Σελίδες

Μπορείτε να μας δείτε και εδώ

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

Το όργανο GRAVITY παρατήρησε και κατέγραψε ύλη να βρίσκεται σε κοντινή τροχιά γύρω από μια μελανή οπή.

Το εξαιρετικά ευαίσθητο όργανο GRAVITY της ESO έφερε στο φως περαιτέρω στοιχεία για την μακρόχρονη υπόθεση ότι μια υπερμεγέθη μελανή οπή "κρύβεται" στο κέντρο του Γαλαξία. Νέες παρατηρήσεις δείχνουν συσσωρεύσεις αερίων που στροβιλίζονται σε κυκλική τροχιά με περίπου το 30% της ταχύτητας του φωτός, λίγο έξω από τον ορίζοντα των γεγονότων της - η πρώτη φορά που παρατηρήθηκε υλικό γύρω από το λεγόμενο "σημείο μη επιστροφής" και οι πιο λεπτομερείς παρατηρήσεις που έγιναν μέχρι τώρα για υλικό το οποίο περιστρέφεται τόσο κοντά γύρω από μια μελανή οπή.


Η εικόνα αυτή χρησιμοποιεί δεδομένα από προσομοιώσεις τροχιακών κινήσεων αερίου το οποίο στροβιλίζεται σε μια κυκλική τροχιά με 30% περίπου της ταχύτητας του φωτός, γύρω από τη μαύρη τρύπα. Εικόνα:ESO/Gravity Consortium/L. Calçada

Το όργανο GRAVITY του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESO) στο Συμβολόμετρο του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου (VLT) έχει χρησιμοποιηθεί από επιστήμονες από μια κοινοπραξία ευρωπαϊκών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESO), για να παρατηρήσουν εκλάμψεις υπέρυθρης ακτινοβολίας, προερχόμενες από το δίσκο προσαύξησης που υπάρχει γύρω από τον Τοξότη Α *, το τεράστιο αντικείμενο στην καρδιά του Γαλαξία. Οι παρατηρούμενες αυτές εκλάμψεις παρέχουν μια πολυαναμενόμενη επιβεβαίωση, ότι το αντικείμενο στο κέντρο του Γαλαξία μας, όπως έχει θεωρηθεί εδώ και πολύ καιρό, είναι μια υπερμεγέθης μελανή οπή. Οι εκλάμψεις αυτές προέρχονται από υλικό που βρίσκεται σε τροχιά πολύ κοντά στον ορίζοντα των γεγονότων της μελανής οπής - καθιστώντας αυτές τις παρατηρήσεις τις πιο λεπτομερείς που έχουν γίνει έως τώρα για υλικό που βρίσκεται σε τόσο κοντινή τροχιά γύρω από αυτή τη μελανή οπή.

Ενώ κάποια ύλη στο δίσκο προσαύξησης - η ζώνη αερίου η οποία βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Τοξότη Α * σε σχετικιστικές ταχύτητες - μπορεί να κινηθεί με ασφάλεια σε τροχιές γύρω από την μελανή οπή, οτιδήποτε είναι κοντύτερα είναι καταδικασμένο να τραβηχτεί πέρα από τον ορίζοντα των γεγονότων. Το πλησιέστερο σημείο σε μια μελανή οπή όπου η ύλη μπορεί να βρίσκεται σε τροχιά χωρίς να έλκεται ακατανίκητα προς τα μέσα από την τεράστια μάζα της μελανής οπής, είναι γνωστό ως "εσωτερική σταθερή τροχιά" και από εδώ είναι που προέρχονται οι παρατηρούμενες εκλάμψεις.


"Είναι εντυπωσιακό το να γινόμαστε αυτόπτες μάρτυρες του υλικού το οποίο περιστρέφεται γύρω από μια ογκώδη μελανή οπή με 30% της ταχύτητας του φωτός", δήλωσε εντυπωσιασμένος ο Oliver Pfuhl, επιστήμονας στο MPE. "Η τεράστια ευαισθησία του οργάνου GRAVITY μας επέτρεψε να παρακολουθούμε τις διαδικασίες προσαύξησης σε πραγματικό χρόνο με πρωτοφανείς λεπτομέρειες".


Αυτές οι μετρήσεις ήταν δυνατές μόνο χάρη στη διεθνή συνεργασία και τα υπερσύγχρονα όργανα. Το όργανο GRAVITYτο οποίο έκανε δυνατό αυτό το έργο, συνδυάζει το φως από τέσσερα τηλεσκόπια VLT του ESO για να δημιουργήσει ένα εικονικό σούπερ-τηλεσκόπιο διαμέτρου 130 μέτρων και έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση της φύσης του Τοξότη Α *.


