"Αόρατοι" αστεροειδείς

Μια εικόνα μακράς έκθεσης από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ενός γαλαξιακού σμήνους φέρνει στο φως 22 " κρυμμένους"  αστεροειδείς.

Εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble του σμήνους γαλαξιών Abell 370, όπου φαίνονται τα φωτεινά ίχνη που προκαλούνται από 22 γεωπλήσιους αστεροειδείς. 
Εικόνα:  NASA, ESA, and B. Sunnquist and J. Mack (STScI) Acknowledgment: NASA, ESA, and J. Lotz (STScI) and the HFF Team. Πηγή εικόνας


Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble είναι το παλαιότερο διαστημικό τηλεσκόπιο σε λειτουργία, έχοντας περάσει τα τελευταία είκοσι οκτώ χρόνια σε τροχιά γύρω από τη Γη. Παρόλα αυτά, αυτή η αποστολή εξακολουθεί να εργάζεται σκληρά, αποκαλύπτοντας πράγματα για το Ηλιακό μας Σύστημα, τους γειτονικές μας εξωπλανήτες, καθώς και μερικές από τις πιο απομακρυσμένες περιοχές του Σύμπαντος. Και ακόμα, κάθε τόσο συλλαμβάνει μια εικόνα στην οποία συμβαίνει να εμφανίζεται κάτι ενδιαφέρον και απροσδόκητο...

Πρόσφατα, ενώ πραγματοποιούσε μια μελέτη του αντικειμένου Abell 370, ενός συμπλέγματος γαλαξιών που βρίσκεται περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά στον αστερισμό του Κήτους (του μυθολογικού θαλάσσιου τέρατος), το ΔΤ Hubble κατάφερε να εντοπίσει κάτι στο προσκήνιο. Ενώ παρακολουθούσε αυτή τη εκθαμβωτική συλλογή από μερικές εκατοντάδες γαλαξίες, η εικόνα ήταν πλαισιωμένη από 22 αστεροειδείς των οποίων οι ουρές δημιούργησαν φωτεινές γραμμές που έδειχναν οτι ίσως να υπήρχε κάποιο αστρονομικό φαινόμενο στο παρασκήνιο... 

Η μελέτη ήταν μέρος του προγράμματος "Frontier Fields", στο οποίο το ΔΤ Hubble έχει καταγράψει εικόνες μερικών από τους πρώιμους γαλαξίες στο Σύμπαν (γνωστούς και ως "γαλαξίες λείψανα"), προκειμένου να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Η θέση αυτού του πεδίου αστεροειδών βρίσκεται κοντά στην εκλειπτική (το επίπεδο του Ηλιακού μας Συστήματος) όπου βρίσκονται οι περισσότεροι αστεροειδείς, γι 'αυτό και οι αστρονόμοι του ΔΤ Hubble είδαν τόσα διασταυρούμενα φωτεινά ίχνη.

Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός γεωπλήσιου αστεροειδή καθώς διέρχεται από τη Γη. Εικόνα: ESA

Στο παρελθόν, το ΔΤ Hubble έχει καταγράψει πολλές περιπτώσεις διαδρομών αστεροειδών κατά τη διεξαγωγή των παρατηρήσεων του κατά μήκος μιας περιοχής κοντά στο επίπεδο του ηλιακού μας συστήματος (το επίπεδο τροχιάς των αντικειμένων που περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο). Σε αυτή την περίπτωση, οι γεωπλήσιοι αστεροειδείς (Earth's Asteroids - NEAs) - που περιστρέφονταν γύρω από τη Γη σε απόσταση περίπου 260 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (161,5 εκατομμύρια μίλια) - δεν είχαν προηγουμένως εντοπιστεί εξαιτίας της αμυδρότητας στη φωτεινότητα τους. Αλλά χάρη στις εικόνες που έλαβε ΔΤ το Hubble, οι επιστήμονες μπόρεσαν να τα προσδιορίσουν με μη αυτόματο τρόπο, χειροκίνητα δηλαδή, με βάση την κίνηση τους.


