ΟΙ ΠΟΛΙΚΟΙ ΑΜΜΟΛΟΦΟΙ ΣΤΟΝ ΑΡΗ

ΑΜΜΟΛΟΦΟΙ ΣΤΟΝ ΒΟΡΕΙΟ ΠΟΛΟ ΣΤΟΝ ΑΡΗ: Μια θάλασσα από αμμόλοφους, λαξευμένη από  τον άνεμο σε μεγάλες γραμμές, περιβάλλει τη βόρεια πολική περιοχή  του Άρη, καλύπτοντας μια περιοχή τόσο μεγάλη όσο το Τέξας. Σε αυτή τη ‘’ψευδό-έγχρωμη’’ εικόνα, οι περιοχές με χαμηλότερες θερμοκρασίες καταγράφονται σε μπλε αποχρώσεις, ενώ οι θερμότερες χαρακτηριστικά απεικονίζονται κίτρινες και πορτοκαλί. Αυτή η απεικόνιση συνδυάζει εικόνες που ελήφθησαν μεταξύ 2002-2004 από το Σύστημα  Θερμικής Εκπομπής και Απεικόνισης (THEMIS) πού είναι εγκατεστημένο πάνω στο  σκάφος Mars Odyssey Orbiter της NASA. Τον Δεκέμβριο του 2010, το σκάφος Mars Odyssey Orbiter έγινε το μακροβιότερο διαστημόπλοιο στον Κόκκινο Πλανήτη.

 Image Credit: NASA / JPL-Caltech / Arizona State University, Σύστημα Θερμικής Εκπομπής και Απεικόνισης (THEMIS

Πηγή : http://fettss.arc.nasa.gov/collection/details/mars-polar-dunes/

Η Ελληνική σπείρα στη μέση της ερήμου που φαίνεται από το διάστημα.

Ένα έργο που βρίσκεται σε κατάσταση αργής αποσύνθεσης, αλλά παραμένει ορατό μετά από 17 χρόνια, ακόμη και από το διάστημα. Ποια η σχέση της σπείρας με τον... Γιάννη Βαρουφάκη

Όχι δεν είναι έργο εξωγήινων. Όχι δεν είναι σκηνή από επεισόδιο των X-Files. Είναι εγκατάσταση τέχνης και ανήκει σε ελληνίδες.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το 1997, 17 χρόνια πριν δηλαδή, η καλλιτέχνιδα και σύντροφος του γνωστού οικονομολόγου Γιάννη Βαρουφάκη, Δανάη Στράτου, η αρχιτέκτονας Αλεξάνδρα Στράτου και η αρχιτέκτονας Στέλλα Κωνσταντινίδη αποφάσισαν να εγκαταστήσουν το "Desert Breath" στην καρδιά της ερήμου.

Πρόκειται για εικαστικό έργο τέχνης που δεσπόζει στην περιοχή Ελ Γκούνα της Αιγύπτου, στη μέση της Σαχάρας.

Για την υλοποίηση του, οι τρεις Ελληνίδες εργάστηκαν μαζί για δύο συναπτά έτη.

Για το "Desert Breath" η Δανάη Στρατού και η ομάδα της δημιούργησαν ένα κολοσσιαίο έργο επιφάνειας 100.000μ2, που αποτελείτο από δυο αλληλένδετες λογαριθμικές σπείρες 178 κώνων.

Οι κώνοι της μιας σπείρας προεξείχαν από τη γη, ενώ της δεύτερης ήταν σκαμμένοι σε αυτήν. Όσο προχωρούσε κανείς από το κέντρο στις παρυφές του έργου οι κώνοι γίνονταν πιο μεγάλοι. Στο κέντρο υπήρχε μια μικρή κυκλική λίμνη.

Παρότι το έργο βρίσκεται σε κατάσταση αργής αποσύνθεσης, παραμένει ορατό μετά από 17 χρόνια, ακόμη και από το διάστημα.

"Βρίσκεται στο σημείο όπου η απεραντοσύνη του νερού συναντά την απεραντοσύνη της ερήμου και τα δύο αυτά στοιχεία δημιουργούν τη ζωή", αναφέρει η κατασκευαστική ομάδα.


