Βιολογικό Σύμπαν

Εγώ, ένα Σύμπαν ατόμων, ένα άτομο στο Σύμπαν

 Richard P. Feynman

Αμερικανός Θεωρητικός Φυσικός 

  

 Η Ομάδα μας δημοσιεύει σε αποκλειστικότητα το πρώτο κεφάλαιο από το υπο έκδοση βιβλίου με τίτλο :Biological Universe (Βιολογικό Σύμπαν ), του Ινδού Αστροφυσικού Vishal Kumbhar . Το εξαιρετικό αυτό βιβλίο ¨παντρεύει¨ το μικρόκοσμο του εσωτερικού Σύμπαντος-σώματος μας με το μεγαλείο του Σύμπαντος.

Ευχαριστούμε θερμά τον Κο Vishal Kumbhar , για την εμπιστοσύνη του για αυτή μας την δημοσίευση

Η κίνηση, η λειτουργία, οι αλλαγές, καθώς και όλες οι δραστηριότητες που συμβαίνουν στο σώμα μας είναι παρόμοιες με τις δραστηριότητες που συναντάμε στο Σύμπαν. Εδώ είναι ακριβώς που τα πράγματα συσχετίζονται μεταξύ τους, για να δώσουν μια νέα, μια άλλη άποψη για την κατανόηση του Σύμπαντος. Αν παρατηρήσουμε την εσωτερική λειτουργία του οργανισμού μας, και την συγκρίνουμε με τα διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν στο Σύμπαν, τότε μπορούμε να δώσουμε λύση στα μεγαλύτερα μυστήρια του. Το Σύμπαν έτσι θα γίνει πιο εύκολα κατανοητό.  Η διαφορά που παρατηρείται στα διάφορα συμβάντα που λαμβάνουν χώρα μέσα στο σώμα μας, είναι πάρα πολύ μικρότερη σε σύγκριση με αυτά που συμβαίνουν στο Σύμπαν, και αν προσπαθήσουμε να τα συσχετίσουμε, η κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει, του Σύμπαντος μας, θα γίνει πολύ καλύτερη.  

Τα άτομα ή τα μόρια είναι τα δομικά στοιχεία όλης της Ύλης , είτε βρίσκονται μέσα στο σώμα μας, είτε οικοδομούν ολόκληρο το Σύμπαν .........!   

Ø  Το Κύτταρο

Το  κύτταρο είναι η βασική μονάδα της ζωής όπως την ξέρουμε. Είναι η μικρότερη οντότητα η οποία είναι ικανή να εκτελεί ανεξάρτητη αναπαραγωγή. Είναι ένα βασικό δομικό στοιχείο των έμβιων όντων. Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται από τρισεκατομμύρια κύτταρα. Για μπορέσει η μικροσκοπική αυτή μονάδα να διαμορφωθεί να πάρει δηλαδή κάποια δομή (σχήμα) στο σώμα μας, λαμβάνουμε θρεπτικά συστατικά από τις τροφές, στη συνέχεια μετατρέπονται τα θρεπτικά συστατικά σε ενέργεια, όπου εκτελούνται εξειδικευμένες λειτουργίες. Τα κύτταρα περιέχουν επίσης γενετικό υλικό του σώματος μας και μπορούν να δημιουργήσουν αντίγραφα του εαυτού τους.