Από τους 22 αστεροειδείς, πέντε εντοπίστηκαν ως μοναδικά αντικείμενα. Η εικόνα συντέθηκε από διάφορες φωτογραφικές εκθέσεις οι οποίες έγιναν στο ορατό και στο υπέρυθρο φως, και η οποία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 6 Νοεμβρίου του 2017. Η εικόνα προετοιμάστηκε προς τιμήν της "Ημέρας των Αστεροειδών", ενός παγκόσμιου ετήσιου γεγονότος που πραγματοποιείται κάθε 30 Ιουνίου, για να εγείρει το παγκόσμιο ενδιαφέρον για τους αστεροειδείς, καθώς και τι μπορεί να γίνει για να προστατευτεί η Γη από μια πιθανή πτώση από αυτόν τον επικίνδυνο κάτοικο του ηλιακού μας συστήματος.

Η ημέρα έρχεται με την επέτειο της εκδήλωσης για το περίφημο «Συμβάν της Τουνγκούσκα» ή έκρηξη της Τουνγκούσκα, η οποία έλαβε χώρα στις 30 Ιουνίου του 1918, στην ανατολική Ρωσία, και είχε ως αποτέλεσμα την ισοπέδωση  2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων δασικής έκτασης. Ενώ είναι πολύ λιγότερο επιβλαβές από το γεγονός της εξαφάνισης της Κρητιδικής-Παλαιογενικής (Cretaceous–Paleogene K-Pg) - που έλαβε χώρα πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια και πιστεύεται ότι εξαφάνισε τους δεινόσαυρους - ο αστεροειδής της Τουνγκούσκα ήταν το πιο επιβλαβές συμβάν με αστεροειδή στην καταγεγραμμένη ιστορία.


Σε πολλές από τις εικόνες που λήφθηκαν από το ΔΤ Hubble, οι ουρές των αστεροειδών εμφανίστηκαν ως φωτεινές γραμμές που μοιάζουν με καμπύλες ραβδώσεις, μια επίδραση που προκαλείται από την λεγόμενη "παράλλαξη". Στην αστρονομία, παράλλαξη είναι ένα παρατηρησιακό φαινόμενο όπου η φαινομενική θέση ενός αντικειμένου φαίνεται να είναι διαφορετική με βάση διαφορετικές οπτικές γωνίες. Βασικά, καθώς το ΔΤ Hubble περιστρέφεται γύρω από τη Γη και λαμβάνει πολλές εικόνες του Γαλαξία, οι αστεροειδείς φαινόταν να κινούνται σε σχέση με τα αστέρια του φόντου και τους γαλαξίες.

Στην εικόνα βλέπουμε το τρόπο λειτουργία του βαρυτικού φακού. Η βαρύτητα από ενα τεράστιο γαλαξιακό σμήνος είναι τόσο ισχυρή πού κάμπτει την φωτεινότητα και παραμορφώνει το φως από μακρινούς γαλαξίες που βρίσκονται πίσω του. Η κλίμακα στο γραφικό αυτό είναι υπερβολικά μεγάλη. Στην πραγματικότητα, ο μακρινός αυτός γαλαξίας είναι πολύ πιο μακριά και πολύ μικρότερος. Εικόνα: NASA, ESA, L. Calçada

Η κίνηση των αστεροειδών κατά μήκος των τροχιών τους και άλλοι παράγοντες  συνέβαλαν επίσης στην αστραφτερή θα λέγαμε εμφάνιση τους. Ενώ τα φωτεινά αυτά ίχνη αναγνωρίστηκαν ως ουρές αστεροειδών, οι μπλε γραμμές είναι διαστρεβλωμένες εικόνες απομακρυσμένων γαλαξιών πίσω από το γαλαξιακό σμήνος. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως "βαρυτικός φακός" , όπου το φως από μακρινά αντικείμενα στρεβλώνεται και μεγεθύνεται από την παρουσία ενός παρεμβαλλόμενου αντικειμένου.

Σε αυτήν την περίπτωση, το παρεμβαλλόμενο αντικείμενο που έχει τη βαρυτική δύναμη να μεγεθύνει το φως των γαλαξιών του φόντου ήταν το γαλαξιακό σμήνος Abell 370. Αυτοί οι γαλαξίες είναι πολύ απομακρυσμένοι για να παρατηρηθούν απευθείας το ΔΤ Hubble, γι 'αυτό και οι αστρονόμοι χρησιμοποιούν αυτή την τεχνική για να μελετήσουν τα πιο μακρινά αντικείμενα του Σύμπαντος. Όμως, ενώ οι γαλάζιες ράβδοι ήταν αναμενόμενο να παρατηρηθούν, οι λευκές ράβδοι που προκλήθηκαν από τους αστεροειδείς έκαναν τους επιστήμονες να μείνουν έκπληκτοι...εντελώς!