Τώρα, δημιουργήθηκε και ένα μικρό ντοκιμαντέρ για το έργο τέχνης. Δείτε το εδώ:
http://vimeo.com/52656500



Οι φωτογραφίες είναι σίγουρα, εντυπωσιακές:

  Δείτε τα έργα της Δανάης Στράτου, εδώ
(Με πληροφορίες από: gizmodo.com)

http://news247.gr
Από το krasodad.blogspot.gr 

Πηγή: http://www.awakengr.com/2014/02/picsvid.html#ixzz2udLGKcEg

ESA Ελλάδα: Ταξίδι σε ένα δισεκατομμύριο ήλιους‏

Like   Tweet   Pin   +1

ESA Ελλάδα: Ταξίδι σε ένα δισεκατομμύριο ήλιους Μια νέα παράσταση πλανητάριου, «Ταξίδι σε ένα δισεκατομμύριο ήλιους» (Journey to a billion Suns), κάνει πρεμιέρα στο Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου, στην Αθήνα στις 21 Μαρτίου, για να πει τη συναρπαστική ιστορία της χαρτογράφησης του Γαλαξία μας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα με την εκτόξευση της αποστολή της ESA, Gaia. Η θεαματική παράσταση των 45 λεπτών και 360 μοιρών, για πλανητάρια πλήρους θόλου παρήχθη από την Stargarten σε συνεργασία με την ESA και πλανητάρια σε όλη την Ευρώπη. Το Ίδρυμα Ευγενίδου έχει προγραμματίσει την επίσημη πρεμιέρα των προβολών της παράστασης την Παρασκευή 21 Μαρτίου, με τον τίτλο «Γαία». Ο δορυφόρος Gaia ξεκίνησε στις 19 Δεκεμβρίου και θα αρχίσει σύντομα την πενταετή αποστολή της για τη μέτρηση των θέσεων, των κινήσεων και των φυσικών χαρακτηριστικών του ενός δισεκατομμυρίου αστεριών για να δημιουργήσει την πιο ακριβή 3D χάρτη του Γαλαξία μας, που έγινε ποτέ. Διαβάστε την συνέχεια ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΩΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ www.ofa.gr

©2014 Όμιλος Φίλων Αστρονομίας | Αλεξανδρείας 113 • τηλ: 2310 423133 • Θεσσαλονίκη

Η Σελήνη συναντά την Αφροδίτη, Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου‏

ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΩΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ

Η Σελήνη συναντά την Αφροδίτη

Λίγο πριν το ξημέρωμα της Τετάρτης 26 Φεβρουαρίου, μπορούμε να παρατηρήσουμε (εάν βέβαια μας το επιτρέψει ο καιρός) στον νοτιοανατολικό ουρανό, τον λεπτό μηνίσκο της Σελήνης, συντροφιά με την λαμπρή Αφροδίτη (μέγεθος -4,6), σε απόσταση μόλις 15 δευτερολέπτων της μοίρας από το βόρειο χείλος της. Παρατηρώντας μέσω τηλεσκοπίου, το σχήμα της Αφροδίτης θα μοιάζει με αυτό της Σελήνης, θα εμφανίζει δηλαδή και αυτή μηνίσκο.

Νοτιότερα στον πλανήτη και την ίδια ώρα, οι κάτοικοι μεγάλου τμήματος της Αφρικής θα παρατηρήσουν την Αφροδίτη να κρύβεται πίσω από την Σελήνη, σε μια από τις 16 συνολικά αποκρύψεις πλανητών από την Σελήνη για το 2014. Όσοι όμως θα βρίσκονται στο βόρειο και νότιο άκρο του μονοπατιού της απόκρυψης, θα έχουν την τύχη να παρατηρήσουν την Αφροδίτη να κρύβεται και να επανεμφανίζεται πολλές φορές πίσω από τις βουνοκορφές της Σελήνης, ένα φαινόμενο γνωστό ως ορογραφική απόκρυψη (grazing occultation).