Οι οργανισμοί που έχουν ένα κύτταρο λέγονται μονοκύτταροι οργανισμοί-για παράδειγμα η Αμοιβάδα η οποία αυτοαναπαραγάγεται - . Συμπεριφέρονται και λειτουργούν σαν πολυκύτταροι  οργανισμοί, όπως ο άνθρωπός. Η ζωή ξεκίνησε από ένα μόνο κύτταρο, όπως και το Σύμπαν ξεκίνησε από την μεγάλη έκρηξη, δηλαδή η ανθρώπινη ζωή και η ζωή του Σύμπαντος έχουν ίδιες συνθήκες γένεσης. Το βασικό συστατικό των κυττάρων είναι η πλασματική ή κυτταρική μεμβράνη, η οποία χωρίζει τα κύτταρα το ένα από το άλλο, όπου και σχηματίζουν το περιβάλλοντα χώρο τους  ,ο οποίος είναι πορώδες και επιτρέπει την κίνηση των διαφόρων ουσιών και υλικών, τόσο εντός, όσο και εκτός του κυττάρου. Οι μεμβράνες αυτές περιέχουν πρωτεΐνες που δρουν ως δίοδοι, και αντλούν μόρια προς το εξωτερικό του κυττάρου. Εκτός από την κυτταρική μεμβράνη, υπάρχει και ένα εξωτερικό παχύ στρώμα στα κύτταρα των φυτών, το οποίο δρα σαν ένα κυτταρικό τοίχωμα.

Η ουσία η οποία μοιάζει με ζελέ, και η οποία βρέθηκε μεταξύ της κυτταρικής μεμβράνης και του πυρήνα λέγεται κυτταρόπλασμα. Παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον για όλα τα ενδο-κυτταρικά συστατικά. Το κυτταρόπλασμα αποτελείται από νερό, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και λιπίδια. Ο κυτταρικός πυρήνας  είναι μια μεμβράνη που περικλείει το λεγόμενο  οργανίδιο που βρέθηκε στα κύτταρα, που είναι επίσης γνωστό ως κέντρο ελέγχου του κυττάρου. Ο κυτταρικός πυρήνας διαχωρίζεται από το κυτόπλασμα από την πυρηνική μεμβράνη. Το μικρό σφαιρικό σώμα στο εσωτερικό του πυρήνα λέγεται πυρηνίσκος.

Τα χρωμοσώματα έχουν  νηματοειδή δομή, και βρίσκονται στο εσωτερικό του πυρήνα των ζωικών και φυτικών κύτταρων, αλλά δεν είναι πάντοτε παρόντα, σχηματίζονται κατά τον χρόνο που λαμβάνει χώρο η κυτταρική διαίρεση. Τα χρωμοσώματα φέρουν γονίδια τα οποία διατηρούν τις πληροφορίες έτσι ώστε να σχηματιστούν και να επιβιώσουν τα κύτταρα ενός οργανισμού, καθώς και να μεταβιβαστούν τα γενετικά  χαρακτηριστικά στους απογόνους. Τα γονίδια σχηματίζουν μερικά στελέχη DΝΑ, το οποίο είναι ένα νουκλεϊκό οξύ που περιέχει γενετικές οδηγίες που χρησιμοποιούνται στην ανάπτυξη και τη λειτουργία όλων των γνωστών οργανισμών.

Το κύτταρο που έχει ένα καλά οργανωμένο πυρήνα και μια πυρηνική μεμβράνη είναι γνωστό ως ευκαρυωτικό κύτταρο. Και ένα προκαρυωτικό κύτταρο έχει μια μεμβράνη πλάσματος. Είναι περιτριγυρισμένο από ημι ρευστή ουσία, που λέγεται Κυτταροδιάλυμα. Επάνω στο οποίο υπάρχει μια επίστρωση που ονομάζεται κάψουλα και προστατεύει το κύτταρο από το να προσκολλάται σε άλλες επιφάνειες.

Το λεγόμενο Μαστίγιο (Flagellum) είναι μια νηματοειδής απόφυση σε σχήμα ουράς που προεξέχει  σε αυτό.

 Ø Κοσμικά συμβάντα

Όπως τα κύτταρα, η μεγάλη έκρηξη είναι βασικό γεγονός  της συμπαντικής ζωής, το οποίο επίσης, είναι σε θέση να δημιουργήσει όλη την οικογένεια του δηλαδή τα αστέρια τους, γαλαξίες, τους πλανήτες και όλα τα ουράνια αντικείμενα.