Διαβάστε περισσότερα: ESA

Αφιερωμένο στην παγκόσμια ημέρα των Αστεροειδών

Από τον  Matt Williams

--------------------*--------------------

Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:

. Άρατος- Παρατηρησιακή Αστρονομία Σαλαμίνας

. Αστρονομία και Επιστήμη

. Αστροβραδιές Σαλαμίνας

Πηγή

Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα μπλε γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.

 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

 https:/www.facebook.com/groups/174408446026959/

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com  . Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 

Για την ομάδα : @Aratosastronomy

Πόσους βραχίονες έχει ο Γαλαξίας μας ;

 Οι αστρονόμοι δεν είναι ακόμα βέβαιοι για το πόσους βραχίονες (ή σπείρες) διαθέτει ο Γαλαξίας μας. Ο ήλιος βρίσκεται στην άκρη της γαλαξιακής σπείρας του Ωρίωνα, η οποία φαίνεται να συγχωνεύεται με τον σπειροειδή βραχίονα του Περσέα προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Κύκνου. Αυτός ο βραχίονας είναι ο επόμενος εξωτερικός σπειροειδής βραχίονας από τη θέση που βρίσκεται ο ήλιος μας. Πέρα από τον βραχίονα του Περσέα, πιστεύεται ότι υπάρχουν πολύ πιο μακρινοί βραχίονες - ωστόσο, αυτοί οι βραχίονες διακρίνονται λιγότερο καθιστώντας δύσκολο να πει κανείς το πόσοι υπάρχουν σε αυτό το σημείο του Γαλαξία μας.

Καλλιτεχνική άποψη του Γαλαξία μας .
 Εικόνα: https://worldbuilding.stackexchange.com/questions/91713/stellar-navigation-for-dummies-finding-your-way-home

Πιο κοντά στο κέντρο του Γαλαξία μας, βρίσκουμε τον βραχίονα του Τοξότη-Ασπίδας και ακόμα πιο κοντά είναι ο βραχίονας Κενταύρου - Τρόπιδας, μια πολυσύνθετη και περίπλοκη περιοχή όπου πρόσφατες μελέτες υποδηλώνουν ότι ο Γαλαξίας έχει μία αστρική ράβδο η οποία περιβάλει τον πυρακτωμένο πυρήνα του με δύο βραχίονες οι οποίοι καμπυλώνονται σπειροειδώς μεταξύ τους.   

Τμήμα της Γαλαξιακής σπείρας του Τοξότη από παρατήρηση βαθέως ουρανού της ομάδας ΑΡΑΤΟΣ - Παρατηρησιακή Αστρονομία ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ στις 22 Σεπτεμβρίου 2016 στη Σαλαμίνα. Εικόνα : Θάνος Σιδηρόπουλος

Τα γιγαντιαία μοριακά νέφη, κατασκευασμένα από διαστρικό αέριο και σκόνη, δείχνουν ότι ο Γαλαξίας μας αποτελείται από δύο, ή ενδεχομένως τέσσερις βραχίονες. Εντούτοις, εξαιτίας των βραχιόνων, όπως αυτός που ανήκει το μητρικό μας άστρο, απομακρύνονται από τους κύρους βραχίονες, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ακριβώς πως μοιάζει ο Γαλαξίας μας, και για την ώρα θα πρέπει να τακτοποιήσουμε τις παρατηρήσεις μας που έχουμε για τα μεγάλα τμήματα των βραχιόνων που υπάρχουν κοντά στο ηλιακό μας σύστημα για να  έχουμε έτσι μια μεγαλύτερη εικόνα της κοσμικής μας πολιτείας.

