριστούμε θερμά όλες και όλους εσάς που παραβρεθήκατε στην αποψινή μας παρατήρηση.

 Και λίγη Ουρανογραφία…

Ο Δίας και οι δορυφόροι του ως ουράνιο ρολόι

Τον 17ο αιώνα ο Γαλιλαίος βελτιώνοντας μια παλαιότερη εφεύρεση, κατασκεύασε ένα ισχυρό αστρονομικό τηλεσκόπιο. Με την βοήθειά του έκανε μια εξαιρετική ανακάλυψη, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ουράνιο ρολόι.
Ανακάλυψε ότι γύρω από τον πλανήτη Δία περιφερόταν τέσσερις δορυφόροι, αθέατοι με γυμνό οφθαλμό.
H παρατήρηση των δορυφόρων του Δία είναι πολύ ευκολότερη με τα σύγχρονα τηλεσκόπια:

Οι δορυφόροι αυτοί σχηματίζουν μια επιβλητική πομπή, που διαδοχικά εμφανίζεται μπροστά από τον πλανήτη κι εξαφανίζεται πίσω του. Εφόσον ο Δίας βρίσκεται αρκετά μακριά από τη Γη, παραμένει σχεδόν ορατός από κάθε σημείο της, κι έτσι λειτουργεί σαν «ουράνιο ρολόι», με τους δορυφόρους του να υποδύονται τους δείκτες του.
Το 1612, ο Γαλιλαίος κατάρτισε πίνακες που έδειχναν τις θέσεις των δορυφόρων του Δία για διάφορες ώρες της νύχτας, πίνακες που μπορούσαν να συνταχθούν μήνες πριν χρησιμοποιηθούν κι έδειχναν την ώρα δυο διαφορετικών τόπων την ίδια στιγμή.
Η εξέλιξη αυτή υπήρξε κρίσιμη για το άλυτο μέχρι τότε πρόβλημα του προσδιορισμού του γεωγραφικού μήκους, διότι «μετασχημάτιζε τον χώρο σε χρόνο» ως εξής:
Η γήινη σφαίρα διαιρείται, κατά σύμβαση, σε 360 τομείς, που λέγονται άτρακτοι – φανταστείτε τους σαν τις λεπτές φέτες ενός μήλου. (Οπότε, σε κάθε άτρακτο αντιστοιχεί 1 μοίρα γεωγραφικού μήκους.) Καθώς η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της, πραγματοποιεί μια πλήρη περιστροφή (άρα, κάθε τόπος διαγράφει τόξο 360 μοιρών) σε 24 ώρες. Αυτό σημαίνει ότι η Γη περιστρέφεται κατά 15 μοίρες ανά μία ώρα, ή κατά μία μοίρα ανά 4 λεπτά.

Διαβάστε επίσης: Η «τρέλα» για την εύρεση του γεωγραφικού μήκους

Κατ’ αυτό τον τρόπο, η μια άτρακτος μετά την άλλη έρχεται με τη σειρά της «αντιμέτωπη» με τον Ήλιο, ο δε χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ των διελεύσεων δυο διαδοχικών ατράκτων μπροστά από τον Ήλιο είναι 4 λεπτά της ώρας.
Οπότε, πάνω στη γήινη σφαίρα, για κάθε μοίρα γεωγραφικού μήκους που μετακινούμαστε προς δυσμάς, η τοπική μεσημβρία (το μεσημέρι) μετατίθεται χρονικά κατά 4 λεπτά αργότερα, ενώ για κάθε μοίρα γεωγραφικού μήκους προς ανατολάς, η τοπική μεσημβρία επέρχεται 4 λεπτά νωρίτερα.
Άρα, η εύρεση του γεωγραφικού μήκους ανάγεται απλώς στη γνώση της ώρας που έχουν δυο διαφορετικά μέρη την ίδια χρονική στιγμή. Και αφότου ο Γαλιλαίος αποκάλυψε στον κόσμο την ύπαρξη του παραπάνω ουράνιου ρολογιού, αυτό έγινε εφικτό.

ΠΗΓΗ: «ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΚΟΣ, Ο αγώνας για το έπαθλο», Joan Dash – εκδόσεις κάτοπτρο 

http://physicsgg.me/

Η πρώτη γενιά του Σύμπαντος

Οι αστρονόμοι γυρίζουν πίσω το ρολόι του χρόνου και εντοπίζουν πανάρχαια άστρα, πλανήτες και γαλαξίες

 

Επιστήμονες εντόπισαν πιθανώς το πρώτο άστρο και τον πρώτο πλανήτη του Σύμπαντος

 

Ο στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων και τα πανίσχυρα επίγεια τηλεσκόπια ανακαλύπτουν τον τελευταίο καιρό πανάρχαια άστρα, πλανήτες και γαλαξίες. Ανάμεσά τους βρίσκονται ίσως και οι πρώτοι «εκπρόσωποί» τους στο Σύμπαν.

O πρώτος γαλαξίας;

Τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Spitzer είχαν εντοπίσει πριν από λίγο καιρό έναν μακρινό γαλαξία που ονομάστηκε EGS-zs8-1. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Πασκάλ Οεσκ του Πανεπιστημίου Γέιλ έκανε πρόσφατα νέες παρατηρήσεις στον Γαλαξία με επίγεια τηλεσκόπια όπως το Keck στη Χαβάη. Οι ερευνητές κατάφεραν να υπολογίσουν με ακρίβεια τη θέση του. Οπως αναφέρουν στο άρθρο τους στην επιθεώρηση «Astrophysical Research Letters», ο γαλαξίας αυτός βρίσκεται σε απόσταση 13,1 δισ. ετών φωτός από εμάς και είναι ο πιο μακρινός και ταυτόχρονα ο αρχαιότερος που έχει εντοπιστεί ως σήμερα.

Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία, το Σύμπαν γεννήθηκε πριν από περίπου 13,8 δισ. έτη και η πρώτη περίοδος της ύπαρξής του έχει ονομαστεί «κοσμικός Μεσαίωνας» επειδή ήταν ένας σκοτεινός κρύος κόσμος. Χρειάστηκαν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια έτη μέχρι οι χημικές και άλλες κοσμικές διεργασίες στο βρεφικό Σύμπαν να οδηγήσουν στη γέννηση των πρώτων άστρων και στον σχηματισμό των πρώτων γαλαξιών.

Ο EGS-zs8-1 είναι ένας φωτεινός γαλαξίας που, σύμφωνα με τους ερευνητές, «γεννούσε» άστρα με ταχύτητα περίπου 80 φορές μεγαλύτερη από τον δικό μας. Η νέα ανακάλυψη επιβεβαιώνει προηγούμενες παρατηρήσεις ότι στο νεαρό ακόμη Σύμπαν υπήρχαν ήδη μεγάλοι γαλαξίες, γεγονός που δημιουργεί νέα ερωτήματα τα οποία καλούνται να απαντήσουν οι επιστήμονες.

Ο Αδάμ των άστρων

Αστρονόμοι στην Αυστραλία εντόπισαν στον Γαλαξία μας ένα άστρο που είναι το αρχαιότερο που έχει ποτέ βρεθεί ως σήμερα στο Σύμπαν. Το άστρο έχει ηλικία σχεδόν ταυτόσημη με εκείνη του Σύμπαντος και η ανακάλυψή του θα προσφέρει νέα δεδομένα για το πώς ήταν το Σύμπαν στη βρεφική του ηλικία, καθώς και σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξή του.

Το άστρο εντόπισε ομάδα αστρονόμων  της Σχολής Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου στην Καμπέρα. Αν και θα πίστευε κάποιος ότι ένα τέτοιας ηλικίας άστρο θα βρισκόταν στις εσχατιές του Σύμπαντος σε κάποιον πανάρχαιο γαλαξία, εν τούτοις αυτό βρίσκεται στον Γαλαξία μας στην κοντινή απόσταση των έξι χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το άστρο που εντόπισαν έχει ηλικία 13,6 δισ. έτη, γεγονός που σημαίνει ότι γεννήθηκε αμέσως μετά τη γέννηση του Σύμπαντος. Τα προηγούμενα άστρα που κατείχαν ως τώρα το ρεκόρ των αρχαιότερων στο Σύμπαν είχαν ηλικία περίπου 13,2 δισ. ετών. Το άστρο έλαβε την κωδική ονομασία SMSS J031300.36-670839.3 και η ανακάλυψη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature».

