Σελίδες

Μπορείτε να μας δείτε και εδώ

Τρίτη 14 Αυγούστου 2018

Ο Ήλιος είναι στην πραγματικότητα ένα από τα δυσκολότερα μέρη στο ηλιακό μας σύστημα για να επισκεφθεί κάνεις. Διαβάστε πως θα γίνει αυτό από τη διαστημοσυσκευή παρατήρησης και μελέτης του Ηλίου Parker Solar Probe .

Όταν πρόκειται για την εξερεύνηση του Ηλιακού μας Συστήματος, βρίσκουμε να υπάρχουν λίγες αποστολές πιο φιλόδοξες από εκείνες που προσπαθούν να μελετήσουν τον Ήλιο. Ενώ η NASA και άλλοι διαστημικοί οργανισμοί παρατηρούν τον ήλιο εδώ και δεκαετίες, η πλειονότητα αυτών των αποστολών πραγματοποιήθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη. Μέχρι σήμερα, οι πλησιέστεροι ανιχνευτές που έχουν φτάσει στον Ήλιο ήταν οι ανιχνευτές Helios 1 και 2, οι οποίοι μελέτησαν τον Ήλιο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 από την τροχιά του πλανήτη Ερμή όταν βρισκόταν στο περιήλιο του, (στην πλησιέστερη απόσταση στον Ήλιο).

Η εκτόξευση της διαστημοσυσκευής Parker Solar στην κορυφή ενός πυραύλου ULA Delta IV Heavy από το σταθμό της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ στο ακρωτήριο Κανάβεραλ στις 12 Αυγούστου του 2018. Εικόνα: Glenn Davis

Η NASA προτίθεται να αλλάξει όλα αυτά με το Parker Solar Probeτη ερευνητική διαστημοσυσκευή για τον Ήλιο, η οποία εκτοξεύτηκε πρόσφατα από το ακρωτήριο Κανάβεραλ, και πρόκειται να αλλάξει την αντίληψή μας για τον Ήλιο μπαίνοντας στην ατμόσφαιρά του (γνωστή και ως Ηλιακό στέμμα ή Ηλιακή κορώνα). Κατά τα επόμενα επτά χρόνια, το ερευνητικό αυτό σκάφος θα χρησιμοποιήσει τη βαρύτητα του πλανήτη Αφροδίτη για να επιτύχει μια σειρά από ωθήσεις γνωστές ως "Βαρυτική σφενδόνη", οι οποίες θα το φέρουν σταδιακά πιο κοντά στον Ήλιο από οποιαδήποτε άλλη αποστολή στην ιστορία των διαστημικών αποστολών!


Το διαστημικό σκάφος "ανέβηκε" στους ουρανούς στις 10:31 π.μ. ώρα Ελλάδας (3:31 π.μ. EDT) την Κυριακή 12 Αυγούστου, από το διαστημικό κέντρο εκτοξεύσεων Space Launch Complex-37 στο σταθμό της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ στην κορυφή ενός βαρέος πυραύλου τύπου Delta IV της εταιρείας United Launch Alliance . Στις 12:33 π.μ. ώρα Ελλάδας (5:33 π.μ EDT), ο διαχειριστής των αποστολών ανέφερε ότι το διαστημικό σκάφος ήταν καθόλα εντάξει και ότι λειτουργούσε κανονικά. Κατά τη διάρκεια της επόμενης εβδομάδας, θα αρχίσει να αναπτύσσει τα όργανά του της για την προετοιμασία της επιστημονικής του αποστολής.




Μόλις φτάσει στο εσωτερικό του ηλιακού στέμματος, η διαστημοσυσκευή Parker Solar Probe θα χρησιμοποιήσει μια προηγμένη "σουίτα" από επιστημονικά όργανα για να φέρει έτσι την επανάσταση στην κατανόηση της ατμόσφαιρας του ήλιου, καθώς και της προέλευσης και εξέλιξης του ηλιακού ανέμου. Αυτά και άλλα ευρήματα θα επιτρέψουν σε ερευνητές και αστρονόμους να βελτιώσουν την ικανότητά τους να προβλέπουν διαστημικά καιρικά φαινόμενα και γεγονότα γνωστά και ως "διαστημικός καιρός" (π.χ. ηλιακές εκλάμψεις), οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στην υγεία των αστροναυτών και τις τροχιακές αποστολές, να διαταράξουν τις ραδιοεπικοινωνίες, και να καταστρέψουν τα ηλεκτρικά δίκτυα.