Τμήμα της Γαλαξιακής σπείρας του Περσέα

Εικόνα:https://www.deviantart.com/tanarotte/art/Starscape-perseus-arm-553439397

Σε μια ερώτηση του Alan Luther

Από τον Jonathan O'Callaghan

--------------------*--------------------

Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:

. Άρατος- Παρατηρησιακή Αστρονομία Σαλαμίνας

. Αστρονομία και Επιστήμη

. Αστροβραδιές Σαλαμίνας

Πηγή

Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα μπλε γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.

 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

 https:/www.facebook.com/groups/174408446026959/

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com  . Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 

Για την ομάδα : @Aratosastronomy

Στον αστερισμό του Κύκνου

Ψηλά, στον καλοκαιρινό νυχτερινό ουρανό βρίσκεται ο αστερισμός του Κύκνου (ή ουράνιος Κύκνος) - ένας αστερισμός που είναι επίσης γνωστός και ως Βόρειος Σταυρός. Με τη Γαλαξιακή σπείρα του Τοξότη να διατρέχει όλο το μήκος του αστερισμού, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η περιοχή είναι πλούσια από θησαυρούς επικειμένων βαθέως ουρανού. Ένα από τα πιο γνωστά είναι το νεφέλωμα της Βόρειας Αμερικής, μεγάλο μέρος του οποίου φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία. Ιδιαίτερα εμφανής είναι ο τρόπος που το νεφέλωμα δείχνει τη δυτική ακτή της Κεντρικής Αμερικής και του Μεξικού - ένα χαρακτηριστικό που ονομάστηκε ανεπίσημα το Τείχος του Κύκνου.

Το Νεφέλωμα Βόρειας Αμερικής, γνωστό και ως NGC 7000 ή Caldwell 20, είναι νεφέλωμα εκπομπής στον αστερισμό του Κύκνου, σε απόσταση περίπου 1.600 - 1.800 ετών φωτός. Είναι ένα μεγάλο σε έκταση νεφέλωμα το οποίο απέχει από τον αστέρα Ντενέμπ περίπου τρεις μοίρες. Χωρίζεται από το νεφέλωμα του Πελεκάνου με μια σκούρα γραμμή σκόνης, αλλά τα δύο νεφελώματα είναι στην πραγματικότητα το ίδιο νεφέλωμα.

Στην εικόνα βλέπουμε το οπτικό πεδίο εκείνο το οποίο εμπεριέχει ένα μικρό κομμάτι του συγκροτήματος που ονομάζεται " Τοίχος του Κύκνου". Το ίδιο το τείχος εμφανίζεται στο κάτω μέρος της εικόνας και σχετίζεται με την περιοχή του νεφελώματος NGC 7000 η οποία θυμίζει τα σχήματα του Μεξικού και της Κεντρικής Αμερικής όπως αναφέραμε προηγουμένως όταν εμφανίζεται στο σύνολό της. Ενώ όλο το NGC 7000 είναι ένα νεφέλωμα εκπομπής, η μεγαλύτερη συγκέντρωσή νεογέννητων άστρων, λαμβάνει χώρα μέσα στον τοίχος. Η πάνω εικόνα  χρησιμοποιεί την παλέτα Hubble των δεδομένων από φίλτρα Sulfur II (R), Υδρογόνου άλφα (G) και Οξυγόνου III (B) στη στενή ζώνη συχνοτήτων, ενώ η παρακάτω εικόνα είναι παρμένη από το τηλεσκόπιο Καναδά - Χαβάης (Telescope Canada Hawaii). Οι εικόνες είναι από τον αστροφωτογράφο Bill Snyder,και  ελήφθησαν από τα Παρατηρητήρια της Sierra Remote.

CFHT Palette (Hydrogen alpha, Oxygen III, Sulfur II)
Σε μεγαλύτερη ανάλυση

Πηγές: 

Big Bang To Dynamic Earth

. Ian Barredo

.https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B5%CF%86%CE%AD%CE%BB%CF%89%CE%BC%CE%B1_%CE%92%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82_%CE%91%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82

. http://www.billionsandbillions.com/cygnus_wall.html

--------------------*--------------------

Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:

. Άρατος- Παρατηρησιακή Αστρονομία Σαλαμίνας

. Αστρονομία και Επιστήμη

. Αστροβραδιές Σαλαμίνας

Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα μπλε γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.