Πλανήτες-μαθουσάλες

Ομάδα αστρονόμων του Πανεπιστημίου του Μπέρμπιγχαμ στη Βρετανία ανακάλυψε ένα πανάρχαιο πλανητικό σύστημα στον Γαλαξία μας που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Οι ερευνητές μελετώντας δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler εντόπισαν την παρουσία πέντε πλανητών γύρω από το άστρο KOI-3158 που βρίσκεται σε απόσταση 117 ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Λύρας. Το άστρο αυτό είχε υποδειχθεί από το Kepler ως υποψήφιο να διαθέτει πλανήτες αλλά ως σήμερα δεν είχε υπάρξει επιβεβαίωση για αυτό το ενδεχόμενο. Οι ερευνητές εντόπισαν την παρουσία πέντε βραχωδών πλανητών να κινούνται γύρω από το άστρο αλλά σε αρκετά κοντινή απόσταση από αυτό, γεγονός που τους καθιστά πιθανότατα αφιλόξενους για τη ζωή.

Η ανακάλυψη είναι εξαιρετικά σημαντική για τρεις λόγους. Κατά πρώτον, δεν έχει ως σήμερα εντοπιστεί ένα πλανητικό σύστημα που να διαθέτει τόσο μεγάλο αριθμό βραχωδών πλανητών και επιπλέον δεν έχει εντοπιστεί, ακόμη τουλάχιστον, ένας πλανήτης αερίων.

Δεύτερος σημαντικός λόγος είναι η ηλικία του εν λόγω πλανητικού συστήματος. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι η ηλικία των πλανητών είναι πέριξ των 11 δισ. ετών. Αυτό σημαίνει ότι το εν λόγω σύστημα είναι αν όχι το αρχαιότερο, πάντως από τα αρχαιότερα του Γαλαξία μας, πιθανώς και από τα αρχαιότερα ολόκληρου του Σύμπαντος.

Το τρίτο ενδιαφέρον δεδομένο είναι ότι ένας πλανήτης εκ των πέντε έχει παρόμοιο μέγεθος με αυτό της Γης και οι υπόλοιποι μικρότερο. Αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, σημαίνει ότι πλανήτες με μέγεθος σαν της Γης (που θεωρούνται ιδανικοί για την ανάπτυξη ζωής) είχαν αρχίσει να σχηματίζονται πολύ νωρίς ενώ ως σήμερα πιστευόταν ότι οι πλανήτες μικρού μεγέθους άργησαν να κάνουν εμφάνισή τους. Η παρουσία πλανητών με μέγεθος σαν αυτό της Γης οδηγεί τους ειδικούς στην εκτίμηση ότι η ζωή πιθανότατα έκανε την εμφάνισή της στο Σύμπαν πολύ νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε.

ΤΟ ΒΗΜΑScience

Η επαλήθευση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας …

… από τον Arthur Eddington

Λίγο μετά την λήξη του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, ο Arthur Eddington  ταξίδεψε στο νησί Príncipe κοντά στην Αφρική, στον Ατλαντικό ωκεανό, για να παρατηρήσει την έκλειψη Ηλίου της 29 Μαΐου 1919. Κατά τη διάρκεια της ολικής έκλειψης φωτογράφησε τους αστέρες που φαίνονταν δίπλα στον Ήλιο. Σύμφωνα με την Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, οι θέσεις των αστέρων δίπλα στον Ήλιο θα φαίνονταν ελαφρώς μετατοπισμένες.
Το μέγεθος αυτής της μετατόπισης αποδεικνύει την πρόβλεψη της θεωρίας ότι το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου αλλάζει την γεωμετρία του χωροχρόνου στη γειτονιά του, γεγονός που δημιουργεί την αίσθηση ότι το φως «καμπυλώνεται» από το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου.

Σχηματική περιγραφή των μετρήσεων «καμπύλωσης του φωτός», από την αποστολή του Eddington, κατά τη διάρκεια της ηλιακής έκλειψης στις 29 Μαΐου του 1919. Η εικόνα αυτή δημοσιεύθηκε στις 22 Noεμβρίου 1919 στην εφημερίδα Illustrated London News.

Αν θεωρούσαμε ότι το φως έχει μάζα, και ότι ισχύει ο Νευτώνειος νόμος της βαρύτητας, τότε η μετατόπιση των θέσεων των αστέρων θα ήταν η μισή.
O Νεύτωνας θεωρούσε ότι το φως αποτελείται από σωματίδια τα οποία ονόμαζε corpuscles. Όταν λοιπόν μελετούσε το φως, αναρωτήθηκε αν το φως έλκεται από την ύλη εξαιτίας της βαρυτικής δύναμης και διατύπωσε το εξής ερώτημα:
«Μήπως τα Σώματα επενεργούν από απόσταση στο Φως και με τη δράση τους καμπυλώνουν τις Ακτίνες του; Μήπως αυτή η δράση είναι ισχυρότερη στην ελάχιστη απόσταση;» Οπτική, Ερώτημα 1
Όμως ο μεγάλος αυτός επιστήμονας δεν διέθετε κανένα πειραματικό μέσο ή άλλα δεδομένα για να υποστηρίξει την υπόθεσή του και έτσι εγκατέλειψε την ιδέα.
Μια «εκτίμηση» της μάζας ενός φωτονίου γίνεται από τις εξισώσεις:
Ε_φωτ = h f και Ε = m_φωτ c²
και εξισώνοντας παίρνουμε m_φωτ = h f / c²

Η μετατόπιση φ της θέσης ενός αστέρα όπως φαίνεται στον γήινο παρατηρητή εξαιτίας της παρμόρφωσης του χωροχρόνου από τον Ήλιο