Σχήμα 1.1: Ευκαρυωτικό και προκαρυωτικό κύτταρο

Όπως ακριβώς συμβαίνει και στα κύτταρα, στην απαρχή της μεγάλης Έκρηξης όλα τα σωματίδια απόκτησαν μάζα μέσα στο πεδίο Higgs. Η ίδια διαδικασία γίνεται και στο κύτταρο. Μετά από αυτά τα γεγονότα όλα τα αντικείμενα διαχωρίστηκαν επίσης από συγκρούσεις και άλλες δυνάμεις, όπως παρατηρούμε να γίνεται και με τον διαχωρισμό των κυττάρων, τη λεγόμενη κυτταρική διαίρεση. Όλα τα αντικείμενα στο σύμπαν δομούνται από ορισμένες στρωματώσεις (στρώματα), και είναι διάφανα διαχωρισμένα μεταξύ τους, όπως ο πορώδης διαχωρισμός που υπάρχει μεταξύ των κυττάρων. Αυτό επιτρέπει τις διάφορες κινήσεις (μεταφορά υλικών) προς τα μέσα και προς τα έξω. Επίσης μπορούμε να πούμε ότι τόσο το κύτταρο, όσο και τα κοσμικά αντικείμενα περιβάλλονται από ένα εξωτερικό παχύ στρώμα.

Όπως τα χρωμοσώματα στο κύτταρο, τα οποία εμφανίζονται μόνο κατά τη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης, το ίδιο πράγμα επίσης συμβαίνει και σε ένα αστέρι. Ορισμένα άγνωστα μέρη του πυρήνα του εμφανίζονται μετά από συγκρούσεις με άλλα στοιχεία, ή όταν σημειώνεται κάποια έκρηξη, όπως για παράδειγμα οι εκρήξεις Υπερκαινοφανών (Σουπερνόβα). Στο κύτταρο, ένα χρωμόσωμα μεταφέρει πληροφορίες μέσω γονίδιων και είναι χρήσιμο για την ανάπτυξη και τη λειτουργία στους γνωστούς μας οργανισμούς.

 Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και στις εκρήξεις Υπερκαινοφανών αστέρων, όπου  συλλέγουμε πληροφορίες από τα απομεινάρια της έκρηξης αυτής, και της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας στην περιοχή των ακτίνων γάμμα, των ακτίνων Χ και του οπτικού φάσματος.

Η ίδια διαδικασία λαμβάνει χώρα στο κύτταρο καθώς και στον κύκλο ζωής ενός αστέρα (Κύρια ακολουθία). Ωστόσο, δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι συμβαίνει στον κύκλο ζωής των αστέρων , και ως εκ τούτου, απλά πρέπει να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στο κύτταρο, και στη συνέχεια αυτόματα μπορούμε να λύσουμε όλα τα άγνωστα μυστήρια σχετικά με το αστέρι και τον κύκλο ζωής του.

                                 Σχήμα 1.2: Η Εξέλιξη του Κυττάρου και η Μεγάλη έκρηξη

                                                                

                                                                  

Σχήμα 1.3: Ο πυρήνας του κυττάρου και ο αστρικός πυρήνας

 Ø Μίτωση και μείωση

Η Μίτωση και η μείωση είναι και οι δύο τύποι της κυτταρικής διαίρεσης.

Και οι δύο ασχολούνται με την αντιγραφή των χρωμοσωμάτων. Τα χρωμοσώματα διαιρούνται με παρόμοιο τρόπο και μεταφέρονται στα νεοσχηματισθέντα κύτταρα. Μερικά από αυτά τα στάδια μοιάζουν σε σημαντικό βαθμό το ένα με το άλλο.

 Ø Μίτωση

Αν ένα κύτταρο θέλει να κάνει ένα αντίγραφο του εαυτού του τότε, θα πρέπει να αντιγράψει το DNA του (μέρος του χρωμοσώματος). Κατόπιν το κύτταρο διαχωρίζεται και ταξινομείται σε δύο κύτταρα μέσα στο πρωταρχικό κύτταρο. Το πρωταρχικό κύτταρο στη συνέχεια χωρίζεται σε δύο μέρη. Μέρος (γενετικές πληροφορίες) του κάθε γονέα υπάρχει και μεταφέρεται από τα δύο νέα κύτταρα. Αποτελέσματα αυτού είναι τα κύτταρα να εμπεριέχουν κρίσιμες πληροφορίες για τον σχηματισμό όπως τα εσωτερικά όργανα, το δέρμα, τα οστά, το αίμα κ.λπ. Υπάρχουν μερικά στάδια (φάσεις) της μίτωσης όπως:

Η Διά-φάση – η προ-φάση (φάση προετοιμασίας) – η Μετά-φάση (οργανωτική φάση) – η Ανά-φάση (φάση διαχωρισμού) – και η Τελό-φάση.