Το βίντεο αυτό χρησιμοποιεί δεδομένα από προσομοιώσεις τροχιακών κινήσεων αερίου το οποίο στροβιλίζεται σε μια κυκλική τροχιά με 30% περίπου της ταχύτητας του φωτός, γύρω από τη μαύρη τρύπα. Εικόνα:ESO/Gravity Consortium/L. Calçada (https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=Zmdcew3g9ME)
Νωρίτερα φέτος, τα όργανα GRAVITY και SINFONI, (ένα άλλο όργανο στο VLT), επέτρεψαν στην ίδια ομάδα να μετρήσει με ακρίβεια το κοντινό πέρασμα του άστρου S2 καθώς εκείνο περνούσε μέσα από το ακραίο βαρυτικό πεδίο κοντά στον Τοξότη Α *,  και για πρώτη φορά αποκάλυψε τα αποτελέσματα που προέβλεπε η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν σε ένα τέτοιο ακραίο περιβάλλον. Κατά τη διάρκεια του κοντινού αυτού περάσματος του αστέρα S2 παρατηρήθηκε επίσης ισχυρή υπέρυθρη εκπομπή
"Παρακολουθούμε στενά τον αστέρα S2, και βέβαια πάντα παρακολουθούμε τον Τοξότη A *," εξηγεί ο Pfuhl. "Κατά τη διάρκεια των παρατηρήσεών μας, ήμασταν αρκετά τυχεροί για να παρατηρήσουμε τρεις φωτεινές εκλάμψεις από τη μελανή οπή - ήταν, μια τυχερή σύμπτωση!"
Αυτή η εκπομπή, από εξαιρετικά ενεργητικά ηλεκτρόνια πολύ κοντά στη μελανή οπή, ήταν ορατή ως τρεις εμφανείς λαμπρές φλόγες, και ταιριάζει ακριβώς με τις θεωρητικές προβλέψεις για επίκεντρα τα οποία περιστρέφονται γύρω από μια μελανή οπή τεσσάρων εκατομμυρίων ηλιακών μαζών. Οι εκλάμψεις αυτές πιστεύεται ότι προέρχονται από μαγνητικές αλληλεπιδράσεις στο πολύ καυτό αέριο το οποίο βρίσκεται σε τροχιά πολύ κοντά στον Τοξότη A *. 
Τα κεντρικά μέρη του Γαλαξία μας, όπως παρατηρήθηκαν στο εγγύς υπέρυθρο με το όργανο NACO στο πολύ μεγάλο τηλεσκόπιο του ESO. Ακολουθώντας τις κινήσεις των πιο κεντρικών αστέρων πάνω από 16 χρόνια, οι αστρονόμοι ήταν σε θέση να προσδιορίσουν τη μάζα της υπερμεγέθης μαύρης τρύπας που κρύβεται εκεί. Εικόνα: ESO/S. Gillessen et al. 

Ο Reinhard Genzel, από το Ινστιτούτο Max Planck για την Εξωγήινη Φυσική (Max Planck Institute for Extraterrestrial Physics-MPE) στο Garching της Γερμανίας, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μελέτης, εξήγησε: "Αυτό ήταν πάντα ένα από τα προγράμματα που ονειρευόμαστε, αλλά δεν τολμούσαμε να ελπίζουμε ότι θα γινόταν εφικτό τόσο σύντομα." Αναφερόμενος στην μακρόχρονη υπόθεση ότι ο Τοξότης A * είναι μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα, ο Genzel κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "το αποτέλεσμα είναι μια έντονη επιβεβαίωση της ιδεολογικής δομής της ογκώδους μελανής οπής ".

Paper: Detection of orbital motions near the last stable circular orbit of the massive black hole SgrA*





Από: CALUM TURNER, ESO PUBLIC INFORMATION OFFICER OCTOBER 31, 2018


--------------------*--------------------


Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:


Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα κόκκινα γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.
 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com. Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 



Για την ομάδα : @Aratosastronomy

R.I.P. Kepler

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler είναι πλέον εκτός λειτουργίας ύστερα από την ανακάλυψη χιλιάδων κόσμων.

Η εικόνα αυτή από τη NASA δείχνει το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler. Έως και τον Οκτώβριο του 2018, η περίφημη διαστημοσυσκευή αναζήτησης εξωπλανητών βρίσκεται στο διάστημα για σχεδόν μια δεκαετία. (NASA μέσω AP)

Η ελίτ της ΝΑΣΑ στο "κυνήγι" εξωπλανητών, ενα από τα κορυφαία διαστημικά τηλεσκόπια, κηρύχθηκε νεκρό, μόλις λίγους μήνες πριν τα δέκατα του γενέθλια.

Οι αξιωματούχοι της ΝΑΣΑ ανακοίνωσαν το τέλος του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler την Τρίτη.

Ήδη μετά από την αναμενόμενη διάρκεια ζωής του, το ηλικίας 9,5 ετών διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler είχε παρουσιάσει χαμηλή κατανάλωση καυσίμων εδώ και μήνες. Η ικανότητά του να εστιάζει στα μακρινά αστέρια και να εντοπίζει πιθανούς ξένους κόσμους επιδεινώθηκε δραματικά στις αρχές Οκτωβρίου, αλλά οι ελεγκτές πτήσης κατάφεραν να ανακτήσουν τις τελευταίες παρατηρήσεις του. Το τηλεσκόπιο πια αργοσβήνει, οι δεξαμενές καυσίμων του ;...άδειες.

"Το διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ άνοιξε τις πύλες στην ανθρωπότητα για την εξερεύνηση του Σύμπαντος", δήλωσε ο αφυπηρετήσας επιστήμονας της NASA William Borucki, ο οποίος ηγήθηκε της αρχικής επιστημονικής ομάδας του ΔΤ Kepler.