Μπορούμε να υπολογίσουμε την γωνία φ, που εκφράζει την «καμπύλωση» μιας ακτίνας φωτός που διέρχεται σχεδόν εφαπτομενικά από την επιφάνεια του Ήλιου, κάνοντας «νευτώνιους» υπολογισμούς εφαρμόζοντας το νόμο της παγκόσμιας έλξης.
Τότε η γωνία φ που εκφράζει την μετατόπιση των θέσεων των αστέρων είναι:
φ≈2GM / c²R (σε ακτίνια)
όπου Μ και R η μάζα και η ακτίνα του Ήλιου αντίστοιχα
Αν στην εξίσωση αυτή θέσουμε R ≈ 7•10⁸m και M ≈ 2•10³⁰kg προκύπτει ότι:
φ ≈ 0,42•10^-5 rad = 0,87 δευτερόλεπτα του τόξου.
[Ο υπολογισμός αυτός έγινε για πρώτη φορά το 1803 από τον Βαυαρό αστρονόμο Johann Georg von Soldner (1776 – 1833). H τιμή που υπολόγισε ο Soldner ήταν 0,875 δευτερόλεπτα του τόξου. Ο υπολογισμός αυτός είχε γίνει επίσης πριν από 15 χρόνια και από τον Sir Henry Cavendish, ο οποίος δεν τον δημοσίευσε. Βρέθηκε στις σημειώσεις του στις αρχές του 20ου αιώνα.]
Τώρα, αν κάποιος εφαρμόσει η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, όπως έκανε ο Karl Schwarzschild το 1916 , να προσδιορίσει δηλαδή την μορφή της γεωμετρίας του χωροχρόνου στη γειτονιά μιας σφαιρικής μάζας ίσης με τη μάζα του Ήλιου χρησιμοποιώντας τις εξισώσεις του Einstein, προκύπτει ότι η μετατόπιση θα είναι διπλάσια και περίπου ίση με 1,74 δευτερόλεπτα του τόξου.
Παρότι οι ακριβείς λεπτομέρειες της γεωμετρίας του χωροχρόνου γύρω από μια σφαιρική μάζα έγιναν γνωστές το 1916 από το έργο του Schwarzschild, ο ίδιος ο Einstein είχε υπολογίσει τη σχετικιστική καμπύλωση του φωτός το 1915, αμέσως μετά τη διατύπωση των εξισώσεων της βαρύτητας. Εκείνη την εποχή, πολύ λίγοι επιστήμονες κατανοούσαν πραγματικά τι σήμαινε γενική θεωρία της σχετικότητας.
Οι περισσότεροι θεώρησαν την έννοια της μη ευκλείδειας γεωμετρίας, η οποία ουσιαστικά εφαρμόζεται στο χωροχρόνο, πολύ περίεργη και αντίθετη με τη διαίσθηση.
Όταν εκείνη την εποχή ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Eddington αν αληθεύει το γεγονός ότι τη θεωρία της σχετικότητας κατανοούν μόνο τρεις άνθρωποι στον κόσμο, τότε εκείνος κοντοστάθηκε και αφού σκέφτηκε για λίγη ώρα απάντησε:
«προσπαθώ να βρω ποιος είναι ο τρίτος»!!
Ο Eddington ήταν ο πρώτος που αντιλήφθηκε την δυνατότητα μέτρησης του φαινομένου της μετατόπισης της θέσης ενός άστρου, που βρίσκεται μόλις πίσω από τον Ήλιο, κατά την διάρκεια μιας ολικής έκλειψης Ηλίου, με σκοπό την επιβεβαίωση της Γενικής Σχετικότητας.
Έτσι, πρότεινε την μέτρηση του φαινομένου κατά την ολική έκλειψη Ηλίου στις 29 Μαΐου του 1919. Μια δωρεά από 1000 λιρών από τον Βασιλικό Αστρονόμο Sir Frank Dyson, κατέστησε εφικτό αυτό το εγχείρημα.
Συγκροτήθηκαν δυο ομάδες: η πρώτη, την οποία αποτελούσαν ο ίδιος ο Eddington και ο E.T. Cottingham, μετέβη στο νησί Principe στον κόλπο της Γουϊνέας και η άλλη, την οποία αποτελούσαν οι C.R. Davinson Α.C.D. Crommelin, μετέβη στο Sobral της Βραζιλίας.
Η βασική αρχή του πειράματος που θα επιχειρούσαν, έμοιαζε απλή. Κατά τη διάρκεια της ολικής έκλειψης του Ηλίου, η Σελήνη κρύβει τελείως τον Ήλιο, αποκαλύπτοντας το πεδίο αστέρων γύρω του. Χρησιμοποιώντας ένα τηλεσκόπιο και φωτογραφικές πλάκες, οι αστρονόμοι θα φωτογράφιζαν τον επισκιασμένο Ήλιο και το πεδίο των αστέρων που τον περιστοιχίζει.
Στη συνέχεια συγκρίνονται οι φωτογραφίες αυτές, με φωτογραφίες του ίδιου αστρικού πεδίου που λήφθηκαν χωρίς την παρουσία του Ήλιου και υπολογίζεται η εκτροπή φ.
Στην πράξη όμως ποτέ τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Μια σημαντική επιπλοκή οφείλεται στις διαταράξεις της ατμόσφαιρας της Γης. Το φως των αστέρων που διέρχεται την ατμόσφαιρα της Γης μπορεί να διαθλαστεί και να εκτραπεί έτσι κατά μερικά δευτερόλεπτα του τόξου (στο φαινόμενο αυτό οφείλεται το γεγονός ότι τα άστρα τρεμοπαίζουν όταν τα κοιτάμε δια γυμνού οφθαλμού).
Όμως οι εκτροπές αυτές είναι τυχαίες και απαλείφονται όταν παίρνουμε τον μέσο όρο πολλών ειδώλων. Πρέπει λοιπόν να ληφθούν όσο το δυνατόν περισσότερες φωτογραφίες, που να περιέχουν όσο το δυνατόν περισσότερα είδωλα αστέρων.
Και για να το πετύχουμε αυτό, ο ουρανός πρέπει να είναι καθαρός.
Μπορούμε λοιπόν εύκολα να κατανοήσουμε τη συναισθηματική κατάσταση του Eddington, όταν την ημέρα της έκλειψης ξέσπασε μια φοβερή καταιγίδα βροχής. Καθώς προχωρούσε το πρωινό ο Eddington άρχιζε να απελπίζεται.
Την τελευταία στιγμή όμως, ο καιρός άρχισε να βελτιώνεται. Η βροχή σταμάτησε γύρω στο μεσημέρι. Όταν άρχισε η μερική φάση της έκλειψης, τότε εμφανίστηκε ο Ήλιος μέσα από τα σύννεφα.
Από τις δεκαέξι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν μέσα από τα σύννεφα που είχαν απομείνει, μόνον οι δυο είχαν αποτυπώσει με κάποια αξιοπιστία είδωλα αστέρων – συνολικά 5 αστέρες.
Η σύγκριση των δυο αυτών πλακών με μια πλάκα σύγκρισης που είχε ληφθεί από το τηλεσκόπιο της Πανεπιστημίου της Οξφόρδης πριν την αποστολή έδωσαν εκτροπή ακτίνας φωτός που εφάπτεται την επιφάνεια του Ήλιου
φ=1,6±0,31 δευτερόλεπτα του τόξου
σε συμφωνία με την πρόβλεψη του Einstein 1,74 δευτερόλεπτα του τόξου.

Η σύγκριση φωτογραφικών πλακών ανέδειξε την μετατόπιση φ (η ξεκάθαρη μετατόπιση που βλέπουμε στην εικόνα οφείλεται σε μεγέθυνση κατά έναν παράγοντα 50)

H αποστολή στο Sobral, συνάντησε καλύτερο καιρό και κατόρθωσε να βγάλει 8 αξιοποιήσιμες φωτογραφικές πλάκες, η ανάλυση των οποίων έδωσε την τιμή
φ=1,93±0,12 δευτερόλεπτα του τόξου.
Τα αποτελέσματα των μετρήσεων, που ήταν υπέρ της θεωρίας της σχετικότητας , ανακοινώθηκαν από τον Sir Frank Dyson στις 6 Νοεμβρίου 1919.
Αργότερα, ο Α. Ν. Whitehead θα περιγράψει τη σκηνή με τα εξής λόγια: «Στην ατμόσφαιρα επικρατούσε η ίδια ένταση και προσήλωση όπως σε ένα αρχαιοελληνικό δράμα. Ήμασταν ο χορός που σχολίαζε το πρόσταγμα του πεπρωμένου, όπως μας το αποκάλυψε η έκβαση ενός υψίστης σημασίας συμβάντος. Και ήταν εκεί … στο βάθος η εικόνα του Νεύτωνα, να μας θυμίζει πως είχε σημάνει πια η ώρα, αφού είχαν περάσει πάνω από δυο αιώνες, να υποστεί την πρώτη της τροποποίηση η μεγαλύτερη επιστημονική γενίκευση …»

Οι παρατηρήσεις του Eddington επιβεβαίωσαν τη θεωρία του Einstein, γεγονός που έκανε μεγάλη εντύπωση και αναφέρθηκε από εφημερίδες σε όλο τον κόσμο ως μεγάλη είδηση. Στην εικόνα βλέπουμε το σχετικό δημοσίευμα των New York Times στις 10 Νοεμβρίου του 1919.