Μετά τη Μίτωση η πραγματική διάσπαση των θυγατρικών κυττάρων σε δύο ξεχωριστά κύτταρα είναι γνωστή ως κυτοκίνηση. Εμφανίζεται με διαφορετικό τρόπο και στα φυτικά κύτταρα και στα ζωικά κύτταρα. Τέλος, το νέο πανομοιότυπο κύτταρο διαχωρίζεται, και για άλλη μια φορά ξεκινά και πάλι το στάδιο της δια-φάσης όπου γίνεται ξανά η προετοιμασία για μια μεταγενέστερη μιτωτική διαίρεση. Ενώ τα χρωμοσώματα που δεν είναι πλέον ορατά, θα αντιγραφούν ακριβώς πριν από την έναρξη της μίτωσης.

Σχήμα 1.4: Στάδια της μίτωσης

   ØΜείωση

Η Μείωση Ι : έχει τέσσερις φάσεις

     Ø  Την Προ-φάση Ι – την Μετά-φάση Ι – την Ανά-φάση Ι – και την Τελόφαση Ι

 Η Μείωση Ι είναι πολύ παρόμοια με τη μίτωση. Η μόνη διαφορά είναι ότι οι δύο Χρωματίδες ανά χρωμόσωμα δεν είναι απαραίτητα ταυτόσημες λόγω γενετικού ανασυνδυασμού που συμβαίνει στη Μείωση Ι.

    Ø  Προ-φάση ΙΙ – Μετά-φάση ΙΙ –  Ανά-φάση ΙΙ – Τελόφαση ΙΙ

Τα τέσσερα θυγατρικά κύτταρα που ονομάζονται Aπλοειδή (Haploids) και έχουν τη σωστή ποσότητα DNA. Είναι έτοιμα πλέον να εξελιχθούν σε σπέρμα ή σε ωάρια.

Σχήμα 1.5: Τα στάδια της Μείωσης

  

  ØΠώς ένα αστέρι γεννιέται ...;

Φανταστείτε ένα τεράστιο νέφος αερίου και σκόνης, πού έχει έκταση πολλά έτη φωτός. Η Βαρύτητα, όπως κάνει πάντα, προσπαθεί να τραβήξει όλα μαζί τα υλικά. Λίγοι κόκκοι σκόνης συλλέγουν μερικούς ακόμα… και  ακόμα μερικούς…., και ακόμη περισσότερους. Τελικά, όταν συγκεντρωθεί αρκετό αέριο (Κυρίως Υδρογόνο) και σκόνη σε μια γιγαντιαία σφαίρα, στο κέντρο της μπάλας, η θερμοκρασία επιτίθεται στο αέριο και στη σκόνη.  Τα άτομα ύλης (σκόνη και αέριο) προσκρούουν το ένα πάνω στο άλλο κάτω από τη τεράστια πίεση της βαρύτητας στο περιβάλλον υλικό , αυξάνοντας σταδιακά την θερμοκρασία η οποία  φθάνει περίπου τα 15 εκατομμύρια βαθμούς. Και τότε… ένα θαυμαστό γεγονός συμβαίνει .... Η Πυρηνική σύντηξη αρχίζει και η μπάλα των αερίων και της σκόνης αρχίζει να …λάμπει. Ένα νέο αστέρι έχει ξεκινήσει τη ζωή του στο Σύμπαν μας.

!! Όπως το κύτταρο αρχίζει τη ζωή του μέσα στο σώμα μας .. !!