Το ΔΤ  Κέπλερ ανακάλυψε 2.681 επιβεβαιωμένους πλανήτες εκτός του Ηλιακού μας συστήματος, και ακόμη περισσότερους υποψήφιους. Μας παρουσίασε βραχώδεις κόσμους με μέγεθός και χαρακτηριστικά όπως η Γη, οι οποίοι θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή όπως την ξέρουμε. Επίσης αποκάλυψε απίστευτες Υπεργαίες: πλανήτες μεγαλύτεροι από τη Γη αλλά μικρότεροι από τον Ποσειδώνα.

Ο διευθυντής αστροφυσικής της NASA Paul Hertz εκτιμά ότι οπουδήποτε από δύο έως δώδεκα από τους πλανήτες που ανακαλύφθηκαν από το ΔΤ Kepler είναι βραχώδεις, με γήινο μέγεθος, και βρίσκονται  στη λεγόμενη Κατοικήσιμη ζώνη (Goldilocks zone). Όμως, η γενική απογραφή πλανητών του Κέπλερ έδειξε ότι το 20 με 50 τοις εκατό των αστεριών που είναι ορατά στον νυχτερινό ουρανό θα μπορούσε να έχει πλανήτες οι οποίοι να φιλοξενούν ζωή σαν τη Γη μας στην κατοικήσιμη ζώνη του αστρικού τους συστήματος, δήλωσε ο Hertz.

Η αποστολή των 700 εκατομμυρίων δολαρίων βοήθησε ακόμη στην ανακάλυψη πέρυσι ενός ηλιακού συστήματος με οκτώ πλανήτες, όπως και το δικό μας.

"Έχει φέρει επανάσταση στην κατανόησή μας για τη θέση μας στον Σύμπαν", δήλωσε ο Hertz. "Τώρα πια γνωρίζουμε, λόγω του Διαστημικού Τηλεσκοπίου Κέπλερ και της επιστημονικής του αποστολής, ότι οι πλανήτες είναι πιο συνηθισμένοι από οτι τα αστέρια στον γαλαξία μας."

Παραλίγο να χαθεί το 2013 εξαιτίας αποτυχίας του εξοπλισμού του, το ΔΤ Kepler σώθηκε από τους μηχανικούς του προγράμματος, και συνέχισε να παρατηρεί το Σύμπαν, το οποίο σφύζει από αστέρια και γαλαξίες, και βρισκόταν πάντα σε επιφυλακή για "βυθίσεις" στη φωτεινότητα των αστεριών που θα μπορούσαν να δείξουν οτι ενός πλανήτης βρίσκεται σε τροχιά γύρω από ενα άστρο (πλανητική διάβαση).

"Ήταν σαν να προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε έναν ψύλλο που σέρνεται πάνω σε έναν προβολέα αυτοκινήτου όταν το αυτοκίνητο αυτό ήταν 100 μίλια μακριά μας", δήλωσε ο Borucki.

Η "αναστημένη" αποστολή έγινε γνωστή ως K2, και η ¨σοδειά"της ; 350 επιβεβαιωμένοι εξωπλανήτες ή πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από άλλα αστέρια, επιπλέον από οτι είχε ήδη αποκαλύψει το τηλεσκόπιο από την 7η Μαρτίου του 2009, όταν εκτοξεύτηκε από το ακρωτήριο Canaveral.

Σε όλους, σχεδόν τους 4.000 εξωπλανήτες, έχουν επιβεβαιωθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες, τα δύο τρίτα εξ αυτών χάρη στον ΔΤ Kepler.

Το ΔΤ Κέπλερ επικεντρώθηκε σε αστέρια τα οποία βρίσκονται χιλιάδες έτη φωτός μακριά μας, και σύμφωνα με τη NASA, έδειξε ότι στατιστικά υπάρχει τουλάχιστον ένας πλανήτης γύρω από κάθε αστέρι στον Γαλαξία μας.

Ο Borucki, ο οποίος ονειρευόταν την αποστολή πριν από δεκαετίες, δήλωσε ότι μία από τις αγαπημένες του ανακαλύψεις ήταν ο Kepler 22b, ένας πλανήτης ο οποίος καλύπτεται πιθανότατα από νερό, μεγαλύτερος από τη Γη, και δεν είναι ούτε πολύ ζεστός ούτε πολύ ψυχρός - ο τύπος πλανήτη "ο οποίος θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία ζωής".

Ένας διάδοχος του Kepler το οποίο εκτοξεύτηκε τον Απρίλιο, και είναι η διαστημοσυσκευή Tess της NASA, η οποία έχει στρέψει το βλέμμα της στα αστέρια που βρίσκονται σχετικά κοντά μας. Έχουν ήδη εντοπιστεί ορισμένοι πιθανοί πλανήτες.

Ο επιστήμονας του έργου Tess, Padi Boyd αποκάλεσε την αποστολή του Kepler "εκπληκτικά επιτυχημένη".

Το ΔΤ Κέπλερ μας έδειξε ότι «ζούμε σε ένα γαλαξία ο οποίος σφύζει από πλανήτες, και είμαστε έτοιμοι να κάνουμε το επόμενο βήμα για να εξερευνήσουμε αυτούς τους πλανήτες», δήλωσε ο Boyd.