Ο Thomas Zurbuchen, διευθύνων σύμβουλος της Διεύθυνσης Επιστημονικών Αποστολών της NASA, δήλωσε σε πρόσφατο δελτίο τύπου της NASA:

"Η αποστολή αυτή σηματοδοτεί πραγματικά την πρώτη επίσκεψη της ανθρωπότητας σε ένα αστέρι, και η οποία θα έχει συνέπειες όχι μόνο εδώ στη Γη, αλλά και στο πώς κατανοούμε καλύτερα το σύμπαν μας. Καταφέραμε κάτι που πριν από δεκαετίες υπήρχε αποκλειστικά στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. "

Η αποστολή Parker Probes "εμπλέκεται" σίγουρα στο μερίδιο των προκλήσεων που της αναλογεί. Εκτός από την απίστευτη θερμότητα που θα πρέπει να αντιμετωπίσει, υπάρχει και η πρόκληση απλά το να φτάσουμε εκεί. Αυτό επιτυγχάνεται εκμεταλλευόμενοι την τροχιακή ταχύτητα της Γης, η οποία ταξιδεύει γύρω από τον ήλιο με μέση ταχύτητα 30 Χιλιόμετρα / δευτερόλεπτο (18,64 μίλια το δευτερόλεπτο) - ή περίπου 108.000 χιλιόμετρα / ώρα (67,000 μίλια την ώρα). Αφαιρώντας τη ταχύτητα αυτή και ταξιδεύοντας απευθείας προς τον Ήλιο ενα τέτοιο εγχείρημα θα απαιτούσε 55 φορές περισσότερη ενέργεια από ότι θα έπρεπε ένα σκάφος να ταξιδέψει στον πλανήτη Άρη.

Για να αντιμετωπίσει την πρόκληση αυτή, η διαστημοσυσκευή Parker εκτοξεύτηκε από έναν πολύ ισχυρό πύραυλο - τον ULA Delta IV, ο οποίος είναι ικανός να παράγει ώση ίση με 9,700 Κιλονιούτον (kN). Επιπλέον, βασίζεται σε μια σειρά βαρυτικών ...βοηθημάτων (βαρυτική σφενδόνη) από τον πλανήτη Αφροδίτη. Αυτά τα βαρυτικά βοηθήματα θα συνδράμουν την διαστημοσυσκευή ώστε να εκτελέσει κοντινές πτήσεις στον Ήλιο, στη συνέχεια να εκτελέσει τροχιά γύρω από τον πλανήτη Αφροδίτη έτσι ώστε να ενισχυθεί η ταχύτητα της διαστημοσυσκευής από την βαρυτική ισχύ του πλανήτη, και στη συνέχεια να εξφενδονιστεί και πάλι γύρω από τον Ήλιο.


 Η εκτόξευση της διαστημοσυσκευής Parker από το διαστημικό κέντρο εκτοξεύσεων Space Launch Complex-37 στο σταθμό της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ στην κορυφή ενός βαρέος πυραύλου τύπου Delta IV της εταιρείας United Launch Alliance. Στις 12 Αυγούστου 2018 10:31 π.μ. ώρα Ελλάδας (3:31 π.μ. EDT) Εικόνα :Glenn Davis

Κατά τη διάρκεια της επταετούς αποστολής της διαστημοσυσκευής Parker, θα λάβουν χώρα επτά βαρυτικά βοηθήματα από τον πλανήτη Αφροδίτη, -η Βαρυτική σφενδόνη που περιγράψαμε πιο πάνω- θα εκτελέσει 24 περάσματα από τον Ήλιο τα οποία διαρκώς θα "στενεύουν" όσο αναφορά τις τροχιές του σκάφους.Τελικά, θα φτάσει σε απόσταση περίπου 6 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο, και θα πετάξει μέσα από την ατμόσφαιρά του (γνωστή και ως ηλιακό στέμμα), επιτυγχάνοντας έτσι να βρεθεί περισσότερες από επτά φορές πιο κοντά στον Ήλιο από οποιοδήποτε διαστημικό σκάφος στην ιστορία των διαστημικών αποστολών. Επιπλέον, η διαστημοσυσκευή αυτή θα ταξιδεύει με ταχύτητες περίπου 692.000 χλμ / ώρα (430.000 μίλια / ώρα), οι οποίες θα την καταγράψουν ως το ταχύτερα κινούμενο διαστημικό σκάφος στην ιστορία.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας του ταξιδιού, το διαστημικό σκάφος θα αναπτύξει την υψηλής απόδοσης κεραία και το μαγνητόμετρο του το οποίο βρίσκεται πάνω σε ενα βραχίονα, τα οποία πάνω τους είναι τοποθετημένα τα τρία όργανα που θα χρησιμοποιήσει για να μελετήσει το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου. Θα εκτελέσει επίσης την πρώτη από τις δύο φάσεις ανάπτυξης των πέντε κεραιών ηλεκτρικού πεδίου (γνωστές και ως σουίτα οργάνων FIELDS), η οποία θα μετρήσει τις ιδιότητες του ηλιακού ανέμου, και θα βοηθήσει να παραχθεί μια τρισδιάστατη εικόνα των ηλεκτρικών πεδίων του Ήλιου.