Τι είναι λοιπόν αυτό το υλικό, που ονομάζεται «πυρηνική σύντηξη» ......? Και γιατί αρχίζει να συμβαίνει μέσα στη σφαίρα του αερίου και της σκόνης ..;  Τα πράγματα έχουν ως εξής… Καθώς η συστολή του αερίου και της σκόνης εξελίσσεται και η θερμοκρασία φτάνει περίπου τα 15 εκατομμύρια βαθμούς, η πίεση στο κέντρο της μπάλας γίνεται τεράστια. Τα ηλεκτρόνια απογυμνώνονται από τα μητρικά τους άτομα,

δημιουργώντας μία μορφή ύλης που καλείται Πλάσμα. Η συρρίκνωση συνεχίζεται και οι πυρήνες στο πλάσμα αρχίζουν να κινούνται όλο και  πιο γρήγορα, όλο και πιο γρήγορα. Τελικά, πλησιάζουν το ένα το άλλο τόσο γρήγορα, ώστε η ηλεκτρική άπωση που υπάρχει μεταξύ των πρωτονίων τους υπερκεράζεται. Οι πυρήνες συντρίβονται μεταξύ τους τόσο σκληρά ώστε κολλούν μεταξύ τους, και τελικά συντήκονται. Με τον τρόπο αυτό, απελευθερώνουν  μια μεγάλη ποσότητα ενέργειας. Η ενέργεια από την σύντηξη ξεχύνεται έξω από τον πυρήνα, δημιουργώντας μία εξωτερική πίεση στο αέριο που υπάρχει εκεί γύρω από αυτό την μπάλα του αερίου και της σκόνης, που κινείται πλέον στο διάστημα με τη μορφή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Η σφαίρα αυτή λοιπόν, μετατρέπεται σε ένα αστέρι, που αρχίζει να λάμπει… που αρχίζει να ζει !

Νέα αστέρια δημιουργούνται σε ποικιλία μεγεθών και χρωμάτων. Τα χρώματά τους ; Κυμαίνονται από μπλε έως κόκκινο, και από λιγότερο από το μισό μέγεθος του Ήλιου μας (<Ηλιακές μάζες> ) έως πάνω από 20 φορές ή και περισσότερο το μέγεθος του Ήλιου. Όλα εξαρτώνται από το πόσο αέριο και σκόνη συλλέγεται κατά τη διάρκεια του σχηματισμού άστρων. Το χρώμα του αστεριού εξαρτάται από τη θερμοκρασία της επιφάνειας του. Και η θερμοκρασία του εξαρτάται, και πάλι από το πόσο πολύ αέριο και σκόνη είχε συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του. Όσο πιο πολύ ογκώδες είναι ένα αστέρι όταν ξεκινά τη ζωή του τόσο πιο φωτεινό και ζεστό θα είναι. Για ένα αστέρι, τα πάντα εξαρτώνται από τη μάζα του.

Καθ 'όλη τη ζωή τους, τα αστέρια μάχονται της προς τα μέσα πίεση της δύναμης της βαρύτητας. Μόνο η προς τα έξω πίεση που δημιουργείται από τις πυρηνικές αντιδράσεις αντισταθμίζει τη δύναμη της βαρύτητας εξοβελίζοντάς την μακριά από τον πυρήνα του αστέρα, και κρατά το αστέρι «ανέπαφο». Αλλά αυτές οι πυρηνικές αντιδράσεις απαιτούν ….καύσιμα, ιδιαίτερα Υδρογόνο. Τελικά τα αποθέματα Υδρογόνου τελειώνουν και στο αστέρι αρχίζει πλέον η τελική του φθορά, και ο θάνατός του. 

Απλά παρατηρήστε την εξέλιξη των κυττάρων στο σώμα μας και την αστρική εξέλιξη στο σύμπαν ...... !! Οι απαντήσεις σε όλες τις μυστηριώδεις ερωτήσεις θα λυθούν αυτόματα.