Ο ίδιος ο Eddington ήταν πολύ ενθουσιασμένος με τις μετρήσεις κατά την διάρκεια της ηλιακής έκλειψης.
Εμπνευσμένος απ’ αυτήν, έγραψε μια παρωδία του Rubaiyat του Omar Khayyam
«Ω, Σελήνη της Χαράς μου μακριά στη χάση,
Η Σελήνη του Ουρανού στο σύνδεσμο και πάλι έχει φτάσει
Νέφη όμως μαζεύονται στον ουρανό το σκοτεινό
Πάνω από τούτο το νησί, όπου μοχθήσαμε πολύ – εις μάτην;
Μα τούτο ξέρω, είτε έχει δίκιο ο ΑΪΝΣΤΑΙΝ
Είτε οι θεωρίες του όλες γίνουν συντρίμμια,
Μια ματιά στ’ αστέρια μέσα στη Σκοτεινιά
Καλύτερη είναι από ώρες μόχθου στο Φως του Κεριού
Ω Φίλε! Θα μπορούσαμε εσύ κι εγώ με την εξασφάλιση των LLOYDS
Μα το Θεό, αυτόν το τεράστιο ουρανοστάτη
Να τον κάναμε κομμάτια – και για
Την επόμενη Έκλειψη ένα αξιόπιστο Ρολόι να βρούμε
Το ρολόι δεν ρωτάει Αργά ή Γρήγορα,
Αλλά με Ρυθμό πηγαίνει σταθερό,
Και Να! Τα σύννεφα υποχωρούν και ο Ήλιος
Ένας μηνίσκος τρεμοφέγγει στην οθόνη – Φαίνεται! Φαίνεται!
Πέντε Λεπτά, για χάσιμο ούτε ένα,
Πέντε λεπτά, για να καταγραφεί η εικόνα –
Τ’ αστέρια λάμπουν, και φως από το στέμμα
Σαν χείμαρρος ρέει από τη Σφαίρα του Σκότους – Ω, βιάσου!
Γιατί μέσα και έξω, πάνω, γύρω, κάτω
Δεν υπάρχει τίποτε παρά το Μαγικό Θέατρο Σκιών
Που παίζεται σ’ ένα Κουτί, με Κερί τον Ήλιο
Και γύρω του φιγούρες φαντάσματα τριγυρνούμε εμείς
Ω, ας συγκριθούν οι Σοφές μετρήσεις μας
Ένα τουλάχιστον είναι βέβαιο, το ΦΩΣ έχει ΒΑΡΟΣ
Ένα είναι βέβαιο, και τ’ άλλα αμφισβητούνται –
Οι ακτίνες του φωτός, κοντά στον Ήλιο ΚΑΜΠΥΛΩΝΟΝΤΑΙ».
Η Ilsen Rosenthal-Schneider, μια από τις μαθήτριες του Einstein το 1919, είχε μείνει έκπληκτη από την εντυπωσιακά ψύχραιμη αντίδραση στο τηλεγράφημα που του έστειλε ο Eddington, αναγγέλλοντας τα αποτελέσματα των μετρήσεων.
Όταν τον ρώτησε πως θα ένοιωθε αν οι παρατηρήσεις δεν επιβεβαίωναν την πρόβλεψη της θεωρίας του, εκείνος απάντησε: «Τότε θα λυπόμουν τον καλό Θεό – η θεωρία είναι σωστή».
Όμως, τα αποτελέσματα της αποστολής του 1919 δεν ήταν στην πραγματικότητα τόσο οριστικά όσο ισχυρίζονταν εκείνη την εποχή, γιατί δεν εκτίμησαν σωστά τα πειραματικά σφάλματα.
Για παράδειγμα, οι επιστήμονες της αποστολής δεν έλαβαν υπόψη τους την καμπύλωση του φωτός που προκαλείται από τη διάθλαση των ακτίνων του φωτός, όταν αυτές διέρχονται την ηλιακή ατμόσφαιρα, μέσα από στρώματα διαφορετικής πυκνότητας και θερμοκρασίας.
Στα επόμενα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν, ενώ φαίνονταν ότι η καμπύλωση του φωτός βρίσκονταν πιο κοντά στην σχετικιστική τιμή απ’ ότι στη Νευτώνεια, δεν ήταν δυνατόν να επιβεβαιωθούν με μεγάλη ακρίβεια.
Μόλις προς το τέλος της δεκαετίας του 1970 (!!!), με την παρατήρηση μικροκυμάτων (εκπεμπόμενα από κβάζαρ) αντί του ορατού φωτός,  αποδείχθηκε με σφάλμα 1% ότι το αποτέλεσμα ήταν υπέρ της γενικής θεωρίας της σχετικότητας.
Και τούτο διότι, η καμπύλωση των μικροκυματικών ακτίνων λόγω διάθλασης μπορεί να υπολογιστεί αν γίνουν ταυτόχρονα μετρήσεις σε δυο μήκη κύματος – ο Ήλιος δεν εκπέμπει μικροκύματα – άρα δεν χρειάζεται έκλειψη Ηλίου και τέλος οι τεχνικές της ραδιοσυμβολομετρίας δίνουν ακριβέστερες μετρήσεις σε σύγκριση με εκείνες της οπτικής αστρονομίας.
Οι ραδιοαστρονόμοι χρησιμοποίησαν μήκη κύματος στην περιοχή 10 έως 40 εκατοστά και εξέτασαν την μεταβολή στη διεύθυνση του κβάζαρ 3C 279 όταν ο Ήλιος διερχόταν από τη γραμμή παρατήρησής του. Η μετατόπιση της θέσης του κβάζαρ ήταν δυνατόν να μετρηθεί σε σχέση μ’ έναν άλλο γειτονικό κβάζαρ, τον 3C 373. Aλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…

ΠΗΓΕΣ:
1. «Τα 7 θαύματα του σύμπαντος», Jayant Narlikar, 2001, εκδοτικός οίκος Π. Τραυλός
2. «Είχε δίκιο ο Αϊνστάιν;», Clifford M. Will, 1995, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
3. «Not Only Because of Theory: Dyson, Eddington and the Competing Myths of the 1919 Eclipse Expedition»: http://arxiv.org/abs/0709.0685

 physicsgg.me

Επτά κορυφαίοι επιστήμονες προβαίνουν σε εκπληκτικές προβλέψεις για το τι θα φέρει η επόμενη δεκαετία

Από εφαρμογές smartphone που μπορούν να κάνουν σχεδόν οτιδήποτε μέχρι αυτοκίνητα χωρίς οδηγούς και...ανησυχητικά ανθρωπόμορφα ρομπότ, η προηγούμενη δεκαετία έχει δει δραματικές εξελίξεις στην επιστήμη και την τεχνολογία. Ποιες φοβερές εξελίξεις είναι πιθανόν να δούμε κατά τα επόμενα δέκα χρόνια;

Για να μάθει, η HuffPost Science απευθύνθηκε σε επτά κορυφαίους μελλοντολόγους- και έκαναν κάποιες προβλέψεις- έκπληξη.

Dr. Μιτσίο Κάκου, καθηγητής θεωρητικής Φυσικής, City University of New York, συγγραφέας του «The Future of the Mind»

«Μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, θα δούμε τη σταδιακή μετάβαση από το Ίντερνετ σε ένα “brain net” (“εγκεφαλοδίκτυο”), στο οποίο σκέψεις, συναισθήματα, μνήμες, θα μπορούν να μεταδίδονται αστραπιαία ανά τον πλανήτη. Οι επιστήμονες μπορούν τώρα να συνδέσουν τον εγκέφαλο σε έναν υπολογιστή και να αρχίσουν να αποκωδικοποιούν κάποιες από τις μνήμες και σκέψεις μας. Αυτό μπορεί κάποια στιγμή να φέρει επανάσταση στις επικοινωνίες και ακόμη και την ψυχαγωγία. Οι ταινίες του μέλλοντος θα είναι σε θέση να μεταδώσουν συναισθήματα, όχι απλά εικόνες σε μια ασημένια οθόνη. (Οι νέοι θα τρελαθούν στα social media, στέλνοντας μνήμες και αισθήσεις από τους σχολικούς χορούς, τα πρώτα ραντεβού κλπ). Ιστορικοί και συγγραφείς θα είναι ικανοί να καταγράφουν γεγονότα όχι μόνο ψηφιακά, αλλά και συναισθηματικά. Ίσως ακόμα και οι εντάσεις μεταξύ των ανθρώπων να μειωθούν, καθώς θα αρχίζουμε να νιώθουμε και βιώνουμε τον πόνο των άλλων».

Dr. Ρέι Κέρτσβαϊλ, εφευρέτης, πρωτοπόρος επιστήμονας υπολογιστών, director of engineering στη Google

«Το 2025 οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα εκτυπώνουν ρούχα σε πολύ χαμηλό κόστος. Θα υπάρχουν πολλά δωρεάν open source σχέδια, αλλά οι άνθρωποι θα μπορούν επίσης να ξοδεύουν χρήματα για να κατεβάζουν αρχεία ρούχων από τους πιο μοντέρνους σχεδιαστές, ακριβώς όπως ξοδεύουν σήμερα χρήματα για eBooks, μουσική και ταινίες, παρά όλο το δωρεάν υλικό που υπάρχει διαθέσιμο. Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα εκτυπώνουν ανθρώπινα όργανα χρησιμοποιώντας τροποποιημένα βλαστοκύτταρα με το DNA του ίδιου του ασθενούς, παρέχοντας μια ανεξάντλητη πηγή προμήθειας οργάνων, χωρίς προβλήματα απόρριψης από τον οργανισμό. Θα είμαστε επίσης σε θέση να επισκευάζουμε όργανα που έχουν υποστεί ζημιά με επαναπρογραμματισμένα βλαστοκύτταρα, για παράδειγμα, μια καρδιά που έχει πάθει ζημιά από καρδιακή προσβολή. Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα εκτυπώνουν φθηνά κομμάτια για τη συναρμολόγηση σπιτιών ή γραφείων, σε στυλ Lego».