Στα άλλα όργανα του διαστημικού σκάφους περιλαμβάνεται και ο απεικονιστής ευρέως πεδίου για τη διαστημοσυσκευή Parker [Wide-Field Imager for Parker Solar Probe (WISPR)], το μοναδικό όργανο απεικόνισης του διαστημικού σκάφους. Αυτό το όργανο θα τραβήξει φωτογραφίες της μεγάλης κλίμακας δομής του ηλιακού στέμματος, καθώς και του ηλιακού ανέμου προτού το διαστημόπλοιο περάσει μέσα από αυτό, καταγράφοντας φαινόμενα όπως οι Στεμματικές ή Στεφανιαίες Εκτινάξεις Μάζας (CMEs), πίδακες, καθώς και άλλα φαινόμενα που έχουν να κάνουν με ότι το μητρικό μας άστρο εκτοξεύει προς το διάστημα.

Στο βίντεο βλέπουμε την αντίδραση του Eugene Parker, Ομότιμου καθηγητή Φυσικής, Αστρονομίας και Αστροφυσικής  του Πανεπιστημίου του Σικάγου και του Ινστιτούτου Enrico Fermi, στην εκτόξευση της διαστημοσυσκευής που φέρει το όνομά του. 

----------------------------------------------------------------------------------------------

Ειρήσθω εν παρόδω 
Ο καθηγητής Eugene Parker είχε συμμετάσχει στο 2ο Συμπόσιο των Επτά Σοφών του Κόσμου για την Κοσμολογία, που πραγματοποιήθηκε σε Αθήνα και Μεσσηνία από τις 2 έως τις 4 Οκτωβρίου του 2015. Τρεις κάτοχοι του βραβείου Nobel στη Φυσική και τέσσερις κορυφαίοι επιστήμονες στην Αστροφυσική, έδωσαν το παρών, περιβάλλοντας με το κύρος τους την πολύ σημαντική αυτή εκδήλωση.

Πρόεδρος του Συμποσίου ο Ακαδημαϊκός Δρ. Σταμάτης Κριμιζής, γνωστός για το έργο του στη NASA. Το συνέδριο τελέστηκε υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Προκόπη Παυλόπουλου

Δείτε ΕΔΩ την ομιλία του στο συμπόσιο με τίτλο : "Αλλαγές φάσεων στο πρωταρχικό Σύμπαν" 


 ----------------------------------------------------------------------------------------------

Υπάρχει επίσης το όργανο έρευνας Ηλεκτρονίων Άλφα και Πρωτονίων του Ηλιακού ανέμου [Solar Wind Electrons Alphas and Protons (SWEAP) investigation instrument], το οποίο αποτελείται από δύο άλλα όργανα - την "Κούπα του Ηλιακού ανιχνευτή"  [Solar Probe Cup (SPC)] και τους αναλυτές του ηλιακού ανιχνευτή [Solar Probe Analyzers (SPAN)]. Τα όργανα αυτά θα μετρήσουν τα πιο πολυάριθμα σωματίδια που υπάρχουν στον ηλιακό άνεμο - ηλεκτρόνια, πρωτόνια και ιόντα Ηλίου - και θα μετρήσουν την ταχύτητά, την πυκνότητα, τη θερμοκρασία και άλλες ιδιότητες τους, για να βελτιώσουν την κατανόησή μας για τον ηλιακό άνεμο και το στεφανιαίο πλάσμα.