Εν τω μεταξύ, ενα άλλο διαστημικό σκάφος το οποίο έχει πολλά χρόνια ζωής "στη πλάτη του", και  που "κυνηγάει" παράξενους κόσμους στο δικό μας ηλιακό σύστημα, είναι επίσης κοντά στο τέλος της ζωής του.

Το 11 ετών διαστημικό σκάφος Dawn της NASA, ξεμένει από καύσιμα, μετά την τροχιά του γύρω από τον αστεροειδή  Εστία (Vesta), καθώς και από τον νάνο πλανήτη Δήμητρα  (Ceres). Παραμένει σε τροχιά γύρω από τη Δήμητρα η οποία όπως και η Εστία, βρίσκεται στη λεγόμενη κύρια ζώνη των αστεροειδών, η οποία βρίσκεται μεταξύ των πλανητών Άρη και Δία.

Δύο από τα παλαιότερα τηλεσκόπια της NASA έχουν πληγεί πρόσφατα από προβλήματα στον εξοπλισμό τους, αλλά έχουν ανακάμψει. Το 28χρονο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble συνέχισε τις επιστημονικές του παρατηρήσεις το περασμένο Σαββατοκύριακο, μετά από μια διακοπή λειτουργίας τριών εβδομάδων. Το δεκαεξάχρονο σύστημα κατάδειξης του Διαστημικού Τηλεσκοπίου ακτίνων Χ  Chandra είχε μια σύντομη βλάβη τον Οκτώβριο. Και οι δύο περιπτώσεις αφορούσαν κρίσιμα γυροσκόπια, τα οποία είναι απαραίτητα στην σταθεροποίηση των τηλεσκοπίων στους παρατηρήσιμους στόχους .

Ο Hertz είπε ότι όλα τα προβλήματα του διαστημικού σκάφους ήταν "εντελώς ανεξάρτητα" και συμπτωματικά.

Τώρα, 94 εκατομμύρια μίλια από τη Γη, το ΔΤ Kepler θα πρέπει να παραμείνει σε μια ασφαλή και σταθερή τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Οι ελεγκτές πτήσης θα απενεργοποιήσουν τους πομπούς του διαστημικού σκάφους, πριν του πουν μια τελική... "καλή νύχτα".


--------------------*--------------------


Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:


Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα κόκκινα γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.
 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com. Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 

Για την ομάδα : @Aratosastronomy


Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

Η διαστημοσυσκευή Parker Solar Probe "σπάει" κάθε ρεκόρ...

...και γίνεται έτσι το πλησιέστερο ανθρώπινο δημιούργημα στον Ήλιο.

Η διαστημοσυσκευή Parker Solar Probe. Εικόνα: NASA / JHUAPL

Ο διαστημικός ερευνητής Parker Solar Probe κατέχει πλέον το ρεκόρ για την πλησιέστερη προσέγγιση στο μητρικό μας άστρο, από ενα ανθρώπινο τεχνητό αντικείμενο. Το διαστημικό σκάφος ξεπέρασε το τρέχον ρεκόρ των 26,55 εκατομμυρίων μιλίων από την επιφάνεια του Ήλιου στις 29 Οκτωβρίου 2018, περίπου στις 7:04 μ.μ. ώρα Ελλάδας (1:04 μ.μ. EDT), όπως αυτό υπολογίστηκε από την ομάδα της αποστολής Parker Solar Probe.

Το προηγούμενο ρεκόρ για την πλησιέστερη ηλιακή προσέγγιση πραγματοποιήθηκε από το γερμανικό-αμερικανικό διαστημόπλοιο Helios 2 τον Απρίλιο του 1976. Καθώς η αποστολή του Parker Solar Probe εξελίσσεται, το διαστημικό σκάφος θα "σπάσει" επανειλημμένα τα δικά του ρεκόρ, με μια κοντινή προσέγγιση του στα 3,83 εκατομμύρια μίλια από την Ηλιακή επιφάνεια, η οποία αναμένεται να πραγματοποιηθεί το 2024.

"Πέρασαν μόλις 78 ημέρες από την εκτόξευση της διαστημοσυσκευής Parker Solar Probe και τώρα βρισκόμαστε πιο κοντά στο (μητρικό) αστέρι μας από οποιοδήποτε άλλο διαστημόπλοιο στην ιστορία", δήλωσε ο διευθυντής του προγράμματος Andy Driesman, από το Johns Hopkins Applied Physics Laboratory στο Laurel, του Μέριλαντ. "Είναι μια υπερήφανη στιγμή για την ομάδα, αν και παραμένουμε επικεντρωμένοι στην πρώτη μας ηλιακή συνάντηση, η οποία ξεκινά στις 31 Οκτωβρίου."

Καλλιτεχνική απεικόνιση η οποία δείχνει τη διαστημοσυσκευή Parker Solar Probe της NASA  να πλησιάζει τον Ήλιο. Εικόνα: NASA

Το Parker Solar Probe "έσπασε" το ρεκόρ για το ταχύτερο διαστημικό σκάφος το οποίο ταξιδεύει σε σχέση με τον Ήλιο στις 29 Οκτωβρίου περίπου στις 05:54 μ.μ. ώρα Ελλάδας (10:54 μ.μ. EDT). Το σημερινό ρεκόρ για ηλιοκεντρική ταχύτητα είναι 153.454 μίλια ανά ώρα, το οποίο επιτεύχθηκε από τη διαστημοσυσκευή Helios 2 τον Απρίλιο του 1976.