«Θα περνάμε πολύ χρόνο στην εικονική (virtual) και την επαυξημένη (augmented) πραγματικότητα, επιτρέποντάς μας να επισκεπτόμαστε ο ένας τον άλλον, ακόμα και αν απέχουμε εκατοντάδες χιλιόμετρα. Θα είμαστε σε θέση ακόμα και να αγγίζουμε ο ένας τον άλλον. Κάποιοι από τους “ανθρώπους” που θα κάνουμε μαζί επισκέψεις σε αυτές τις νέες πραγματικότητες θα είναι άβαταρ. Θα είναι αξιοθαύμαστα, αλλά όχι ακριβώς ανθρωπίνου επιπέδου ως το 2025- για αυτό θα χρειαστεί να φτάσουμε στο 2030. Θα είμαστε σε θέση να επαναπρογραμματίσουμε την ανθρώπινη βιολογία, μακριά από πολλές ασθένειες και διαδικασίες γήρανσης, για παράδειγμα απενεργοποιώντας καρκινικά βλαστοκύτταρα που είναι η πραγματική πηγή του καρκίνου, ή να εμποδίζουμε την πρόοδο της αρτηριοσκλήρυνσης, του αιτίου της καρδιοπάθειας. Θα είμαστε ικανοί να δημιουργούμε άβαταρ ανθρώπων που έχουν πεθάνει, από όλες τις πληροφορίες που άφησαν πίσω τους (emails και άλλα έγγραφα, εικόνες, βίντεο, συνεντεύξεις με ανθρώπους που τους θυμούνται). Θα είναι αξιοθαύμαστα, αλλά όχι πλήρως ρεαλιστικά, όχι μέχρι τα μέσα του 2030, οπότε κάποιοι θα βρουν αυτή την τεχνολογία “replicant” να βρίσκεται στην “παράξενη κοιλάδα” (uncanny valley), δηλαδή θα τους κάνουν να νιώθουν άβολα».

Dr. Αν Λιζε Κτζέιρ, ιδρύτρια της λονδρέζικης εταιρείας πρόγνωσης Kjaer Global

«Ο ΠΟΥ προβλέπει ότι οι χρόνιες ασθένειες θα ευθύνονται για περίπου τα 3/4 όλων των θανάτων παγκοσμίως ως το 2020, οπότε η ανάπτυξη του M-Health (διαγνώσεις μέσω φορητών συσκευών, bio-feedback, προσωπική παρακολούθηση υγείας) προορίζεται να φέρει επανάσταση στην αντιμετώπιση, για παράδειγμα, του διαβήτη και της υψηλής πίεσης. Εφαρμογές σχεδιασμένες από επαγγελματίες του χώρου της ιατρικής θα παρέχουν αποτελεσματική ενημέρωση σε πραγματικό χρόνο, αντιμετωπίζοντας χρόνιες παθήσεις σε πολύ νωρίτερο στάδιο και βοηθώντας στη βελτίωση των τρόπων ζωής και της έκβασής τους στον ανεπτυγμένο και τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Αυτή η βελτίωση στην φυσική μας ευημερία είναι συναρπαστική, αλλά που με συναρπάζει ακόμα περισσότερο είναι η παράλληλα ανάπτυξη εφαρμογών που ανταποκρίνονται στις ελλιπώς εξυπηρετούμενες ανάγκες μας όσον αφορά στην πνευματική υγεία».

Dr. Τζέιμς Κάντον, διευθύνων σύμβουλος (CEO) του Institute for Global Futures (Σαν Φρανσίσκο) και συγγραφέας του «Future Smart: Managing the Game-Changing Trends that will Transform your World»

«Οι wearable φορητές συσκευές (που φοριούνται) θα καλύψουν τον κόσμο. Μέχρι το 2025 θα υπάρχει ένα τεράστιο Ίντερνετ των πάντων, που θα συνδέει κάθε έθνος, κοινότητα, εταιρεία και πρόσωπο με όλη τη γνώση του κόσμου. Αυτό θα επιταχύνει την πρόσβαση σε πραγματικό χρόνο στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, την εργασία, την ψυχαγωγία και το εμπόριο...»

«Η τεχνητή νοημοσύνη γίνεται το ίδιο έξυπνη, αλλά και εξυπνότερη από τους ανθρώπους. Η τεχνητή νοημοσύνη θα είναι ενσωματωμένη σε αυτοκίνητα, ρομπότ, σπίτια και νοσοκομεία, δημιουργώντας την οικονομία της τεχνητής νοημοσύνης. Άνθρωποι και ρομπότ ενοποιούνται, ψηφιακά και φυσικά, για να περιθάλψουν ασθενείς που μπορεί να είναι στην άλλη πλευρά του κόσμου. Ρομποτικοί χειρούργοι θα κάνουν εγχειρήσεις εξ αποστάσεως σε ασθενείς. Ρομπογιατροί θα βοηθούν σε τοκετούς και θα σας φροντίζουν μέσα από το κινητό τηλέφωνο. Η προληπτική ιατρική μεταμορφώνει την Υγεία. Η έγκαιρη διάγνωση ασθενειών με ιατρικές συσκευές που “μυρίζουν” την αναπνοή μας, και δωρεάν αποκωδικοποίηση DNA που προβλέπει τη μελλοντική μας υγεία θα είναι κοινά .Εξατομικευμένα γενετικά φάρμακα θα προλαμβάνουν τις ασθένειες, σώζοντας ζωές και δισεκατομμύρια σε χαμένη παραγωγικότητα...το επόμενης γενιάς Bitcoin θα αντικαταστήσει τα παραδοσιακά σκληρά νομίσματα, δημιουργώντας ένα νέο υπόδειγμα για ψηφιακό εμπόριο και επιχειρήσεις που θα δημιουργήσουν μια πραγματική νέα οικονομία».

Τζέισον Σίλβα, παρουσιαστής του «Brain Games» του National Geographic Channel

«Η επανάσταση του on-demand θα γίνει ο on-demand κόσμος, όπου upgrades βιολογικού λογισμικού, εξατομικευμένα φάρμακα, τεχνητές νοημοσύνες- βοηθοί, θα μεταμορφώνουν όλο και περισσότερο την Υγεία και την ευημερία. Επιπρόσθετα, η αυξανόμενη αυτοματοποίηση θα συνεχίσει να κάνει τις καθημερινές μας ζωές απείρως πιο πλούσιες. Τα αυτοοδηγούμενα οχήματα θα είναι πανταχού παρόντα, η μεταφορά η ίδια θα είναι αυτοματοποιημένο, καθαρή, και φθηνή. Θα πάμε σε έναν κόσμο όπου η πρόσβαση “νικάει” την ιδιοκτησία και ο κόσμος βρίσκεται στην άκρη των δαχτύλων μας».

Dr. Έιμι Ζάλμαν, διευθύνουσα σύμβουλος και πρόεδρος της World Future Society

«Οι ερευνητές έχουν πλέον στη διάθεσή τους όλο και ακριβείς τρόπους να κοιτούν στους εγκεφάλους και τα σώματά μας για να κατανοήσουν τη διάθεση και τη συμπεριφορά μας. Πριν από λίγα χρόνια, ερευνητές του Χάρβαρντ έδειξαν ότι οι ηγέτες στην πραγματικότητα έχουν λιγότερο στρες, όχι περισσότερο, από τους μη ηγέτες....στο Πανεπιστήμιο Μπεν Γκουριόν, μία μελέτη πάνω σε δικαστές έδειξε ότι επέβαλαν αυστηρότερες ποινές πριν το μεσημεριανό- όταν πεινούσαν».

«Βρίσκω την πιθανή εφαρμογή αυτών των ειδών ενοράσεων εντυπωσιακή. Μία πιο ακριβής κατανόηση σχετικά με το πώς λειτουργούμε εμείς οι άνθρωποι- πώς εμπιστευόμαστε, συνεργαζόμαστε και μαθαίνομε, αλλά επίσης πολεμάμε και μισούμε- είναι ένα εργαλείο που διαμορφωτές πολιτικής και εμείς οι πολίτες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε καλύτερα συστήματα διακυβέρνησης και καλύτερο μέλλον».