 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

 https:/www.facebook.com/groups/174408446026959/

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com  . Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 

Για την ομάδα : @Aratosastronomy

Το πρώτο Γνωστό Διαστρικό Αντικείμενο με την ονομασία "Ομούαμούα" έχει αποκτήσει μια απροσδόκητη αύξηση στη ταχύτητά του

Παγκόσμια ημέρα αστεροειδών η αυριανή και ένα ακόμα άρθρο μας για τα ουράνια αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος.

Χρησιμοποιώντας παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA, καθώς και από επίγεια παρατηρητήρια, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων επιβεβαίωσε ότι το "Ομούαμούα" (προφέρεται oh-MOO-ah-MOO-ah), το πρώτο γνωστό διαστρικό αντικείμενο που περνάει από το ηλιακό μας σύστημα, έχει αποκτήσει μια απροσδόκητη αύξηση στη ταχύτητα και τη μετατόπιση της τροχιάς καθώς περνούσε πέρυσι από το εσωτερικό ηλιακό μας σύστημα.

 Σε αυτή την εικόνα ο γραφίστας μας δείχνει ότι το αντικείμενο με την ονομασία " Ομούαμούα" (oh-MOO-ah-MOO-ah Oumuamua) βρίσκεται σε μια κούρσα ταχύτητας προς τα "περίχωρα" του ηλιακού μας συστήματος. Καθώς η πολύπλοκη περιστροφή του αντικειμένου αυτού καθιστά δύσκολο τον προσδιορισμό του ακριβούς σχήματός του, υπάρχουν πολλά θεωρητικά μοντέλα για το πως μπορεί να μοιάζει ο κοσμικός αυτός δρομέας. Εικόνα: NASA / ESA / STScI

Πηγή εικόνας: http://hubblesite.org/news_release/news/2018-25

Σε μεγαλύτερη ανάλυση

"Οι  υψηλής ακρίβειας μετρήσεις μας για τη θέση του Ομούαμούα αποκάλυψαν ότι υπήρχε κάτι που επηρέαζε την κίνηση του εκτός από τις βαρυτικές δυνάμεις του Ήλιου και των πλανητών", δήλωσε ο Marco Micheli του ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος) του Κέντρου Space Situational Awareness Near-Earth Object Coordination στη πόλη Φρασκάτι της Ιταλίας, και επικεφαλής μίας εργασίας η οποία περιγράφει τα ευρήματα της ομάδας.

Το βίντεο αυτό εξηγεί πως οι επίγειες παρατηρήσεις, καθώς και αυτές του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble ανακάλυψαν ότι το αντικείμενο Ομούαμούα  εχει αποκτήσει μια επιπλέον ώθηση στη ταχύτητά του, πιθανότατα από εκτοξεύσεις αερίων όπως οι κομήτες, Εικόνα NASA 

Αναλύοντας την τροχιά του διαστρικού αυτού επισκέπτη, ο συν-συγγραφέας της εργασίας Davide Farnocchia του Κέντρου μελετών για γεωπλήσια αντικείμενα [Center for Near Earth Object Studies (CNEOS)], στο Εργαστήριο Jet Propulsion της NASA (JPL) διαπίστωσε ότι η αύξηση της ταχύτητας του Ομούαμούα ήταν σύμφωνη με τη συμπεριφορά ενός κομήτη.


"Αυτή η επιπρόσθετη 'λεπτή" δύναμη πάνω στον Ομούαμούα πιθανόν προκαλείται από πίδακες αεριώδους υλικού που εκτοξεύονται από την επιφάνεια του", δήλωσε ο Farnocchia. "Το ίδιο είδος εξώθησης επηρεάζει την κίνηση πολλών κομητών στο ηλιακό μας σύστημα."

Αυτό το κινούμενο σχέδιο δείχνει την πορεία του Ομούαμούα καθώς διήλθε από το εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος, καθώς και την θέση στην οποία βρισκόταν στις 2 Ιανουαρίου του 2018, όταν παρατηρήθηκε για τελευταία φορά από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA. Μέχρι τότε, ο Ομούαμούα είχε αυξήσει την ταχύτητά του κατά 25.000 μίλια (40.000 χιλιόμετρα) σε σύγκριση με το υποτιθέμενο σημείο στο οποίο θα βρισκόταν εάν επηρέαζαν την κίνηση του μόνο οι βαρυτικές δυνάμεις . Εικόνα: NASA / JPL-Caltech

Οι κομήτες συνήθως εκτοξεύουν μεγάλες ποσότητες σκόνης και αερίου όταν θερμαίνονται από τον Ήλιο. Ωστόσο, σύμφωνα με τον επιστήμονα της ομάδας Olivier Hainaut του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου, "δεν υπήρχαν ορατά σημάδια εκτοξεύσεων υλικού από τον Ομούαμούα, επομένως αυτές οι δυνάμεις δεν αναμένονταν".