Η ομάδα της αποστολής Parker Solar Probe μετράει περιοδικά την ακριβή ταχύτητα και θέση του διαστημικού οχήματος χρησιμοποιώντας το Deep Space Network της NASA ή το DSN. Το DSN στέλνει ένα σήμα στο διαστημικό σκάφος, το οποίο στη συνέχεια το αναμεταδίδει πίσω στο DSN, επιτρέποντας στην ομάδα να προσδιορίσει την ταχύτητα και τη θέση του διαστημικού σκάφους βάσει του χρονισμού και των χαρακτηριστικών του σήματος. Η ταχύτητα και η θέση του Parker Solar Probe υπολογίστηκαν χρησιμοποιώντας μετρήσεις DSN, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στις 24 Οκτωβρίου. Η ομάδα χρησιμοποίησε αυτές τις πληροφορίες μαζί με γνωστές τροχιακές δυνάμεις για να υπολογίσει την ταχύτητα και τη θέση του διαστημικού οχήματος από εκείνη τη στιγμή.

Η διαστημοσυσκευή Parker Solar Probe θα ξεκινήσει την πρώτη του ηλιακή συνάντηση στις 31 Οκτωβρίου, συνεχίζοντας να πλησιάζει όλο και πιο κοντά στην επιφάνεια του Ήλιου, μέχρι να φτάσει στο πρώτο του περιήλιο - το σημείο που βρίσκεται πλησιέστερα στον Ήλιο - περίπου στις 05:28 π.μ. ώρα Ελλάδας (10:28 μ.μ. EST) στις 5 Νοεμβρίου. Το διαστημικό σκάφος θα αντιμετωπίσει τις βίαιες συνθήκες θερμότητας και ακτινοβολίας παρέχοντας ταυτόχρονα στην ανθρωπότητα ανεπανάληπτες παρατηρήσεις για ένα αστέρι, και βοηθώντας μας να κατανοήσουμε τα φαινόμενα που προβληματίζουν τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες. Οι παρατηρήσεις αυτές θα προσθέσουν βασικές γνώσεις στις προσπάθειες της NASA για τη κατανόηση του Ήλιου, όπου οι μεταβαλλόμενες συνθήκες μπορούν να μεταδοθούν στο Ηλιακό μας σύστημα, επηρεάζοντας τη Γη και άλλους κόσμους.

Πίστωση: NASA

--------------------*--------------------


Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:


Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα κόκκινα γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.
 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com. Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 


Για την ομάδα : @Aratosastronomy

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018

Οι Τρωικοί αστεροειδείς....

...μια ειδική κατηγορία ουράνιων αντικειμένων. 

Πρόκειται για "ορδές" από διαστημικά θραύσματα τα οποία έχουν παγιδευτεί από την τρομερή βαρυτική ισχύ του πλανήτη Δία, αλλά και του πλανήτη Ποσειδώνα. Έχουν ιδιαίτερα ξεχωριστά χρώματα, και χαρακτηρίζονται πιθανώς ως τα τελευταία υπολείμματα του υλικού εκείνου το οποίο οικοδόμησε  τους γιγαντιαίους αυτούς αέριους γιγαντιαίους πλανήτες.


Υπάρχει ένα ...χρωματικό αίνιγμα μεταξύ ορισμένων από τα μικρότερα αντικείμενα του Ηλιακού μας συστήματος.

Οι πλανήτες Δίας και Ποσειδώνας με την τεράστια βαρύτητα τους, έλκουν μεγάλες ποσότητες από βραχώδη θραύσματα, "διαστημικά μπάζα" θα λέγαμε, στα αιώνια ταξίδια τους γύρω από τον Ήλιο. Γνωστοί ως Τρωικά αντικείμενα η Τρωικοί αστεροειδείς, τα αντικείμενα αυτά τα οποία μοιάζουν με αστεροειδή, είχαν πιθανότατα παγιδευτεί κατά τη διέλευση τους από τις περιοχές αυτές, από τη βαρύτητα αυτών των δύο κόσμων. Όμως, το πώς και το πού "σαρώθηκαν" από το διάστημα, παραμένει από καιρό ένα μυστήριο που θα μπορούσε να αποκαλύψει λεπτομέρειες για το πώς εξελίχθηκε το νέο Ηλιακό μας σύστημα.

Οι Τρωικοί αστεροειδείς καθοδηγούν και ακολουθούν τον πλανήτη Δία κατά μήκος της τροχιάς του γύρω από τον Ήλιο όπως βλέπουμε σε αυτή την καλλιτεχνική άποψη.
Εικόνα: NASA / JPL-Caltech

Λοιπόν, το μυστήριο συνεχίζει να γίνεται βαθύτερο. Νέες παρατηρήσεις βασισμένες σε προηγούμενες ενδείξεις, δείχνουν ότι οι Τρωικοί αστεροειδείς στους πλανήτες Δία και Ποσειδώνα - παρά το γεγονός ότι απέχουν μεταξύ τους δισεκατομμύρια χιλιόμετρα - έχουν αξιοσημείωτα παρόμοια χρώματα, τα οποία δεν ταιριάζουν με τους χρωματισμούς που συναντάμε σε άλλα αντίστοιχα, μικρά σώματα του Ηλιακού μας συστήματος.