Μαρκ Στίβενσον, συγγραφέας του «An Optimist's Tour of the Future»

«Οι τεχνολογίες δεν είναι το πιο σημαντικό κομμάτι- αν και είναι τρομερά cool. Είναι το τι θα κάνει η κοινωνία με αυτές, και αυτή τη στιγμή το σημείο όπου κολλάμε είναι η θεσμική μεταρρύθμιση...αυτό το οποίο θα ήθελες στα σίγουρα να δεις, κατά τη γνώμη μου είναι νέοι τρόποι αυτοοργάνωσης. Οπότε, το επόμενο βιβλίο μου, για παράδειγμα, καλύπτει την επανάσταση των ανανεώσιμων σε μια μικρή αυστριακή πόλη, open source ανακάλυψη open source φαρμάκων στην Ινδία, δίκτυα ασθενών όπως το PatientsLikeMe και σχολεία που αφήνουν κατά μέρος το πρόγραμμα μαθημάτων για να προχωρήσουν σε πραγματική μόρφωση».

Μετάφραση του 7 Top Futurists Make Some Pretty Surprising Predictions About What The Next Decade Will Bring, από την HuffPost US

 huffingtonpost.gr 

Νέα ριζοσπαστική θεωρία. Τα παράλληλα σύμπαντα υπάρχουν και αλληλεπιδρούν

Τι υποστηρίζει νέα θεωρία επιστημόνων κβαντομηχανικής για τα παράλληλα σύμπαντα και την αλληλεπίδραση τους. Ποια φαινόμενα μπορούν να εξηγηθούν αν επιβεβαιωθεί

Για τον μέσο άνθρωπο, η κβαντομηχανική είναι η πιο «μπερδεμένη» και δυσνόητη επιστήμη. Μια νέα ριζοσπαστική θεωρία του εν λόγω κλάδου της φυσικής, έρχεται τώρα να υποστηρίξει ότι τα παράλληλα σύμπαντα υπάρχουν και πως αλληλεπιδρούν και μεταξύ τους. Και υπογραμμίζει πως κάτι τέτοιο θα μπορεί σύντομα να τεκμηριωθεί με επιστημονικά τεστ.

Ο καθηγητής φυσικής Howard Wiseman του Πανεπιστημίου Griffith στο Μπρισμπέιν της Αυστραλίας, μαζί με τους συνεργάτες του, Δρ. Michael Hall του ιδίου ακαδημαϊκού ιδρύματος και τον καθηγητή μαθηματικών Δρ. Dirk-Andre Deckert του Πανεπιστημίου Davis της Καλιφόρνια, εξέδωσαν την έρευνα τους με τίτλο «many interacting worlds» (MIW)» (πολλοί κόσμοι που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους) για το επιστημονικό περιοδικό Physical Review X.
Σύμφωνα με τους παραπάνω, τα σύμπαντα είναι πολλαπλά και βρίσκονται σε άμεση σχέση μεταξύ τους.
«Η ιδέα των παράλληλων «κόσμων» στην κβαντομηχανική είναι γνωστή από το 1957″ λέει ο Wiseman σε μια γραπτή του δήλωση. Σύμφωνα με τη θεωρία του, κάθε σύμπαν υποδιαιρείται σε μια «δέσμη» νέων συμπάντων.
Στη γνωστή λοιπόν «ερμηνεία των πολλαπλών κόσμων», κάθε σύμπαν γίνεται η «μήτρα» για νέα σύμπαντα, κάθε φορά που πραγματοποιείται μια καινούρια μέτρηση. Έτσι, σε αυτό το πουλυσύμπαν υλοποιούνται όλα τα πιθανά σενάρια – σε κάποιους από αυτούς τους κόσμους, για παράδειγμα, η Αυστραλία αποικίστηκε από τους Πορτογάλους.
Σύμφωνα με τον Wiseman ζούμε σε έναν μόνο από τους άπειρους κόσμους που υπάρχουν, κάποιοι από τους οποίους είναι «πανομοιότυποι με τον δικό μας». «Οι περισσότεροι είναι εντελώς διαφορετικοί».
Δεύτερο εύρημα είναι ότι όλοι οι κόσμοι είναι «εξίσου πραγματικοί» που υπάρχουν συνεχώς μέσα στον χρόνο αλλά ο καθένας με τις δικές του ιδιαιτερότητες.
Τρίτον, από την απώθηση μεταξύ κοντινών και πανομοιότυπων κόσμων προκαλούνται κβαντικά φαινόμενα που εν τέλει κάνουν τους αρχικά όμοιους κόσμους να διαφοροποιούνται. «Όλα τα κβαντικά φαινόμενα προκύπτουν αποκλειστικά και μόνο από την αλληλεπίδραση μεταξύ των κόσμων», εξηγεί ο καθηγητής.
Το ριζοσπαστικό στοιχείο της καινούριας θεωρίας είναι ότι περιλαμβάνει υποθέσεις που δίνουν τη δυνατότητα να ελεγχθεί πειραματικά η ύπαρξη άλλων συμπάντων πέρα από το δικό μας.
«Το ελκυστικό της προσέγγισής μας είναι πως, αν υπάρχει ένας μόνο κόσμος, αυτή ανάγεται στη Νευτώνεια μηχανική, ενώ μετασχηματίζεται στην κβαντική μηχανική στην περίπτωση ύπαρξης ενός τεράστιου αριθμού πολλαπλών κόσμων», επισημαίνει ο καθηγητής και η ομάδα του.
Όταν ο αριθμός αυτός είναι περιορισμένος, τότε η θεωρία προβλέπει κάτι εντελώς καινούρια, που δεν είναι ούτε η νευτώνεια μηχανική ούτε η κβαντική φυσική.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πέρα από την αξία της για τη θεωρητική φυσική, η νέα θεωρία αν επιβεβαιωθεί θα μπορούσε να εξηγήσει καλύτερα φαινόμενα που έχουν να κάνουν με χημικές αντιδράσεις, όπως και με τη δράση διάφορα φαρμάκων.»Πιστεύουμε επίσης ότι, παρέχοντας μια νέα νοητή εικόνα των επιπτώσεων της κβαντικής μηχανικής, θα είναι χρήσιμο στο σχεδιασμό πειραμάτων για να δοκιμαστούν και να αξιοποιηθούν τα κβαντικά φαινόμενα», καταλήγουν οι ερευνητές.
Και ο Bill Poirier, διακεκριμένος καθηγητής Χημείας του Πανεπιστημίου Texas Tech University, παρατηρεί: «Αυτές είναι μεγάλες ιδέες, όχι μόνο εννοιολογικά, αλλά και σε σχέση με τις νέες αριθμητικά ανακαλύψεις που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προκαλέσουν».

Ο Νανόπουλος για τα παράλληλα σύμπαντα

Ο κ. Νανόπουλος ο οποίος μίλησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο πριν από λίγους μήνες, εκτιμά με βάση μαθηματικές εξισώσεις, ότι είναι δυνατό να υπάρχουν δέκα εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα, σύμφωνα με τη θεωρία της υπερσυμμετρίας (SUSY) και των υπερχορδών, η οποία προβλέπει ότι, εκτός από τις γνωστές τέσσερις «μεγάλες» διαστάσεις -τρεις του χώρου (μήκος, πλάτος, ύψος) και ο χρόνος- υπάρχουν ακόμα έξι ή επτά, που βρίσκονται «διπλωμένες» σε τρομερά μικρό χώρο, ανεβάζοντας σε 10 ή 11 τον συνολικό αριθμό των διαστάσεων.
«Ζούμε σε δέκα διαστάσεις, αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε», είπε χαρακτηριστικά. Η θεωρία του πολυσύμπαντος ή των πολλών παράλληλων συμπάντων έχει διάφορες εκδοχές, μια από τις οποίες προωθεί σθεναρά ο κ. Νανόπουλος, ο οποίος τόνισε όμως ότι μια τέτοια θεωρία έχει νόημα μόνο αν καταστεί δυνατό να αποδειχτεί πειραματικά και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN).

Όπως υποστηρίζει ο Έλληνας φυσικός, κάθε επιμέρους σύμπαν (μεταξύ αυτών το δικό μας) μέσα σε αυτό το πολυσύμπαν μπορεί να έχει τους δικούς του ξεχωριστούς φυσικούς νόμους, που ισχύουν μόνο σε αυτό, ενώ στα άλλα σύμπαντα οι νόμοι που τα διέπουν, μπορεί να είναι αφάνταστα διαφορετικοί ή και σχετικά παρόμοιοι, έχουν όμως οπωσδήποτε ως κοινό παρονομαστή τη βαρύτητα.Το ένα σύμπαν «γεννάει» το άλλο, μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής συμπάντων, η οποία, όπως είπε, καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου. Τα άλλα σύμπαντα, τα οποία χαρακτήρισε φυσαλίδες της πραγματικότητας» που απαρτίζουν το πολυσύμπαν, είναι δυνατό να βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Δεν απέκλεισε όμως ότι είναι πιθανώς δυνατό να γίνει μετάβαση από το ένα σύμπαν στο άλλο.