Η ομάδα εκτιμά ότι οι εκτοξεύσεις αερίων του Ομούαμούα μπορεί να έχουν δημιουργήσει μια πολύ μικρή ποσότητα σωματιδίων σκόνης - αρκετή για να δώσει στο αντικείμενο μια μικρή επιπρόσθεση στην ταχύτητά του, αλλά όχι αρκετή για να ανιχνευθεί.

Η Karen Meech, αστρονόμος στο Ινστιτούτο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Χαβάης και συν-συγγραφέας της μελέτης, εξέφρασε την εικασία ότι τα μικρά σωματίδια σκόνης όπως εκείνα που υπάρχουν στην επιφάνεια των περισσότερων κομητών, έχουν διαβρωθεί κατά τη διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού του μέσω του διαστρικού χώρου, του διαστήματος αν προτιμάτε.


"Όσο περισσότερο μελετάμε τον Ομούαμούα, τόσο πιο συναρπαστική γίνεται η μελέτη αυτή ", δήλωσε η Meech. "Είμαι έκπληκτη για το πόσα έχουμε μάθει από μια σύντομη, αλλά έντονη εκστρατεία παρακολούθησης. Δεν βλέπω την ώρα να μελετήσω το επόμενο διαστρικό αντικείμενο! "

Το βίντεο αυτό είναι μια από τις πολλές απόψεις από γραφίστες για το πως μπορεί να μοιάζει ο Ομούαμούα.

Το αντικείμενο Ομούαμούα, το οποίο έχει μήκος μικρότερο από 800 μέτρα (μισό μίλι), είναι πλέον μακρύτερα από τον Ήλιο μας από ότι ο πλανήτης Δίας, και ταξιδεύει με ταχύτητα περίπου 70.000 μίλια / ώρα καθώς κατευθύνεται προς τα "περίχωρα του ηλιακού ¨μας συστήματος. Στα επόμενα τέσσερα χρόνια, θα περάσει από την τροχιά του πλανήτη Ποσειδώνα στο δρόμο της επιστροφής του στο διαστρικό χώρο.

Επειδή ο Ομούαμούα είναι το πρώτο διαστρικό αντικείμενο που παρατηρήθηκε ποτέ στο ηλιακό μας σύστημα, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι είναι δύσκολο να εξαχθούν γενικά συμπεράσματα για αυτή την νεοανακαλυφθείσα αυτή κατηγορία ουράνιων σωμάτων. Ωστόσο, οι παρατηρήσεις επισημαίνουν επίσης την πιθανότητα ότι περιοδικά και άλλα αστρικά συστήματα εκτοξεύουν μικρά αντικείμενα που μοιάζουν με κομήτες, και ότι  πρέπει να υπάρχουν πολλά από αυτά τα οποία περιπλανιούνται ανάμεσα στα αστέρια. Οι μελλοντικές επίγειες και διαστημικές έρευνες θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν περισσότερους από αυτούς τους " διαστημικούς περιπλανητές", προσφέροντας έτσι στους επιστήμονες ένα μεγαλύτερο όγκο αντικειμένων για ανάλυση και μελέτη.

Ο Ομούαμούα ήταν πολύ μικρός για να εμφανιστεί ως κάτι περισσότερο από ένα σημείο φωτός, ακόμα και στα μεγαλύτερα τηλεσκόπια. Γνωρίζουμε όμως ότι πρέπει να είναι ένα πολύ επίμηκες αντικείμενο, επειδή η φωτεινότητά του ποικίλει δραματικά σε μια περίοδο επτά έως οκτώ ωρών. Εικόνα: NASA / JPL-Caltech

Η διεθνής ομάδα αστρονόμων που ασχολείται με τον Ομουαμούα, χρησιμοποίησε παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το τηλεσκόπιο Καναδά-Γαλλίας-Χαβάης στη Χαβάη, καθώς και το Νότιο Τηλεσκόπιο Gemini και το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου στη Χιλή.