"Η φύση μας δίνει μια μικρή γροθιά στο μάτι", δήλωσε ο David Jewitt (UCLA) κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου την 23η Οκτωβρίου, σε συνάντηση του Τομέα Πλανητικών Επιστημών της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας.

Οι Τρωικοί αστεροειδείς καθοδηγούν και ακολουθούν έναν πλανήτη καθώς εκείνος περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο. Συγκεντρώνονται σε ειδικά σημεία γνωστά ως σημεία Lagrange, όπου οι βαρυτικές και τροχιακές δυνάμεις ισορροπούν. Μία από τις κορυφαίες ιδέες για την προέλευσή τους είναι ότι οι Τρωικοί αστεροειδείς είναι "χαμένες ψυχές" από τη ζώνη του Kuiper, το πεδίο εκείνο πέρα από τον πλανήτη Ποσειδώνα όπου βρίσκονται σε διαστημική ψύχη θραύσματα από τις  βίαιες "διεργασίες" του Ηλιακού μας συστήματος.

Για να ελέγξει την ιδέα αυτή, ο Jewitt συνέκρινε τα χρώματα 13 Τρωικών αστεροειδών του πλανήτη Ποσειδώνα, με τα χρώματα των αντικειμένων στη ζώνη Kuiper. Δεν ταιριάζουν... Οι Τρωικοί αστεροειδείς του πλανήτη Ποσειδώνα, ωστόσο, έχουν παρόμοια χρώματα με τους Τρωικούς αστεροειδείς οι οποίοι βρίσκονται κοντά στον πλανήτη Δία, υποδηλώνοντας έτσι μια κοινή προέλευση και για τις δύο ομάδες.

Οι αστρονόμοι γνωρίζουν εδώ και λίγο καιρό ότι οι Τρωικοί αστεροειδείς του πλανήτη Δία δεν ταιριάζουν με τη ζώνη του Kuiper. Κάποιοι ερευνητές υποψιάστηκαν ότι οι θερμότερες θερμοκρασίες κοντά στον πλανήτη Δία θα μπορούσαν να τροποποιήσουν τις επιφάνειες οποιουδήποτε "επισκέπτη" από την ψυχρή ζώνη του Kuiper, αλλάζοντας έτσι τα χρώματα τους. Αλλά ο Jewitt δήλωσε ότι δεν εξηγεί την αναντιστοιχία χρώματος στον Ποσειδώνα, όπου η θερμοκρασία είναι σχεδόν η ίδια με τη ζώνη του Kuiper.


Animation of Jupiter Trojans
Οι Τρωικοί αστεροειδείς του πλανήτη Δία (με πράσινο χρώμα) ακολουθούν τον τεράστιο πλανήτη (πορτοκαλί) στην τροχιά του γύρω από τον Ήλιο. Η κινούμενη αυτή εικόνα δείχνει τις κινήσεις τους (μαζί με τους εσωτερικούς πλανήτες) τους οποίους πρόκειται να εξερευνήσει η αποστολή Lucy της ΝΑΣΑ.
Από τον: Petr Scheirich (Αστρονομικό Ινστιτούτο της Τσεχικής Ακαδημίας Επιστημών)

"Οι Τρωικοί αστεροειδείς είναι ίσως τα τελευταία υπολείμματα τα οποία σχημάτισαν τους πλανήτες", λέει ο Scott Sheppard (Carnegie Institution for Science). Οι πλανήτες πιστεύεται ότι έχουν σχηματιστεί από πολλά μικρά αντικείμενα τα οποία συγκρούονταν το ενα με το άλλο* δημιουργώντας έτσι μεγαλύτερα αντικείμενα. Το υλικό που απέμεινε, και το οποίο δεν κατόρθωσε να σχηματίσει πλανήτες, συνέχισε να περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο, και κάποια από αυτά τα αντικείμενα  θα μπορούσε να έχει παγιδευτεί εκεί που υπάρχουν σήμερα οι Τρωικοί αστεροειδείς.

Ο Sheppard δημοσίευσε μια εργασία το 2006, μαζί με τον Chad Trujillo (Πανεπιστήμιο της Βόρειας Αριζόνα), παρουσιάζοντας τα χρώματα των πρώτων τεσσάρων γνωστών Ποσειδώνιων Τρωικών αστεροειδών. Ακόμα και τότε, υπήρχαν υπαινιγμοί ότι οι Τρωικοί αστεροειδείς ήταν μια ξεχωριστή οικογένεια, μια ειδική κατηγορία, διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη στο Ηλιακό μας σύστημα. Τα επόμενα χρόνια, η υπόθεση αυτή συνέχισε να επαυξάνεται. "Τα νέα ευρήματα δείχνουν οτι το μέγεθος του δείγματος- όπως λέγεται - διπλασιάστηκε", δήλωσε ο Sheppard. "Φαίνεται διαρκώς αυτή η τάση του να είναι ένας πολύ διαφορετικός πληθυσμός." (Διαβάστε σχετικό άρθρο του Sheppard)

Η Sarah Sonnett (Planetary Science Institute-Ινστιτούτο Πλανητικής Επιστήμης) συμφωνεί και δηλώνει: "Πρόκειται είναι ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα που περιορίζει τις υποθέσεις μας σχετικά με τον τόπο σχηματισμού των Τρωικών αστεροειδών του Ποσειδώνα". "Κατά συνέπεια θα μπορούσε να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς μετανάστευσαν οι γιγαντιαίοι πλανήτες στην πρώιμη ιστορία του Ηλιακού μας συστήματος".