Όλα τα σύμπαντα με τους ιδιαίτερους νόμους τους προκύπτουν κατά βάση από μόνα τους, σαν μια «τοπική μετάλλαξη» του χώρου σε ένα προϋπάρχον σύμπαν.
Ο κ. Νανόπουλος δεν απέκλεισε μάλιστα ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας τολμηρές υποθέσεις ότι κάποια σύμπαντα θα μπορούσαν π.χ. να αποτελούν δημιούργημα ενός «χάκερ» σε κάποιο άλλο σύμπαν. Επεσήμανε ότι, αν τελικά αποδειχτεί η θεωρία του πολυσύμπαντος, τότε «θα καταλαβαίνουμε τον μηχανισμό παραγωγής συμπάντων», οπότε, όσο κι αν ακούγεται εξωφρενικό, «είναι πιθανό στο μέλλον να δημιουργηθεί ένα σύμπαν στο εργαστήριο».
Ακόμα, ανέφερε ότι δεν αποκλείεται το σύμπαν που ζούμε τώρα, να δημιουργηθεί ξανά ακριβώς το ίδιο στο μέλλον, ενώ το τωρινό σύμπαν μας θα μπορούσε να είναι το νιοστό από το παρελθόν, να έχει δηλαδή ήδη προϋπάρξει πολλές φορές. Ωστόσο, κατέστησε σαφές ότι είναι νωρίς ακόμα για να επιβεβαιωθούν τέτοιες υποθέσεις, πρόσθεσε όμως ότι τελικά αποτελούν λογικές συνέπειες της ευρύτερης θεωρίας του πολυσύμπαντος, που θα έπρεπε κανείς να ακολουθήσει και να διερευνήσει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το σύμπαν που βλέπουμε (της ορατής ύλης) και το οποίο έχει ηλικία 13,7 δισεκατομμυρίων ετών, δεν είναι παρά το 4%, καθώς το υπόλοιπο είναι αόρατο, αποτελούμενο κατά 23% από «σκοτεινή ύλη» και 73% από «σκοτεινή ενέργεια». Υπολογίζεται ότι μόνο στο δικό μας σύμπαν υπάρχουν περίπου 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες και κάθε ένας από αυτούς έχει περίπου 100 δισεκατομμύρια ήλιους, γύρω από τους οποίους περιφέρεται ένας τεράστιος αριθμός πλανητών.
Ο κ. Νανόπουλος είπε ακόμα ότι ο ήλιος κάποτε θα «σβήσει», όμως το σύμπαν μας, που συνεχώς διαστέλλεται, είναι «ανοιχτό», συνεπώς ποτέ δεν θα «πεθάνει», ενώ είναι πιθανό να κάνει «μετάβαση» σε ένα άλλο σύμπαν-φυσαλίδα. Απαντώντας σχετικά με τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της θεωρίας του πολυσύμπαντος, είπε ότι παραπέμπει σε «ένα νέο Διαφωτισμό» που ανοίγει νέους δρόμους για την ανθρωπότητα, ενώ αρνήθηκε ότι υπάρχουν φραγμοί και όρια στις δυνατότητες του ανθρώπινου νου να συλλάβει την πραγματικότητα του σύμπαντος, εκτός από τα αναπόφευκτα ποσοτικά όρια στη συσσώρευση γνώσης στο μυαλό του ανθρώπου.
Όμως γι” αυτό, όπως είπε, υπάρχουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ως συμπαραστάτες μας, ενώ στο μέλλον η σχέση τους με τους ανθρώπους θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο στενή. Αρνήθηκε επίσης ότι συσσωρεύοντας ολοένα περισσότερες γνώσεις, οι άνθρωποι χάνουν τη σοφία τους.
Παράλληλα, συμφώνησε με τις εκτιμήσεις άλλων επιστημόνων ότι η Γη αργά ή γρήγορα «δύσκολα θα αντέξει» στα προβλήματά της, γι” αυτό είναι ανάγκη να προετοιμαστεί η μετοίκηση της ανθρωπότητας σε άλλους πλανήτες.

Πηγή : Sfairika.gr

Εκπληκτικά σχέδια: πως θα έμοιαζε μία ανθρώπινη αποικία στον κόκκινο πλανήτη

Το μέλλον του πλανήτη Άρη

Όταν για πρώτη φορά οι άνθρωποι στη δεκαετία του 1960 φαντάζονταν τον πλανήτη Άρη
πολλοί πίστευαν ότι από τον 21ο αιώνα, θα είχαμε τουλάχιστον προσγειωθεί εκεί με ανθρώπους, και ενδεχομένως ακόμη και να είχαμε αποικίσει.
Αλλά ενώ αυτά τα όνειρα δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμα,  οι οραματιστές δεν έχουν σταματήσει να φαντάζονται πως θα έμοιαζε μία ανθρώπινη αποικία στον κόκκινο πλανήτη στο μέλλον.
Αυτές οι όμορφες εικόνες είναι εκπληκτικές, αποκαλύπτοντας πόλεις που περιβάλλονται από γυαλί και ορειβάτες σε ένα τεράστιο ηφαίστειο του Άρη, όπως και ένα διαστημικό σταθμό σε τροχιά στον ουρανό.
Τα σχέδια δημιουργήθηκαν από τον Ville Ericsson, έναν καλλιτέχνη και εικονογράφο από τη Στοκχόλμη που προβλέπει ένα μέλλον για τον Άρη, που όχι μόνο έχει αποικιστεί, αλλά εν μέρει είναι μετασχηματισμένος όπως η Γη.

Τα σχέδια του κ Ericsson περιλαμβάνουν τεράστιους διαφανής θόλους με τις πόλεις στο εσωτερικό τους, αλλά και τα φυτά και τη χλόη που μεγαλώνει στο έδαφος.

Οι τρούλοι έχουν προταθεί ως μια καλή δομή για χρήση στον Άρη, δεδομένου ότι θα μπορούν να παραμένουν ανέπαφοι, και να αντέχουν στη χαμηλή πίεση στο περιβάλλον του.
Μέσα στο θόλο υπό πίεση, οι άνθρωποι θα μπορούν να περπατήσουν, χωρίς την ανάγκη μίας στολής αστροναύτη, όπως φαίνεται σε μία από τις εικόνες.



Στις φωτογραφίες μια ομάδα ορειβατών ανεβαίνουν το όρος Όλυμπος, το μεγαλύτερο ηφαίστειο όχι μόνο στον κόκκινο πλανήτη, αλλά σε όλο το ηλιακό σύστημα, καθώς ο Όλυμπος είναι 25 μίλια (16 χιλιόμετρα) ψηλός, τρεις φορές το ύψος του όρους Έβερεστ, και εκτείνεται σε μία περιοχή περίπου 374 μίλια (624 χιλιόμετρα).



Δύο άλλες εικόνες δείχνουν ένα διαστημικό σταθμό σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη, που φέρει κάποιες ομοιότητες με το ΔΔΣ, με μεγάλη αρθρωτή δομή που μοιάζει να έχει ηλιακούς συλλέκτες για την παροχή ρεύματος, και μεγάλες καύσιμο-δεξαμενές, ενώ ένα περιστρεφόμενο τμήμα του παρέχει τεχνητή βαρύτητα για το πλήρωμα.

Sfairika.gr

«Σύντομα θα γίνουμε σκλάβοι των ρομπότ»!

Νέα προφητεία του διάσημου φυσικού Στίβεν Χόκινγκ για το μέλλον της ανθρωπότητας

Τα ρομπότ θα γίνουν σύντομα κυρίαρχοι του πλανήτη προφητεύει ο Στίβεν Χόκινγκ

Την ίδια στιγμή που καθημερινά ανακοινώνονται σημαντικά επιτεύγματα στους τομείς της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής ο διάσημος αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκμιλώντας σε μεγάλο επιστημονικό συνέδριο έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τους κινδύνους που μπορεί να έχει η δημιουργία υψηλής νοημοσύνης ρομπότ.