Η σχετική εργασία με τα ευρήματα της ομάδας δημοσιεύτηκαν στο τεύχος του περιοδικού Nature στις 27 Ιουνίου. 

Το JPL φιλοξενεί το CNEOS για την υπηρεσία του Προγράμματος Παρακολούθησης Γεωπλήσιων Αντικειμένων (Near-Earth Object Observations Program), ένα τμήμα της Υπηρεσίας Συντονισμού της Πλανητικής Άμυνας (Planetary Defense Coordination Office) με τον οργανισμό της Διεύθυνσης Επιστημονικών Αποστολών (Science Mission Directorate). Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble είναι ένα έργο διεθνούς συνεργασίας μεταξύ της NASA και της ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος). Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble διαχειρίζεται το κέντρο διαστημικών πτήσεων Goddard της NASA (NASA’s Goddard Space Flight) στο Γκρήνμπέλτ, του Μέριλαντ. Το Επιστημονικό Ινστιτούτο Διαστημικού Τηλεσκοπίου [Space Telescope Science Institute (STScI)] στη Βαλτιμόρη διεξάγει τις επιστημονικές επιχειρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.

Από την FELICIA CHOU / JOANNA WENDEL, NASA 28 Ιουνίου 2018

Διαβάστε και εδώ

--------------------*--------------------

Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:

. Άρατος- Παρατηρησιακή Αστρονομία Σαλαμίνας

. Αστρονομία και Επιστήμη

. Αστροβραδιές Σαλαμίνας

Πηγή

Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα μπλε γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.

 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

 https:/www.facebook.com/groups/174408446026959/

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com  . Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 

Για την ομάδα : @Aratosastronomy

Ο αστεροειδής Ryugu όπως φαίνεται από απόσταση περίπου 40 χιλιομέτρων

Εν όψει της παγκόσμιας ημέρα αστεροειδών που είναι στις 30 του μήνα σας παραθέτουμε ένα άρθρο για τον αστεροειδή Ryugu.

Η διαστημοσυσκευή Hayabusa2 είναι κοντά στο προορισμό της δηλαδή στον αστεροειδή Ryugu. Μετά από ένα ταξίδι περίπου 3,2 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από την εκτόξευση στις 2 Δεκεμβρίου του 2014, η άφιξή είναι πλέον πολύ κοντά. Δύο μικρά αντικείμενα σύντομα θα συναντηθούν στο διάστημα 280 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη.

Η εικόνα 1 δείχνει τον αστεροειδή  Ryugu όπως φωτογραφήθηκε από την ONC-W1 (Οπτική κάμερα πλοήγησης - ευρεία γωνία) στις 24 Ιουνίου, περίπου στις 09:00 πμ ώρα Ελλάδας (15:00 JST). Μπορούμε να δούμε το Ryugu να επιπλέει στο απόλυτο μαύρο του διαστήματος.

Εικόνα 1: Ο αστεροειδής Ryugu από τη φωτογραφική μηχανή ONC-W1. Η φωτογραφία λήφθηκε στις 24 Ιουνίου του 2018 περίπου στις 09: 00 πμ ώρα Ελλάδας (15:00 JST) και δείχνει ένα τμήμα του ευρύτερου οπτικού πεδίου της κάμερας.
Εικόνα*: JAXA,  University of Tokyo, Kochi University, Rikkyo University, Nagoya University, Chiba Institute of Technology, Meiji University, Aizu University, AIST

Η εικόνα 2 δείχνει τον αστεροειδή Ryugu όπως φωτογραφήθηκε με την ONC-T (Οπτική κάμερα πλοήγησης - τηλεσκοπική) στις 23 Ιουνίου, γύρω στις 18:00 μμ ώρα Ελλάδας (24 Ιουνίου ώρα Ιαπωνίας 00:01 JST). Η όψη της επιφάνειας του είναι τώρα πολύ πιο ξεκάθαρη. Η απόσταση μεταξύ του διαστημικού σκάφους και του αστεροειδούς όταν λήφθηκε αυτή η φωτογραφία ήταν περίπου 40 χιλιόμετρα.   