                                                     Σχήμα 1.6: Αστρικός σχηματισμός 

  Ø Σύγκριση μεταξύ κυττάρου και Αστέρα

Κάθε λεπτό το σώμα μας έχει την ανάγκη δημιουργίας περίπου..300 εκατομμύριων νέων κύτταρων ..! Ένα κύτταρο ξοδεύει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στην ενδό-φάση καθώς δραστηριοποιείται και εξελίσσεται, διαλύοντας τα σάκχαρα, συνθέτοντας πρωτεΐνες, και ένζυμα. Ωστόσο, τα κύτταρα αναπόφευκτα φθείρονται, καταρρέουν και να τραυματίζονται.

Σκεφτείτε μόνο, ότι το αστέρι γεννιέται με εκατομμύρια άτομα (φωτόνια) συγκεντρωμένα μαζί.  Συνεπώς η μάζα του εξαρτάται από το πόσο αέριο έχει παγιδευτεί  κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του. Η αντίδραση σύντηξης συντελείται εκείνη την εποχή, που το αστέρι είναι σε καλή κατάσταση. Ομοίως όπως το κύτταρο βρίσκεται στο στάδιο της διά-φάσης (Μεταξύ των ενεργών φάσεων του κυττάρου). Μετά από αυτό, ο χρόνος συνεχίζεται, το καύσιμο καίγεται κανονικά,  και τελικά το αστέρι θα πεθάνει με μία Σουπερνόβα ή Υπερνόβα,  όπου τελειωτικά θα σχηματιστεί είτε ένας λευκός νάνος, είτε ένα αστέρι νετρονίων, είτε μια μαύρη τρύπα. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει επίσης και στον κυτταρικό κύκλο. Τα συστατικά σωματίδια του (άτομα) μπορεί να είναι διαφορετικά, αλλά η διαδικασία είναι ίδια.

!! Αυτό σημαίνει ότι τα κύτταρα είναι τα αστέρια του Σύμπαντος του σώματός μας .. !!

Ακόμα όμως δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα πώς σχηματίστηκαν οι πλανήτες…

 Ø Ο Ιστός

      Είναι μια ομάδα κυττάρων που εκτελούν μια συγκεκριμένη λειτουργία. Είναι μονοκύτταροι οργανισμοί. Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες ιστού στο ανθρώπινο σώμα.

i   Ο επιθηλιακός ιστός: Καλύπτει το σώμα και την επιφάνεια των οργάνων, τις κοιλότητες του σώματος, και σχηματίζει αδένες. Ασχολείται με την προστασία, απορρόφηση, απέκκριση, έκκριση, διάχυση και διήθηση.

ii  Ο Συνδετικός ιστός: Ενώνει, υποστηρίζει και προστατεύει τα μέρη του σώματος, αποθηκεύει ενέργεια και μεταλλικά στοιχεία.

ii  i) Ο Μυϊκός ιστός: Συστέλλεται για να παραχθεί κίνηση.

i   v) Ο νευρικός ιστός: -Δημιουργεί και μεταδίδει νευρικές ώσεις που συντονίζουν τις δραστηριότητες του σώματος.

    Οι ιστοί ενεργούν σαν ομάδα αστέρων ή πλανητών στο σύμπαν του ανθρώπινου σώματος.

  Σχήμα 1.7: Τύποι ιστού

                                                     

Η ομάδα αστέρων που απαρτίζουν ένα αστρικό σμήνος 2 έχει γνωστούς τύπους:

i    Το Ανοικτό σμήνος: Περιέχει από δεκάδες έως εκατοντάδες αστέρια, συνήθως σε μια ασύμμετρη διάταξη.

     Το Σφαιρωτό σμήνος: Περιέχει από χιλιάδες έως εκατοντάδες χιλιάδες αστέρια σε μία συμμετρική, κλειστή σύνθεση, που έχει σχεδόν σφαιρική μορφή. Το ανοικτό σμήνος και το σφαιρωτό σμήνος παρουσιάζουν ομοιότητες με τους επιθηλιακούς ιστών και τους συνδετικούς ιστούς. Από αυτή την άποψη, υπάρχουν ομάδες αστέρων που δεν γνωρίζουμε ακόμα την ύπαρξη τους..! Σύμφωνα με αυτό, και άλλες ανακαλύψεις και μελέτες αστρικών σμηνών θα μελετηθούν από ότι τώρα.