Οι περισσότεροι πλανητικοί επιστήμονες συμφωνούν ότι οι γιγαντιαίοι πλανήτες σχηματίστηκαν κοντά μεταξύ τους, και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν, μετανάστευσαν αν θέλετε στις τρέχουσες τροχιές τους πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Αν οι Τρωικοί αστεροειδείς είχαν "σαρωθεί" από τους γίγαντες αέριους πλανήτες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, θα μπορούσαν να έχουν πολλά να μας πουν για το πώς οι πλανήτες αυτοί μετέτρεψαν το Ηλιακό μας σύστημα σε ...ιππόδρομο αναζητώντας μια άλλη θέση. Ορισμένοι Τρωικοί αστεροειδείς του πλανήτη Δία, για παράδειγμα, έχουν πολύ κεκλιμένες τροχιές. "Αυτό δείχνει οτι έχουμε ένα πολύ χαοτικό περιβάλλον", λέει ο Sheppard. Στην πραγματικότητα οι πλανήτες που αναπηδούν, χορεύουν αν θέλετε μεταξύ τους, θα μπορούσαν να ανακατέψουν τα αντικείμενα που βρίσκονται γύρω τους για να δημιουργήσουν τις τροχιές των Τρωικών αστεροειδών που παρατηρούνται σήμερα.

"Οι Τρωικοί αστεροειδείς  ήταν πάντα ένας παραμελημένος, ένας μη υπολογίσιμος πληθυσμός", δηλώνει ο Sheppard. Είναι δύσκολο να παρατηρηθούν, και τα φάσματά τους δεν αποκαλύπτουν πολλά. Εκεί είναι που θα μπορούσε να βοηθήσει η αποστολή Lucy της NASA. Προγραμματισμένη να εκτοξευτεί το 2021, η διαστημοσυσκευή αυτή θα περάσει επτά χρόνια επισκεπτόμενη έξι Τρωικούς αστεροειδείς του πλανήτη Δία (συν έναν αστεροειδή στη ζώνη αστεροειδών, που βρίσκεται μεταξύ των πλανητών Άρη και Δία), Θα είναι ο πρώτος διαστημικός εξερευνητής ο οποίος θα ερευνήσει  τον αινιγματικό αυτό πληθυσμό.

Από τον: Christopher Crockett

--------------------*--------------------


*Και ενώνονταν μεταξύ τους με το φαινόμενο της συσσωμάτωσης


--------------------*--------------------


Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:


Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα κόκκινα γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.
 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com. Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 

Για την ομάδα : @Aratosastronomy


Βαρυτικών κυμάτων συνέχεια....

Ίσως να μπορούμε να μεταφέρουμε δεδομένα μέσω βαρυτικών κυμάτων, όπως δηλώνει μια επαναστατική νέα εργασία   

Στις 11 Φεβρουαρίου του 2016, οι επιστήμονες στο Παρατηρητήριο Βαρυτικών κυμάτων με Συμβολόμετρο Λέιζερ LIGO (Laser Interferometer Gravitational-wave Observatory -LIGO) έγραψαν ιστορία όταν ανακοίνωσαν την πρώτη ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων.

Εικόνα: (Pobytov/iStock)

Όπως αρχικά είχαν προβλεφθεί από την Θεωρία της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν πριν από έναν αιώνα, τα κύματα αυτά είναι ουσιαστικά ρυτιδώσεις, κυματισμοί αν θέλετε στο χωροχρόνο, τα οποία δημιουργούνται από μεγάλα αστρονομικά γεγονότα - όπως η συγχώνευση ενός δυαδικού συστήματος μελανών οπών.

Η ανακάλυψη αυτή όχι μόνο άνοιξε τις πύλες σε ένα συναρπαστικό νέο πεδίο έρευνας, αλλά και σε πολλές ενδιαφέρουσες δυνατότητες.

Μια τέτοια πιθανότητα, σύμφωνα με νέα μελέτη από μια ομάδα Ρώσων επιστημόνων, είναι ότι τα βαρυτικά κύματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη μετάδοση πληροφοριών.

Με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούνται τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα για την επικοινωνία μέσω κεραιών και δορυφόρων, το μέλλον των επικοινωνιών θα μπορούσε να βασίζεται στη βαρύτητα.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Classical and Quantum Gravity, με επικεφαλής την Olga Babourova, καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας (Moscow Pedagogical State University -MPSU), και περιέλαβε μέλη από το Κρατικό Πολυτεχνείο της Μόσχας για την Αυτοκινητοβιομηχανία και την Οδική Κατασκευή (Moscow Automobile and Road Construction State Technical University-MADI), και το Πανεπιστήμιο Φιλίας των Λαών της Ρωσίας (Peoples' Friendship University of Russia-RUDN).

Για χάρη της μελέτης τους, η ομάδα διεξήγαγε μια έρευνα σε τρία στάδια για να προσδιορίσει εάν τα βαρυτικά κύματα (GW) θα μπορούσαν να κωδικοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν για τη μετάδοση πληροφοριών.