(Αρχικό μέγεθος εικόνας 256Χ 256 εικονοστοιχεία )

Εικόνα 2: Ο αστεροειδής Ryugu όπως φωτογραφήθηκε από τη φωτογραφική μηχανή ONC-T στις 18:00 μμ ώρα Ελλάδας (24 Ιουνίου ώρα Ιαπωνίας 00:01 JST) 
Εικόνα: JAXA, University of Tokyo, Kochi University, Rikkyo University, Nagoya University, Chiba Institute of Technology, Meiji University, Aizu University, AIST

Σχόλιο από τον διαχειριστή του προγράμματος, Yuichi Tsuda

"Το σχήμα του αστεροειδή Ryugu αποκαλύπτεται τώρα. Από μια απόσταση, ο Ryugu εμφανίστηκε αρχικά να έχει σφαιρικό σχήμα, στη συνέχεια μετατράπηκε σταδιακά σε ένα τετράγωνο πριν γίνει ένα όμορφο σχήμα παρόμοιο με το Φθορίτη (γνωστό και ως "πέτρα της πυγολαμπίδας" στα ιαπωνικά). Τώρα, οι κρατήρες είναι πλέον ορατοί, οι βράχοι είναι ορατοί και τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά φαίνεται να διαφέρουν από τόπο σε τόπο. Αυτή η μορφή του Ryugu είναι επιστημονικά εκπληκτική, και δημιουργεί επίσης μερικές τεχνικές προκλήσεις.

Πρώτα απ 'όλα, ο άξονας περιστροφής του αστεροειδούς είναι κάθετος στο επίπεδο της τροχιάς του. Το γεγονός αυτό αυξάνει τους βαθμούς ελευθερίας για την προσγείωση και τις σωστές λειτουργίες του διαστημικού οχήματος (ρόβερ). Από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια κορυφή στην περιοχή του ισημερινού και μια σειρά μεγάλων κρατήρων, γεγονός που καθιστά την επιλογή των σημείων προσγείωσης τόσο ενδιαφέρουσα όσο και δύσκολη. Γενικά, ο αστεροειδής έχει επίσης σχήμα όπως ο Φθορίτης (ή ίσως μία σειρά από ένα μηχανικό αριθμητήριο). Αυτό σημαίνει ότι αναμένουμε την κατεύθυνση της βαρυτικής δύναμης στις μεγάλες περιοχές της επιφάνειας του αστεροειδούς να μην "δείχνει απευθείας προς τα κάτω. Χρειαζόμαστε επομένως μια λεπτομερή έρευνα των ιδιοτήτων αυτών για να διαμορφώσουμε τα μελλοντικά μας σχέδια λειτουργίας της διαστημοσυσκευής. 

Η ομάδα του προγράμματος γοητεύεται από την εμφάνιση του αστεροειδή Ryugu, και το ηθικό αυξάνεται με την προοπτική αυτής της πρόκλησης. Μαζί με όλους σας, έχουμε γίνει οι πρώτοι αυτόπτες μάρτυρες που θα δουν τον αστεροειδή Ryugu. Αισθάνομαι αυτή την εκπληκτική τιμή καθώς συνεχίζουμε τις επιχειρήσεις λειτουργίας της αποστολής."

* Εάν θέλετε να χρησιμοποιήσετε τις εικόνες εδώ, συμπεριλάβετε την εμφανιζόμενη πίστωση. Σε περίπτωση που απαιτείται συντομευμένη φόρμα, χρησιμοποιήστε το "JAXA, Πανεπιστήμιο του Τόκιο & συνεργάτες".


Πρόγραμμα Hayabusa2 
2018.06.25

O επίσημος ιστότοπος της παγκόσμιας ημέρας των αστεροειδών:

https://asteroidday.org/

--------------------*--------------------

Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:

. Άρατος- Παρατηρησιακή Αστρονομία Σαλαμίνας

. Αστρονομία και Επιστήμη

. Αστροβραδιές Σαλαμίνας

Πηγή

Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα μπλε γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.

 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

 https:/www.facebook.com/groups/174408446026959/

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com  . Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 

Για την ομάδα : @Aratosastronomy