!     Τα κύτταρα είναι τα αστέρια και οι ιστοί είναι ομάδα αστέρων στο ανθρώπινο σύμπαν του σώματος μας ... !!!

             

 Σχήμα 1.8: Άνοικτά και Σφαιρωτά σμήνη αστέρων

      ØΌργανα.

      Είναι συλλογή εκατομμυρίων ιστών ομαδοποιημένων μεταξύ τους, οι οποίοι εκτελούν μια ενιαία λειτουργία στο σύμπαν - σώμα μας. Υπάρχουν περίπου 78 όργανα στο ανθρώπινο σύμπαν-σώμα μας, τα οποία ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθος, τη λειτουργία και τη δράση τους. Από τα 78 όργανα  το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο σε σχέση μεγέθους και βάρους. Το μεγαλύτερο όργανο στο ανθρώπινο σώμα είναι ο εγκέφαλος, ο οποίος είναι ο κύριος υπεύθυνος για την εκτέλεση όλων των λειτουργιών και των δράσεων του σώματος. Σύμφωνα με την προεπισκόπηση των προηγούμενων τμημάτων, τα όργανα είναι οι γαλαξίες και η ομάδα των οργάνων είναι η ομάδες των γαλαξιών. Τα όργανα και οι ομάδες οργάνων είναι οι γαλαξίες και οι ομάδες γαλαξιών στο ανθρώπινο σύμπαν-σώμα μας.

     Ø Ο Σχηματισμός των γαλαξιών.

     Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζουμε πώς σχηματίστηκαν οι διάφοροι γαλαξίες,  και πώς πήραν την μορφή και το σχήμα που βλέπουμε σήμερα. Αλλά έχουμε υπόψη μας κάποιες θεωρίες σχετικά με την προέλευση και την εξέλιξη τους.

  Λίγο μετά την Μεγάλη Έκρηξη (big bang) περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, το ήδη καταρρέων αέριο και τα σύννεφα σκόνης θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο σχηματισμό των γαλαξιών. Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των γαλαξιών, και ειδικά οι γαλαξιακές συγκρούσεις, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή τους.

   Σύμφωνα με το νόμο του Χάμπλ η επιστήμη οδηγήθηκε στη θεωρία του Διαστελλόμενου Σύμπαντος.

      Μπορούμε να υπολογίσουμε την ηλικία του σύμπαντος με βάση το ποσοστό αυτής της Διαστολής

      Επειδή μερικοί γαλαξίες είναι δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από εμάς, μπορούμε να διακρίνουμε ότι σχηματίστηκαν αρκετά σύντομα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη (καθώς βλέπουμε όλο και βαθύτερα μέσα στο διάστημα, στην ουσία κοιτάμε πίσω στο χρόνο). Οι περισσότεροι γαλαξίες σχηματίστηκαν νωρίς κατά την περίοδο του πρώιμου σύμπαντος, αλλά τα δεδομένα από το τηλεσκόπιο Galaxy Explorer (GALEX) της NASA δείχνουν ότι ορισμένοι νέοι γαλαξίες έχουν σχηματιστεί σχετικά πρόσφατα κατά τα τελευταία δισεκατομμύρια χρόνια.

    Ø Οι περισσότερες από τις θεωρίες για το πρώιμο σύμπαν κάνουν δύο υποθέσεις ..

     1. Ήταν γεμάτο από Υδρογόνο και Ήλιο.

    2. Ορισμένες περιοχές ήταν ελαφρώς πυκνότερες από τις άλλες.