Έπειτα, υπάρχει η "Ενσωματωμένη Επιστημονική Έρευνα του ήλιου [Integrated Science Investigation of the Sun (ISOIS)], η οποία βασίζεται στα όργανα EPI-Lo και EPI-Hi - Όργανα ενεργειακών σωματιδίων [Energetic Particle Instruments (EPI)]. Χρησιμοποιώντας αυτά τα δύο όργανα, το ISOIS θα μετρήσει ηλεκτρόνια, πρωτόνια και ιόντα σε ένα ευρύ φάσμα ενεργειών, ώστε να οι επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα από πού προέρχονται αυτά τα σωματίδια, πώς επιταχύνονται, καθώς και πώς κινούνται σε όλο το ηλιακό μας σύστημα.

Εκτός του ότι είναι το πρώτο διαστημικό σκάφος που θα εξερευνήσει το ηλιακό στέμμα, το Parker Solar Probe είναι το πρώτο διαστημικό σκάφος που πήρε το όνομά του από έναν εν ζωή επιστήμονα - τον Eugene Parker, τον φυσικό που αρχικά θεωρούσε την ύπαρξη του ηλιακού ανέμου υπαρκτή το 1958. Ο Nicola Fox, επιστήμονας πάνω στη κατασκευή της διαστημοσυσκευής Parker στο JHUAPL, αναφέρει:

"Η εξερεύνηση του Ηλιακού στέμματος με ένα διαστημόπλοιο υπήρξε μία από τις πιο δύσκολες προκλήσεις στην εξερεύνηση του διαστήματος. Θα είμαστε τελικά σε θέση να απαντήσουμε σε ερωτήσεις σχετικά με το Ηλιακό στέμμα και τον ηλιακό άνεμο που έθεσε ο Gene Parker το 1958 - χρησιμοποιώντας ένα διαστημόπλοιο που φέρει το όνομά του - και ανυπομονώ να μάθω τι ανακαλύψεις θα κάνουμε. Η επιστήμη που θα προκύψει θα είναι αξιοσημείωτη. "


Στείλτε το όνομά σας στον...Ήλιο

Ο Δρ. Parker ήταν έτοιμος να παρακολουθήσει την εκτόξευση του διαστημικού σκάφους νωρίς το πρωί. Εκτός από την προηγμένη σουίτα επιστημονικών οργάνων, ο ανιχνευτής φέρει επίσης ειδική πινακίδα αφιερώνοντας την αποστολή στον Δρ.Parker. Η πινακίδα αυτή, η οποία τοποθετήθηκε τον Μάιο, περιλαμβάνει μια έντυπη ρήση από τον διάσημο φυσικό - "Ας δούμε τι βρίσκεται μπροστά" - και μια κάρτα μνήμης που περιέχει περισσότερα από 1,1 εκατομμύρια ονόματα που υπέβαλε μέσω διαδικτύου το κοινό για να ταξιδέψουν με το διαστημικό σκάφος στον Ήλιο.


Οι δοκιμές οργάνων θα ξεκινήσουν στις αρχές Σεπτεμβρίου και θα διαρκέσουν περίπου τέσσερις εβδομάδες, μετά τις οποίες η διαστημοσυσκευή Parker Solar Probe θα μπορέσει να ξεκινήσει τις επιστημονικές της δραστηριότητες. Στις 28 Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιήσει το πρώτο πέρασμα από τον πλανήτη Αφροδίτη, και θα δεχτεί την πρώτη βαρυτική της υποβοήθηση από τον πλανήτη μέχρι τις αρχές Οκτωβρίου. Αυτό θα κάνει το διαστημικό σκάφος να αποκτήσει μια τροχιά 180 ημερών γύρω από τον Ήλιο, και η οποία θα το φέρει σε απόσταση περίπου 24 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (15 εκατομμύρια μίλια) από το μητρικό μας αστέρα. 