Στο πρώτο στάδιο, αναλύθηκαν οι ιδιότητες των GW σε ένα γενικευμένο ομοπαράλληλο μετρικό χώρο (μια τρισδιάστατη αλγεβρική δομή η οποία είναι ανεξάρτητη από διανύσματα ή σημεία προέλευσης).

Είναι παρόμοιο με το πώς οι ιδιότητες των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων (και της Γενικής Σχετικότητας) αξιολογούνται χρησιμοποιώντας την τετραδιάστατη τοπολογική πολλαπλότητα  η οποία είναι γνωστή ως Χωροχρόνος Minowski .

Αυτό επέτρεψε στην ομάδα να μετακινηθεί από τη μαθηματική ερμηνεία των βαρυτικών κυμάτων στην περιγραφή τους στον πραγματικό χώρο.

Στο δεύτερο στάδιο, οι ερευνητές επεδίωξαν να προσδιορίσουν αν διάφορες λειτουργίες του χρόνου θα αλλάξουν ή όχι στη διαδικασία της διανομής της διασποράς αν θέλετε του βαρυτικού κύματος.

Αυτό που ανακάλυψαν ήταν ότι τα χαρακτηριστικά ενός κύματος θα μπορούσαν να ρυθμιστούν στην πηγή τους, και στη συνέχεια να αποκωδικοποιηθούν αμετάβλητα σε μια δεύτερη πηγή.

Στο τρίτο στάδιο, οι ερευνητές έκαναν δοκιμές για να παρατηρήσουν αν η μη-μετρική δομή των βαρυτικών κυμάτων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κωδικοποίηση ενός σήματος πληροφοριών.

Από αυτό, καθόρισαν ότι από τις τέσσερις διαστάσεις ενός κύματος (τρεις χωρικές διαστάσεις και μία χρονική διάσταση), οι τρεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κωδικοποίηση ενός σήματος πληροφοριών χρησιμοποιώντας μία μόνο λειτουργία ενώ η τέταρτη μπορούσε να κωδικοποιηθεί χρησιμοποιώντας δύο λειτουργίες.

Η Nina V. Markova - βοηθός καθηγήτρια στο Μαθηματικό Ινστιτούτο C.M. Nikolsky, μέλος του προσωπικού του RUDN και συν-συγγραφέας της μελέτης - δήλωσε συνοπτικά σε πρόσφατο δελτίο τύπου του RUDN:

"Βρήκαμε ότι τα μη-μετρήσιμα κύματα (nonmetricity waves) είναι σε θέση να μεταδίδουν δεδομένα παρόμοια με τα πρόσφατα ανακαλυφθέντα κύματα καμπυλότητας (curvature waves), επειδή η περιγραφή τους περιέχει αυθαίρετες λειτουργίες καθυστερημένου χρόνου (delayed time), οι οποίες μπορούν να κωδικοποιηθούν στην πηγή αυτών των κυμάτων (σε μια τέλεια αναλογία με τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα)".

Συνολικά, η ομάδα απέδειξε ότι με βάση τη μαθηματική τους παρουσίαση, υπάρχουν λειτουργίες με βαρυτικά κύματα, οι οποίες παραμένουν αμετάβλητες στη διαδικασία της κατανομής, της διασποράς αν προτιμάτε, των κυμάτων.

Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσε να είναι δυνατή η κωδικοποίηση πληροφοριών σε αυτά τα κύματα με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούμε για πάνω από έναν αιώνα ηλεκτρομαγνητικά κύματα για να μεταφέρουμε κωδικοποιημένες πληροφορίες μέσω ραδιοκυμάτων.

Έτσι, εάν οι επιστήμονες μπορούν να αναπτύξουν μια μέθοδο για την ενσωμάτωση πληροφοριών σε μια πηγή βαρυτικών κυμάτων, θα μπορούσαν να την μεταδώσουν αναλλοίωτη σε οποιοδήποτε σημείο του χώρου, του διαστήματος γενικά.

Αντιλαμβανόμαστε φυσικά οτι κάτι τέτοιο θα είχε τεράστιες επιπτώσεις στις επικοινωνίες στο διάστημα, όπου οι δορυφόροι και οι μελλοντικοί διαστημικοί σταθμοί θα μπορούσαν να μεταδίδουν πληροφορίες χρησιμοποιώντας σήματα ραδιοφωνικών, οπτικών και / ή βαρυτικών κυμάτων.

Μια ακόμα συναρπαστική ευκαιρία για το μέλλον της εξερεύνησης του διαστήματος. Και όλα αυτά έγιναν δυνατά χάρη σε ένα πεδίο επιστημονικής έρευνας που αναπτύχθηκε εκθετικά μέσα σε λίγα μόνο χρόνια.

Από τον MATT WILLIAMS


--------------------*--------------------


Δείτε το βίντεο της διακεκριμένης καθηγήτριας Βίκυ Καλογερά, μέλος του στενού πυρήνα της ομάδας που ανίχνευσε τα βαρυτικά κύματα.

Βίκυ Καλογερά :Τα βαρυτικά κύματα του Αινστάιν 1




--------------------*--------------------


Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:


Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα κόκκινα γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.
 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com. Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 

Για την ομάδα : @Aratosastronomy