     Από αυτές τις υποθέσεις, οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι οι πυκνότερες περιοχές επιβράδυναν ελαφρώς την διαστολή του Σύμπαντος, επιτρέποντας στο αέριο να συσσωρεύεται σε ένα μικρό σύννεφο που ονομάζεται Πρωτογαλακτικό νέφος. Σε αυτό το νέφος, η βαρύτητα προκάλεσε τη κατάρρευση του αέριου και της σκόνης, και έτσι σχηματίστηκαν τα αστέρια. Τα αστέρια αυτά ¨κάηκαν¨ γρήγορα και έγιναν σφαιρωτά σμήνη. Η βαρύτητα όμως συνέχισε να συμπιέζει και να προκαλεί κατάρρευση σε αυτό το νέφος. Καθώς τα νέφη αυτά κατέρρεαν σχημάτισαν έναν περιστρεφόμενο δίσκο. Ο περιστρεφόμενος αυτός  δίσκος προσέλκυσε περισσότερο αέριο και σκόνη και σχηματίζοντας με αυτό τον τρόπο έναν πρώτο γαλαξιακό δίσκο. Μέσα σε αυτό τον γαλαξιακό δίσκο σχηματίστηκαν νέα αστέρια.

      Αυτό που απέμεινε στα εξωτερικά όρια του αρχικού νέφους ήταν σφαιρωτά σμήνη και το Άλω (φωτοστέφανο) που αποτελείται από αέρια, σκόνη και σκοτεινή ύλη.

    Πρώτα πρέπει να δώσουμε απάντηση στο ερώτημα που γνωρίζουμε με ακρίβεια.  Πώς σχηματίστηκαν οι  γαλαξίες στο σύμπαν ..... ???

      Η απάντηση παραμένει ακόμα αινιγματική ..... !!

     Αν παρατηρήσουμε πώς τα όργανα σχηματίστηκαν στο σύμπαν - σώμα μας, τότε ίσως να φτάσουμε σε μια μοναδική απάντηση για το πώς σχηματίστηκαν οι γαλαξίες .. !!

     ØΟ Ανθρώπινος και ο ...Συμπαντικός Εγκέφαλος.

     Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο πολύπλοκα όργανο στο σύμπαν -ανθρώπινο σώμα. Αποτελείται από περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια νεύρα που επικοινωνούν με τρισεκατομμύρια συνδέσεις που ονομάζονται Συνάψεις. Οι λειτουργίες που εκτελούνται από τις συνάψεις είναι η μεταφορά ηλεκτρικού ή χημικού σήματος (πληροφορία) από το ένα κύτταρο στο άλλο. Η μεταφορά μπορεί να είναι από νεύρο σε νεύρο, (nuero-neuro), ή νεύρων σε μύες (neuro-myo).

    Το σύμπαν έχει επίσης το δικό μυαλό, το δικό του εγκέφαλο, αλλά ακόμη δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι αυτό ο εγκέφαλος .. ??

    Επίσης επικοινωνεί με όλα τα ουράνια σώματα, και η αλήθεια είναι ότι...δεν γνωρίζουμε τίποτα γι 'αυτό.

Σχήμα 1.9: Ένα πολύ μικρό μέρος των Συνάψεων.

         

   

    Γνωρίζουμε 5000 συνάψεις με πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας ... !!

    Τα  μυστήρια του Σύμπαντος

    Τώρα πρέπει να σκεφτούμε ....

    Πώς σχηματίστηκαν οι γαλαξίες ... ??

    Τι είναι ο εγκέφαλος του σύμπαντος ... ??

    Πώς (αν) επικοινωνούν ; δηλαδή ποια συχνότητα χρησιμοποιούν ... ??

    Πώς και που επεκτείνεται το Σύμπαν ... ??

    Αν μελετήσουμε συγκριτικά το ανθρώπινο σύμπαν-σώμα μας και το σύμπαν της Μεγάλης Έκρηξης,

    μπορεί να λυθούν κάποια άγνωστα μυστήρια πολύ νωρίτερα από ότι πιστεύουμε ..........

    Συγγραφέας: Vishal Kumbhar (Theoretical Astronomer)

    (Founder & Director of Bramhandiniyog Astronomy Research Institute)

   kumbharvishal3@gmail.com

Πηγή

Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα μπλε γράμματα)

         

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.

Για διορθώσεις, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com