Ερχεται ο Terminator;

Μιλώντας στο συνέδριο Zeitgeist που γίνεται αυτές τις μέρες στο Λονδίνο ο Χόκινγκ υποστήριξε ότι η ανάπτυξης συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να οδηγήσει στο τέλος της ανθρωπότητας. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο διάσημος αστροφυσικός αναφέρεται στον συγκεκριμένο κίνδυνο. Πριν από λίγους μήνες ο Χόκινγκ συνυπέγραψε μια ανοικτή επιστολή με τον δισεκατομμυριούχο οραματιστή της τεχνολογίας Ελον Μασκ στην οποία υποστήριζαν ότι είναι απαραίτητο η έρευνα στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης να γίνεται βάση συγκεκριμένων κανόνων και στενών ελέγχων.

«Αντί να ανησυχούμε ποιος θα ελέγχει την τεχνητή νοημοσύνη θα πρέπει να ανησυχούμε αν η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να ελεγχθεί. Οπως πάνε τα πράγματα οι υπολογιστές θα αποκτήσουν μεγαλύτερη νοημοσύνη από αυτή του ανθρώπου μέσα στα επόμενα 80 χρόνια. Θα πρέπει λοιπόν να διασφαλίσουμε πώς όταν φτάσουμε σε εκείνο το σημείο οι υπολογιστές θα είναι ευθυγραμμισμένοι με τις ανθρώπινες ανάγκες, επιδιώξεις και στόχους» ανέφερε ο Χόκινγκ ανησυχώντας ότι μπορεί στο τέλος του αιώνα στη Γη να υπάρχει μια κατάσταση παρόμοια με αυτή που δείχνουν ταινίες όπως «Ο Εξολοθρευτής» όπου συστήματα τεχνητής νοημοσύνης και πανίσχυρα ρομπότ έχουν καταλάβει τον πλανήτη και κυνηγούν τους ανθρώπους.

Πηγή : ΤΟ ΒΗΜΑ SCIENCE

Τι είναι ο πλανήτης νάνος – Η NASA μας εξηγεί στο λεπτό με ένα animation βίντεο

Την ώρα που το διαστημόπλοιο της NASA, «Νέοι Ορίζοντες» άρχισε να πλησιάζει τον πλανήτη Πλούτωνα, η διαστημική εταιρεία αποφάσισε να κυκλοφορήσει ένα νέο βίντεο animation ώστε να αποσαφηνίσει μετά από ποιες αποκαλύψεις ο Πλούτωνας επαναξιολογήθηκε το 2006 και θεωρείται πλέον από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση ως πλανήτης νάνος.
Ο λόγος, όπως εξηγεί το παρακάτω βίντεο της NASA, είναι επειδή ο Πλούτωνας δεν έχει «καθαρή» τροχιά, δηλαδή δεν είναι μόνος του πάνω στο ίχνος της τροχιάς του αλλά μοιράζεται την κοσμική τροχιά του με διάφορα άλλα αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων των αστεροειδών.
Κάθε πλανήτης ο οποίος διαθέτει αρκετή μάζα και βαρύτητα ώστε να έχει σφαιρικό σχήμα, και έχει μια τροχιά γύρω από τον ήλιο που την μοιράζεται μαζί με άλλα σώματα, χωρίς να είναι δορυφόρος κάποιου άλλου πλανήτη, πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να θεωρείται πλανήτης νάνος.
Μαζί με την επαναξιολόγηση των πλανητών και τον ορισμό των πλανητών νάνων, έχουν ανακαλυφθεί πρόσφατα και αρκετοί άλλοι νάνοι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα, όπως ή Έριδα, ή Δήμητρα (αλλιώς Ceres), ο Χάροντας, το Μακεμάκε και η Χαουμέϊα .
Μάλιστα στις αρχές του έτους το διαστημόπλοιο Dawn της NASA έφτασε σ’ ένα πλανήτη νάνο, που ονομάζεται Ceres καταφέρνοντας να μπει με επιτυχία στην τροχιά του.
Σύμφωνα με τους αστρονόμους, στις επόμενες αποστολές εξερεύνησης αναμένεται να τεκμηριωθούν στο Ηλιακό μας σύστημα περισσότεροι πλανήτες νάνοι.

Πηγή : Sfairika

Βίντεο: η έκρηξη ενός άστρου που πεθαίνει

Τα σουπερνόβα αποκτούν «πατατοειδές» σχήμα όταν εκρήγνυνται

Το τιτάνιο-44 (⁴⁴Ti ) είναι ένα ραδιενεργό ισότοπο που παράγεται κατά τη διάρκεια της έκρηξης των υπερκαινοφανών αστέρων (σουπερνόβα). Έχει χρόνο ημιζωής περίπου 60 χρόνια και κατά τη διάσπασή του εκπέμπονται εκτός από ποζιτρόνια, ακτίνες γ και Χ. Παρατηρώντας τις ακτίνες γ και Χ προκύπτουν συμπεράσματα για την εξέλιξη της πυρηνοσύνθεσης κατά τη διάρκεια της έκρηξης των σουπερνόβα.
Ο πυρήνας ⁴⁴Ti παρατηρήθηκε στο υπόλειμμα του σουπερνόβα Cassiopeia A (Cas A) από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ της NASA, NuSTAR. Από την μελέτη των ακτίνων Χ που εκπέμπει το ραδιενεργό υλικό του υπολείμματος, προκύπτει η κατανομή αυτών των υλικών μετά την έκρηξη, η οποία με τη σειρά της μπορεί να συγκριθεί με την κατανομή από τις προσομοιώσεις σε υπολογιστή που βασίζονται στα θεωρητικά μοντέλα έκρηξης σουπερνόβα.

Διαβάστε σχετικά: «Το NuSTAR ακτινογραφεί τα υπολείμματα σουπερνόβα»

Μια παρόμοια μελέτη έγινε από τους Boggs et al, οι οποίοι μελετώντας τα απομεινάρια ενός άλλου σουπερνόβα, του SN1987A, δημιούργησαν μια προσομοίωση της έκρηξης. [⁴⁴Ti gamma-ray emission lines from SN1987A reveal an asymmetric explosion].
Η προσομοίωση της έκρηξης του σουπερνόβα 1987A φαίνεται στο βίντεο που ακολουθεί:

Το εξαιρετικά ασύμμετρο σχήμα της έκρηξης, συμφωνεί με την αντίστοιχη προσομοίωση του σουπερνόβα Cas A. H έκρηξη καθοδηγείται από τα νετρίνα που εκπέμπονται από το κέντρο του άστρου, τα οποία παράγουν θερμότητα και αναταράξεις, προκαλώντας έτσι τις αποκλίσεις από το σφαιρικό σχήμα.Πηγή: physicsggwww.newscientist.com 

Διαδραστικός χάρτης αποκαλύπτει τους αστεροειδείς που θα πλησιάσουν τη Γη τα επόμενα 50 χρόνια

ΠΗΓΗ:sfairika.gr

Υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο αστεροειδείς «κοντά» στη Γη, αλλά ποια είναι η πραγματική τους απόσταση από τον πλανήτη και καθιστούν κίνδυνο για τον κόσμο μας;
Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα προσπάθησε να δώσει ο μηχανικός λογισμικού της Google Ίαν Γουέμπστερ, ο οποίος χρησιμοποιώντας δεδομένα της εταιρίας Asterank που ερευνά το ενδεχόμενο εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου αστεροειδών στο μέλλον.
Κάποιοι από τους αστεροειδείς περιέχουν πολύτιμα μέταλλα, η αξία των οποίων αναγράφεται στο χάρτη.
Χρησιμοποιώντας τον χάρτη μπορείτε να δείτε ποιοι από στους αστεροειδείς, θα περάσουν κοντινότερα στη Γη, ποιοι είναι οι πιο πολύτιμοι, ποιοι είναι οι μικρότεροι κλπ.


Το γραφικό δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Asterank, από τον Ian Webster, ένα μηχανικό της Google

---

Εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 25.000 αντικείμενα κοντά στη Γη μεγαλύτερα από 460ft (140 μέτρα), φορείς που έρχονται κοντά στη Γη, αλλά δεν θα χτυπήσουν απαραίτητα τον πλανήτη μας

---

Κατά μέσο όρο, η Γη έχει χτυπηθεί από αστεροειδείς μεγέθους όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου κάθε 5.000 χρόνια