Τέλος, η διαστημοσυσκευή Parker Solar Probe θα προσπαθήσει να απαντήσει σε πολλά μακροχρόνια μυστήρια σχετικά με τον Ήλιο. Για παράδειγμα, γιατί το Ηλιακό στέμμα είναι 300 φορές θερμότερο από την επιφάνεια του Ήλιου, τι είναι αυτό που κάνει τον υπερηχητικό ηλιακό άνεμο να διεισδύει σε ολόκληρο το Ηλιακό Σύστημα, καθώς και τι επιταχύνει τα ηλιακά ενεργειακά σωματίδια - τα οποία μπορούν να φτάσουν ταχύτητες μέχρι και τη μισή ταχύτητα του φωτός από τον Ήλιο;



Κοντινό πλάνο των κινητήρων των πυραύλων ULA Delta IV Heavy, κατά την εκτόξευση από το σταθμό της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ στο ακρωτήριο Κανάβεραλ . 
Εικόνα: Glenn Davis

Για εξήντα χρόνια, οι επιστήμονες έχουν διερευνήσει τα ερωτήματα αυτά, αλλά δεν μπόρεσαν να τα απαντήσουν, αφού κανένα διαστημικό σκάφος δεν ήταν ικανό να διεισδύσει μέσα στο Ηλιακό στέμμα. Χάρη στην πρόοδο της θερμικής μηχανικής, το Parker Solar Probe είναι το πρώτο διαστημικό σκάφος που θα μπορεί να "αγγίξει" το πρόσωπο του Ήλιου και να αποκαλύψει τα μυστικά του. Μέχρι τον Δεκέμβριο, το σκάφος θα μεταδώσει τις πρώτες επιστημονικές παρατηρήσεις του στη Γη.


Ο Andy Driesman, υπεύθυνος του έργου της αποστολής της διαστημοσυσκευής Parker Probe στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (JHUAPL), δήλωσε:

"Η σημερινή εκτόξευση ήταν το αποκορύφωμα έξι δεκαετιών επιστημονικής μελέτης και εκατομμυρίων ωρών προσπάθειας. Τώρα, το Parker Solar Probe λειτουργεί κανονικά και βρίσκεται καθ οδόν για να ξεκινήσει μια επταετή αποστολή ακραίας επιστήμης. "


Η κατανόηση της Ηλιακής δυναμικής είναι εγγενής στην κατανόηση της ιστορίας του Ηλιακού μας Συστήματος και της εμφάνισης της ίδιας της ζωής. Αλλά μέχρι τώρα, καμία αποστολή δεν κατάφερε να φτάσει αρκετά κοντά στον Ήλιο για να αντιμετωπίσει τα μεγαλύτερα του μυστήρια. Μέχρι τη στιγμή που η αποστολή Parker Solar Probe θα ολοκληρωθεί, οι επιστήμονες αναμένεται να έχουν μάθει πολλά για τα φαινόμενα που μπορούν να αναπτύξουν τη ζωή αλλά και να τη διαταράξουν!

Δείτε περισσότερα: NASAYoutube


Από τον Matt Williams



--------------------*--------------------


Ενημερωθείτε για θέματα Αστρονομίας και Επιστήμης στις ομάδες μας στο Facebook:

Πηγές υπάρχουν επίσης και στις παραπομπές του κειμένου (οι λέξεις με τα μπλε γράμματα)

Απόδοση στα Ελληνικά : Δημήτρης Γκίκας.
 Για διορθώσεις μετάφρασης ως προς το πρότυπο κείμενο, απορίες, ή συμπληρώματα, γράψτε μας: gikasd63@hotmail.com  η αφήστε μήνυμα inbox στη Σελίδα:

Επίσης εάν θέλετε να δημοσιευτεί στο μπλόγκ μας κάποια δική σας εργασία, άρθρο, ή paper σχετικά με την επιστήμη, αποστείλατε τα άρθρα αυτά συνοδευόμενα απαραίτητα από τη σχετική βιβλιογραφία, και την σχετική έντυπη άδεια σας για δημοσίευση στο μπλόγκ μας, στη διεύθυνση: gikasd63@hotmail.com. Η δημοσίευση είναι εντελώς δωρεάν.

Εάν, κατά την άποψή σας, υπάρχουν επιστημονικά λάθη στο πρότυπο κείμενο η ομάδα μας δεν μπορεί να παρέμβει και να το αλλάξει χωρίς την συναίνεση του αρθρογράφου. Για οποιαδήποτε τέτοια αλλαγή επικοινωνήστε με την πηγή του άρθρου.

 Το κείμενο υπόκειται σε επικαιροποίηση αν υπάρξουν έγκυρες διορθώσεις ή νέα στοιχεία που αφορούν το θέμα του άρθρου. 

Για την ομάδα : @Aratosastronomy