ΟΜΙΛΟΣ ΦΙΛΩΝ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ www.ofa.gr

Ανακαλύφθηκαν μοναχικά άστρα που «δραπετεύουν» από τον γαλαξία μας

Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε μια ασυνήθιστη νέα κατηγορία μοναχικών άστρων υπερ-υψηλής ταχύτητας, τα οποία κινούνται στο διάστημα τόσο γρήγορα, που μπορούν να «δραπετεύσουν» από τη βαρυτική έλξη του γαλαξία μας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Λορίν Παλαντίνο του πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρίας και την ανάλογη δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal", ανακάλυψαν τουλάχιστον 20 άστρα, σχετικά μικρά σαν τον Ήλιο μας, που έχουν τα «φόντα» να γίνουν «δραπέτες» του γαλαξία χάρη στην υπερβολική ταχύτητά τους.
Το ασυνήθιστο είναι ότι κανένα από αυτά τα άστρα δεν προέρχεται από την κεντρική περιοχή του γαλαξία μας. Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες είχαν εντοπίσει περίπου 20 υπέρθερμα γιγάντια μπλε άστρα, όλα κοντά στο κέντρο του γαλαξία, τα οποία χαρακτηρίζονταν ως υπερ- υψηλής ταχύτητας. Σε όλες αυτές τις ήδη γνωστές περιπτώσεις, πρόκειται για διπλά αστρικά συστήματα, όπου το ένα άστρο παγιδεύεται από τη βαρυτική έλξη της τεράστιας μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία μας (με μάζα όσο τέσσερα εκατομμύρια Ήλιοι) και έλκεται προς αυτήν, ενώ το συνοδό άστρο της εκτοξεύεται ως «σφεντόνα» προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, στο αχανές διάστημα, με τρομερή ταχύτητα που τους επιτρέπει να ξεφύγουν τελείως από την γαλαξιακή επικράτεια.
Όμως η νέα κατηγορία άστρων, που μπορούν να κάνουν κάτι ανάλογο, είναι πολύ διαφορετική. Πρόκειται για μοναχικά άστρα που δεν έχουν συνοδό, τα οποία κινούνται μακριά από το κέντρο του γαλαξία και δεν αποκτούν την τρομακτική ταχύτητά τους εξαιτίας του μηχανισμού-σφεντόνας της κεντρικής μαύρης τρύπας. «Αυτά τα νέα άστρα μεγάλης ταχύτητας είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που είχαμε ανακαλύψει ως τώρα», δήλωσε η Λορίν Παλαντίνο.
Οι αστροφυσικοί έχουν υπολογίσει ότι για να ξεφύγει ένα άστρο από τον γαλαξία μας, πρέπει να αποκτήσει ώθηση με ταχύτητα πάνω από ένα εκατομμύριο μίλια την ώρα, σε σχέση με την ταχύτητα κίνησης του ίδιου του γαλαξία.
Οι αστρονόμοι θα εντείνουν τις παρατηρήσεις τους γι’ αυτή την ασυνήθιστη κατηγορία άστρων. Το μεγάλο ζητούμενο είναι να απαντήσουν στο ερώτημα τι είναι αυτό που ωθεί αυτού του είδους τα άστρα να αποκτήσουν τόσο μεγάλη ταχύτητα.

ΠΗΓΗ:(protothema)

Leonard Susskind: H φυσική με δυο λόγια

Η σύγχυση και ο αποπροσανατολισμός βασιλεύουν• η αιτία και το αποτέλεσμα καταργούνται• η βεβαιότητα εξανεμίζεται• όλοι οι παλαιοί κανόνες παύουν να ισχύουν.
Αυτό συμβαίνει όταν καταρρέει το κυρίαρχο Παράδειγμα.
Αλλά τότε αναδύονται νέα μοτίβα.
Αρχικά δεν φαίνεται να έχουν νόημα• είναι ωστόσο, μοτίβα.
Τι πρέπει να κάνουμε;
Nα πάρουμε τα μοτίβα και να τα ποσοτικοποιήσουμε και να τα κωδικοποιήσουμε με νέα μαθηματικά, ακόμη και με νέους κανόνες λογικής, αν είναι αναγκαίο.
Να αντικαταστήσουμε τις παλιές νευρωνικές συνδέσεις μας με νέες και να εξοικειωθούμε με αυτό.
Η εξοικείωση γεννά συναίνεση ή, τουλάχιστον, ανοχή.
Πιθανότατα, είμαστε ακόμη σαστισμένοι αρχάριοι με πολύ σφαλερές νοητικές εικόνες, και η έσχατη πραγματικότητα υπερβαίνει κατά πολύ τις ικανότητές μας να τη συλλάβουμε.
Έρχεται στον νου ο παλιός όρος των χαρτογράφων: terra incognita.
Όσο περισσότερα ανακαλύπτουμε τόσο λιγότερα φαίνεται να γνωρίζουμε.
Αυτή ακριβώς είναι η φυσική με δυο λόγια.
Leonard Susskind, «Ο πόλεμος της μαύρης τρύπας», εκδόσεις Κάτοπτρο

Πηγή : 

physicsgg

Φυσικοί και Φυσική από το διαδίκτυο

Πώς φαίνονται η Γη και η Σελήνη από τον Άρη (BINTEO)

Δεν είμαστε τίποτα παραπάνω από μία κουκίδα! Δείτε εικόνες που τράβηξε το Curiosity και δείχνουν τη Γη και τη Σελήνη όπως φαίνονται από τον Αρη.

Τις εικόνες έστειλε το Curiosity την 529η μέρα του ταξιδιού του. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν περίπου μιάμιση ώρα μετά το ηλιοβασίλεμα και η απόσταση της Γης από τον Άρη ήταν 160 εκατομμύρια χιλιόμετρα.

Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ
http://www.youtube.com/watch?v=rkDUvJpGcvY


ΠΗΓΗ: Newsit

Σπάνιες φωτό της NASA από την χρυσή εποχή της εξερεύνησης του διαστήματος

Φωτογραφίες από εκεί ψηλά που είδαμε κάποτε και ξεχάσαμε, εικόνες που μας γυρίζουν πίσω πολλές δεκαετίες. Εικόνες της NASA από το διάστημα σπάνιες και τόσο εντυπωσιακές. Όλες, εκτέθηκαν σε γκαλερί στο Λονδίνο.

Τίτλος της έκθεσης: "Για όλη την Ανθρωπότητα" και περιέχει φωτογραφίες της NASA από το 1960 έως το 1980.

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΙΣ

ΠΗΓΗ: Newsit

Αστρονόμοι εξηγούν το σχηματισμό των αστρικών συστημάτων

Μία αναβαθμισμένη ομάδα τηλεσκοπίων στις ΗΠΑ επέτρεψε στους αστρονόμους να παρατηρήσουν τη γέννηση νέων δυαδικών αστρικών συστημάτων, λύνοντας έτσι ένα μυστήριο γύρω από το σχηματισμό τους.
Οι αστρονόμοι γνωρίζουν πως σχεδόν τα μισά από τα άστρα που μοιάζουν με τον Ήλιο είναι μέλη αστρικών συστημάτων δύο ή και περισσότερων αστέρων, παρέμενε όμως άγνωστος ο μηχανισμός στον οποίο οφείλουν το σχηματισμό τους τα συστήματα αυτά, με διάφορες εναλλακτικές θεωρίες να ερίζουν για την εξήγηση του φαινομένου.
«Ο μοναδικός τρόπος να λύσουμε τη διαφωνία ήταν να παρατηρήσουμε νεογνά αστρικά συστήματα», δήλωσε ο Τζον Τόμπιν από το Αμερικανικό Παρατηρητήριο Ραδιοαστρονομίας. «Αυτό κάναμε με τις παρατηρήσεις μας, αποκομίζοντας σημαντικά στοιχεία».
Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, τα δυαδικά αστρικά συστήματα (ζεύγη αστέρων που κινούνται σε τροχιά γύρω από το κοινό κέντρο βάρους τους) φαίνεται πως δημιουργούνται όταν γύρω από ένα νεαρό άστρο συνεχίζει να στροβιλίζεται ένας δίσκος αερίων και σκόνης. Τα νέα άστρα συνεχίζουν να προσελκύουν υλικό από το περιβάλλον τους, δημιουργώντας ένα δαχτυλίδι γύρω τους, ενώ ταυτόχρονα σχηματίζονται και πίδακες υλικών με φορά προς τα έξω. Τότε είναι δυνατό να δημιουργηθεί ακόμη ένα ή και περισσότερα άστρα, σε τροχιά γύρω από το αρχικό άστρο, από τη διάσπαση του δίσκου που το περιβάλλει, με μια διαδικασία που ονομάζεται κατακερματισμός του δίσκου.
Η διεθνής ομάδα αστρονόμων παρατήρησε με τη βοήθεια της Πολύ Μεγάλης Παράταξης Τηλεσκοπίων Karl Jansky (Very Large Array - VLA) νεαρά άστρα που απέχουν περίπου 1.000 έτη φωτός από τη Γη, και κρύβονται πίσω από νέφη αερίων, βρίσκοντας δύο νέους αστρικούς "συντρόφους" που δεν είχαν παρατηρηθεί ποτέ στο παρελθόν. Ο σχηματισμός των άστρων αυτών ταιριάζει πλήρως με την περιγραφή του κατακερματισμού του δαχτυλιδιού. Σε συνδυασμό και με παρατηρήσεις προηγούμενων ετών, η συγκεκριμένη θεωρία κερδίζει σημαντικό έδαφος έναντι των αντιπάλων της για την εξήγηση του σχηματισμού συστημάτων με πολλαπλά άστρα.
Για την ανακάλυψη, οι Αμερικανοί, Ολλανδοί και Μεξικανοί αστρονόμοι χρησιμοποίησαν συχνότητες των 40 και 50 GHz, που είναι και τα όρια του σχηματισμού τηλεσκοπίων VLA. Με τον τρόπο αυτό ανίχνευσαν τους δίσκους σκόνης και αερίων που περιβάλλουν τα νεογέννητα άστρα τα οποία εκπέμπουν ραδιοκύματα. Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό the Astrophysical Journal.

ΠΗΓΗ: (naftemporiki)